جز Fatemehdadashi صفحهٔ شبهه آیه حرث را به آیه حرث منتقل کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله پاسخ به شبهات دینی}} | {{مقاله پاسخ به شبهات دینی}} | ||
آیه ای در قرآن آمده با این بیان که «زنان كشتزار شمايند»! سوالی که در این باره مطرح است این است که آيا اين آيه به نوعى حقوق زن را ناديده نگرفته است؟ یا به نوعى اراده زن را حتى در روابط زناشويى هم از وى نگرفته است؟ | |||
آیه ای در قرآن آمده با این بیان که «زنان كشتزار شمايند» <ref group="پانویس"> «زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند؛ پس هر زمان كه بخواهيد، مى توانيد با آنها آميزش كنيد و سعى نمائيد از اين فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح اثر نيكى براى خود، از پيش بفرستيد! و از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد او را ملاقات خواهيد كرد و به مؤنان، بشارت ده!»، (بقره (2)، آيه 223).</ref> ! سوالی که در این باره مطرح است این است که آيا اين آيه به نوعى حقوق زن را ناديده نگرفته است؟ یا به نوعى اراده زن را حتى در روابط زناشويى هم از وى نگرفته است؟ | |||
== تفسیر آیه== | == تفسیر آیه== | ||
در باره اين | در باره اين آيه، علامه طباطبايى(ره) علاوه بر نكات تفسيرى به ظرافت تشبيهى كه در آن به كار رفته است، اشاره كرده است و مى نويسد: «نسبت زنان به جامعه انسانى همانند كشت و زرع و كشتزار است به گونه اى كه بدون آن حيات بشرى ممكن نيست. بشر براى ادامه حيات خويش و به وجود آمدن نسل هاى بعدى نياز به زن دارد؛ چرا كه خداوند پيدايش آدمى را در رحم زن قرار داد؛ و از سويى مرد را علاقه مند به زن قرار داد و ميان آنها مودّت و رحمتى توأم با عشق و علاقه آفريد و با آميزش اين دو صنف است كه نوع بشر به حيات خويش ادامه مى دهد» .<ref> . الميزان، ج 2، ص 283.</ref> | ||
به عبارت ديگر اين آيه به قرينه آيه قبل هشدار به كسانى است كه زن را صرفا وسيله اى براى ارضاى شهوت قلمداد كرده و او را در حدّ يك ابزار شهوترانى تنزّل داده اند؛ زيرا برخى از اهل كتاب <ref group="پانویس"> جمعى از يهوديان با تحقير زن در زمان [[حيض]] هر گونه معاشرت و حتى هم خانگى و هم غذايى با زنان حايض را حرام مى دانستند در مقابل مسيحيان هيچ فرقى بين زن حايض و غيرحايض در نحوه ارتباط زناشويى قايل نبودند.</ref>، در هر شرايطى به بهره ورى جنسى با زن اقدام | به عبارت ديگر اين آيه به قرينه آيه قبل هشدار به كسانى است كه زن را صرفا وسيله اى براى ارضاى شهوت قلمداد كرده و او را در حدّ يك ابزار شهوترانى تنزّل داده اند؛ زيرا برخى از اهل كتاب <ref group="پانویس"> جمعى از يهوديان با تحقير زن در زمان [[حيض]] هر گونه معاشرت و حتى هم خانگى و هم غذايى با زنان حايض را حرام مى دانستند در مقابل مسيحيان هيچ فرقى بين زن حايض و غيرحايض در نحوه ارتباط زناشويى قايل نبودند.</ref>، در هر شرايطى به بهره ورى جنسى با زن اقدام | ||
