بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
حاصل بحث آن كه از آنجا كه عامل اصلي و اوليه بسياري از [[انحرافات]] «[[نگاه حرام]]» است، لذا خداوند در سوره نور (آيات 31 و30) اولين دستوري كه در زمينه عفاف مي‌دهد، [[حفظ نـگاه]] و [[پرهـيز از چـشم‌چراني]] است. به خاطر اهميت فوق‌العاده اين موضوع، در رواياتـ مـعصومان (ع) احاديث مختلفي هم در مدح و تشويق كساني كه در [[نگاه]] خود [[عفت]] را دارند و هم ذم افراد [[چشم‌چران]] بيان شده است . | حاصل بحث آن كه از آنجا كه عامل اصلي و اوليه بسياري از [[انحرافات]] «[[نگاه حرام]]» است، لذا خداوند در سوره نور (آيات 31 و30) اولين دستوري كه در زمينه عفاف مي‌دهد، [[حفظ نـگاه]] و [[پرهـيز از چـشم‌چراني]] است. به خاطر اهميت فوق‌العاده اين موضوع، در رواياتـ مـعصومان (ع) احاديث مختلفي هم در مدح و تشويق كساني كه در [[نگاه]] خود [[عفت]] را دارند و هم ذم افراد [[چشم‌چران]] بيان شده است . | ||
===='''2) عـفاف در پوشـش'''==== | ===='''2) عـفاف در پوشـش'''==== | ||
يكي از مهم‌ترين مصاديق «عفاف»، مسأله «[[حجاب]] و [[پوشش]]» است. نفس انسان بـه او امر مي‌كند كه [[زيبايي‌هاي جسمي]] خود را نمايان كند تا بيشتر مورد توجه ديگران باشد. اين مسأله در مورد [[زنان]] كه مـظهر [[زيبـايي]] و [[جـمال]] هستند و از طرفي ذاتاً دوست دارند كه [[زيبايي‌هاشان]] را نمايان كنند، بيشتر مطرح اسـت. عـفاف در [[پوشش]] در حقيقت [[كنترل نفس]] در اين بعد است. يعني عفاف باعث مي‌شود كه انسان در نمايان كردن [[زيبايي‌هاي]] خود پا را از حـد فـراتر نـنهد. در اسلام، [[پوشش]] يكي از نشانه‌هاي برجسته عفاف است. عفت در پوشش مقتضي آن است كه انسان از پوشـيدن لبـاس‌هاي تـنگ و چسبان و يا نازك و بدن نما كه موجب جلب انظار ديگران و خودنمايي مي‌شود، اجتناب كند و در كيفيت پوشـش خـود جـانب وقار و سنگيني را برگزيند. امام علي (ع) مي‌فرمايد: «شما را به پوشش لباس ضخيم توصيه مي‌كنم، چـرا كه هـر كس لباسش نازك باشد، دينش نازك است» <ref>حرعاملي، وسائل الشيعه، ج4، ص389</ref>. اينگونه افراد در حقيقت پوشيدگان برهنه هـستند؛ يعـني كسـاني كه پوشش آنها با برهنگي چندان تفاوتي ندارد.به همين دليل است كه خداوند در قرآن دستور مـي‌دهد كه | يكي از مهم‌ترين مصاديق «عفاف»، مسأله «[[حجاب]] و [[پوشش]]» است. نفس انسان بـه او امر مي‌كند كه [[زيبايي‌هاي جسمي]] خود را نمايان كند تا بيشتر مورد توجه ديگران باشد. اين مسأله در مورد [[زنان]] كه مـظهر [[زيبـايي]] و [[جـمال]] هستند و از طرفي ذاتاً دوست دارند كه [[زيبايي‌هاشان]] را نمايان كنند، بيشتر مطرح اسـت. عـفاف در [[پوشش]] در حقيقت [[كنترل نفس]] در اين بعد است. يعني عفاف باعث مي‌شود كه انسان در نمايان كردن [[زيبايي‌هاي]] خود پا را از حـد فـراتر نـنهد. در اسلام، [[پوشش]] يكي از نشانه‌هاي برجسته عفاف است. [[عفت]] در [[پوشش]] مقتضي آن است كه انسان از پوشـيدن [[لبـاس‌هاي تـنگ و چسبان]] و يا [[نازك و بدن نما]] كه موجب [[جلب انظار ديگران]] و [[خودنمايي]] مي‌شود، اجتناب كند و در كيفيت [[پوشـش]] خـود جـانب [[وقار]] و سنگيني را برگزيند. امام علي (ع) مي‌فرمايد: «شما را به [[پوشش لباس ضخيم]] توصيه مي‌كنم، چـرا كه هـر كس لباسش [[نازك]] باشد، دينش نازك است» <ref>حرعاملي، وسائل الشيعه، ج4، ص389</ref>. اينگونه افراد در حقيقت [[پوشيدگان برهنه]] هـستند؛ يعـني كسـاني كه [[پوشش]] آنها با [[برهنگي]] چندان تفاوتي ندارد.به همين دليل است كه خداوند در قرآن دستور مـي‌دهد كه [[زنان]] طوري [[روسري]] خود را بر روي [[سينه‌هايشان]] بيندازند كه [[گردن]] و [[سينه‌هايشان]] پوشيده شود. | ||
