بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اخلاق خانوادگی عرفای فقیه؛ سیره و روش زیست خانوادگی عرفای فقیه. | اخلاق خانوادگی عرفای فقیه؛ سیره و روش زیست خانوادگی عرفای فقیه. | ||
سبک زندگی خانوادگی عرفای فقیه را بسیاری به‌عنوان الگوی زیست خانوادگی مورد توجه قرار می‌دهند. عرفای فقیه همان‌گونه که در آثار خود، سفارش‌ها و رهنمودهایی را به‌منظور رشد و تعالی خانواده‌‌ها بیان کرده‌اند در سیره زندگی خود نیز بسیاری از آن رهنمودها را در پیش گـرفته‌انـد تا مـحیط آرامـی برای خود و خانواده‌شان فراهم کنند. دعا، صدقه، وقت گذاشتن، نعمت تلقی‌کردن همسر، صبر، رعایت حال | سبک زندگی خانوادگی عرفای فقیه را بسیاری به‌عنوان الگوی زیست خانوادگی مورد توجه قرار می‌دهند. عرفای فقیه همان‌گونه که در آثار خود، سفارش‌ها و رهنمودهایی را به‌منظور رشد و تعالی خانواده‌‌ها بیان کرده‌اند در سیره زندگی خود نیز بسیاری از آن رهنمودها را در پیش گـرفته‌انـد تا مـحیط آرامـی برای خود و خانواده‌شان فراهم کنند. دعا، صدقه، وقت گذاشتن، نعمت تلقی‌کردن همسر، صبر، رعایت حال [[خانواده]]، کمک در کارهای [[خانه]]، عدم تحمیل عقاید شخصی و حضور در [[خانه]] از ویژگی‌های سیرۀ خانوادگی فقها است. | ||
==گذاشتن وقت برای خانواده== | ==گذاشتن وقت برای خانواده== | ||
امام خمینی گرچه درگیر بحث و تدریس فـقهی بـود، اما از حال فرزندانش غفلت نمیکرد. او روزانه وقت مشخصی را برای سرگرم‌کردن فرزندان و حتی بازی با آنها اختصاص می‌داد. <ref>سـبحانی‌نیا و عسکری ، مهر و قمر، 1390ش، ص١٦٦.</ref> | امام خمینی گرچه درگیر بحث و تدریس فـقهی بـود، اما از حال فرزندانش غفلت نمیکرد. او روزانه وقت مشخصی را برای سرگرم‌کردن فرزندان و حتی بازی با آنها اختصاص می‌داد. <ref>سـبحانی‌نیا و عسکری ، مهر و قمر، 1390ش، ص١٦٦.</ref> | ||
==نعمت‌‌دانستن همسر== | ==نعمت‌‌دانستن [[همسر]]== | ||
ملاحسین‌قلی همدانی که استاد علما و عرفای زمان خود بود، همسر را نعمت الهی می‌دانست. او توصیه می‌کند هر روز به نعمت‌های الهی توجه کنید که یکی از این نعمت‌ها، همسر است. <ref>موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، خانواده پویا، 1386ش، ص١١.</ref> | ملاحسین‌قلی همدانی که استاد علما و عرفای زمان خود بود، همسر را نعمت الهی می‌دانست. او توصیه می‌کند هر روز به نعمت‌های الهی توجه کنید که یکی از این نعمت‌ها، همسر است. <ref>موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، خانواده پویا، 1386ش، ص١١.</ref> | ||
==صبر و گذشت== | ==صبر و گذشت== | ||
آیتالله بهجت برای باصفا بودن محیط خانه به هماهنگی و تفاهم اخلاقی زن و مرد در محیط خانواده توصیه می‌کرد. از نظر او عواملی مانند صبر، استقامت، گذشت، چشم‌پوشی و رأفت، محیط خانواده را گرم و باصفا و صمیمی می‌کند.<ref>اسلام‌جو، پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیتالله بهجت ، 1391ش، ص٩٢.</ref> | آیتالله بهجت برای باصفا بودن محیط خانه به هماهنگی و تفاهم اخلاقی [[زن]] و [[مرد]] در محیط خانواده توصیه می‌کرد. از نظر او عواملی مانند صبر، استقامت، گذشت، چشم‌پوشی و رأفت، محیط خانواده را گرم و باصفا و صمیمی می‌کند.<ref>اسلام‌جو، پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیتالله بهجت ، 1391ش، ص٩٢.</ref> | ||
==رعایت حال خانواده== | ==رعایت حال خانواده== | ||
در شرح حال آیتالله میرزا جوادآقا تهرانی آمده است که شبی دیـروقـت به منزل رسید و متوجه شد کلید منزل همراهش نیست. او به‌خاطر رعایت حال خانواده که در خواب بودند از در زدن خودداری کرد و بـا وجود سـردی هوا در کوچه ماند و تا اذان صبح قدم زد. هنگام اذان که اهل خانه برای نماز صبح بـیدار شـدند، او در زد و وارد خانه شد و در برابر تعجب فرزندش، پاسخ داد که زنگ‌زدن من در حالی‌که شما خواب بودید، سبب اذیت و آزار شما می‌شد. <ref>کریم‌‌خانی ، اخلاق خانوادگی عارفان، 1398ش، ص٤٤.</ref> | در شرح حال آیتالله میرزا جوادآقا تهرانی آمده است که شبی دیـروقـت به منزل رسید و متوجه شد کلید منزل همراهش نیست. او به‌خاطر رعایت حال [[خانواده]] که در خواب بودند از در زدن خودداری کرد و بـا وجود سـردی هوا در کوچه ماند و تا اذان صبح قدم زد. هنگام اذان که اهل خانه برای نماز صبح بـیدار شـدند، او در زد و وارد خانه شد و در برابر تعجب فرزندش، پاسخ داد که زنگ‌زدن من در حالی‌که شما خواب بودید، سبب اذیت و آزار شما می‌شد. <ref>کریم‌‌خانی ، اخلاق خانوادگی عارفان، 1398ش، ص٤٤.</ref> | ||
==کمک در کارهای خانه== | ==کمک در کارهای خانه== | ||
همسر شـیخ ابـراهیم اطیاری دربارۀ اخلاق او در خانه می‌گوید که رسم وی، تقسیم کارهای خانه بود و خود بعضی از کارها را شخصا به‌عهده داشت و در انجام آن کوتاهی نمیکرد. بـه‌‌عـنوان نمونه شستن ظرف‌ها و مرتب کردن آنها هنگام مهمانی با هر تعداد جمعیت از وظایف او بود. وی این کار را چنان با دقت انجام می‌داد که جای هیچ گله‌ای باقی نمی‌ماند. <ref>کریم‌‌خانی ، اخلاق خانوادگی عارفان، 1398ش، ص40.</ref> | همسر شـیخ ابـراهیم اطیاری دربارۀ اخلاق او در خانه می‌گوید که رسم وی، تقسیم کارهای خانه بود و خود بعضی از کارها را شخصا به‌عهده داشت و در انجام آن کوتاهی نمیکرد. بـه‌‌عـنوان نمونه شستن ظرف‌ها و مرتب کردن آنها هنگام مهمانی با هر تعداد جمعیت از وظایف او بود. وی این کار را چنان با دقت انجام می‌داد که جای هیچ گله‌ای باقی نمی‌ماند. <ref>کریم‌‌خانی ، اخلاق خانوادگی عارفان، 1398ش، ص40.</ref> | ||