===='''3) عفاف در «زينت و آرايش»'''==== | ===='''3) عفاف در «زينت و آرايش»'''==== | ||
آيين مقدس اسلام كه بـرنامه جـامع سـعادت و كاميابي بشر است به موضوع زيبايي و زيبا دوستي و آرايش و پيرايش توجه مخصوص دارد و پيروان خود را به زيبايي و آرايش و اسـتفاده از نـعمت‌ها تـوصيه مي‌كند، تا يكي از خواهشهاي طبيعي بشر يعني جمال دوستي وي ارضاء شود. امام بـاقر(ع) مـي‌فرمايد: «شايسته نيست كه | آيين مقدس اسلام كه بـرنامه جـامع سـعادت و [[كاميابي]] بشر است به موضوع [[زيبايي]] و [[زيبا دوستي]] و [[آرايش]] و پيرايش توجه مخصوص دارد و پيروان خود را به [[زيبايي]] و [[آرايش]] و اسـتفاده از نـعمت‌ها تـوصيه مي‌كند، تا يكي از [[خواهشهاي طبيعي بشر]] يعني [[جمال دوستي]] وي [[ارضاء]] شود. امام بـاقر(ع) مـي‌فرمايد: «شايسته نيست كه [[زن]] خود را به [[زيور آرايش]] ندهد، لااقل بايد گردن‌بندي به [[گردن]] بياويزد»<ref>کليني، کافی، ج5، ص509</ref>.امام صادق (ع)نـيز تـأكيد كرده‌اند كه «وقتي خداوند به بنده‌اش نعمتي عطا مي‌كند، دوست دارد آن را بـببيند، چـرا كه خـداوند زيباست و [[زيبايي]] را [[دوست دارد]]» <ref>همان، ج6، ص439</ref>. | ||
در اسلام پوشيدن لبـاس | در اسلام [[پوشيدن لبـاس زيبـا]]، مـسواك زدن، شانه و روغن زدن به مو، [[معطر بودن]] ، انـگشتر بـه دست كردن و [[آراستن خود]] به هنگام عبادت و معاشرت با مردم در مسجد يا محيط [[خانواده]] و اجـتماع از مستحبات مؤكد است . بـنابراين مـنظور از عـفاف در [[زينـت]] اين نيست كه انـسان از [[زينـت]] بهره نبرد و [[آراستگي]] را كنار نهد؛ بلكه بايد توجه شود كه اين امر به زياده‌روي و افراط نـگرايد و از حـد شـايسته و اعتدال خود كه اسلام مشخص كرده، [[تجاوز]] نـكند. اگـر اين [[غـريزه]] از حـد و مـرز شـرعي خود [[تجاوز]] كند، [[آتش شهوت]] را شعله‌ور ساخته و [[دام شيطان]] را براي انسان مي‌گستراند. علامه طباطبايي در اين باره مي‌فرمايد: «كمتر فسادي در عالم ظاهر مي‌شود و كمتر جنگ خونيني است كه [[نسل‌ها]] را قـطع و آبادي‌ها را ويران سازد و نتيجه اسراف و افراط در استفاده از [[زينت‌ها]] و زرق نبوده باشد، زيرا انسان طبعاً اين‌طور است كه وقتي از جاده اعتدال بيرون شد و پا از مرز خود بيرون گذاشت، مشكل مي‌تواند خود را كنترل كند» <ref>طباطبايي، ترجمه المیزان، ج8، ص102</ref>. | ||
===='''4) عـفاف در خـوردن'''==== | ===='''4) عـفاف در خـوردن'''==== | ||
يكي از اقسام عفاف، عفت در خوراك است؛ به اين معني كه در خوردن علاوه بر اينكه بايد به حلال و حرام بودن مقيد بود، جانب اعتدال نيز بايد رعايت شود و مراد از عفت در خوراك آنـ اسـت كه انسان از خوردني‌ها به قدر نيازش اكتفا كند. در روايات اسلامي همواره به اين امر در كنار پاکدامني و حتي قبل از آن توصيه شده است.از پيامبر اكرم (ص) نقل شده: «دو چـيز بـيشتر از هر چيزي اُمت مرا بـه آتـش مي‌افكند، شكم و عورت» <ref>کليني، کافی، ج2، ص79</ref> | يكي از اقسام عفاف، عفت در خوراك است؛ به اين معني كه در خوردن علاوه بر اينكه بايد به حلال و حرام بودن مقيد بود، جانب اعتدال نيز بايد رعايت شود و مراد از عفت در خوراك آنـ اسـت كه انسان از خوردني‌ها به قدر نيازش اكتفا كند. در روايات اسلامي همواره به اين امر در كنار پاکدامني و حتي قبل از آن توصيه شده است.از پيامبر اكرم (ص) نقل شده: «دو چـيز بـيشتر از هر چيزي اُمت مرا بـه آتـش مي‌افكند، شكم و عورت» <ref>کليني، کافی، ج2، ص79</ref> | ||
