بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
مشاركت اجتماعي زنان در عصر جاهليت رويه‌ واحدی نداشت؛ تعاملات اجتماعي نه‌تنها میان قبایل، متفاوت که حتی در يك قبيله، متنوع بود. به‌طور کلی زنان از پوشش مناسب برخوردار نبودند. تنوع لباس و زينت زنان ارتباط مستقيم با محيط اجتماعي و طبيعي آنان داشت. زنان و مردان به سهولت با هم معاشرت کرده و نگاه به همديگر هيچ‌گونه عیبی دانسته نمی‌شد. بر اساس گزارش‌های تاریخی، زنان در فعالیت‌های سیاسی مشارکت نداشتند با این حال حضور آنها در جنگ‌ها و در پشت صحنه‌های جنگی بسیار ملموس بود. <ref>[https://www.mizanonline.ir/fa/news/291452/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA «نقش اجتماعی زن در دوره جاهلیت»، خبرگزاری میزان.]</ref> زن در جنگ‌هاي مردم جاهلي كه از اركان زندگي آنان به‌حساب مي‌آمد، عاملي انگيزه‌ساز و مهيج براي نبرد بود. جنگجويان براي فرار از ننگ اسارتِ زنان و دختران خود نبرد مي‌كردند و دشمن نيز به طمع اسير كردن آنان شمشير مي‌زد. اسارت زنان، عامل هجو و عدم آن عاملي براي تفاخر آنان بود. فرماندهان جنگي، زنان و دختران جنگ‌جويان را در جنگ‌ها به همراه مي‌آوردند تا آنان براي حفظ آبروي خود جدی‌تر جنگ کنند. زنان با سرودن اشعار و نواختن دف، مردان را به مقاومت و مبارزه فرا مي‌خواندند.<ref>[https://hadana.ir/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA/ واعظی، «جایگاه زن و خانواده در عصر جاهلیت» 1388ش، ص155.]</ref>  زنان به مداوای مجروحان و آب‌دادن به جنگ‌جویان نیز پرداخته و گاهی به‌طور مستقیم در جنگ شرکت می‌کردند. در موقع صلح برخی زنان به همسران خود کمک می‌کردند یا به‌طور مستقل به برخی کارهای دیگر می‌پرداختند.<ref>[https://kms.bou.ac.ir/wp-content/uploads/2019/08/%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84-%D9%88-%D8%AA%D8%B7%D9%88%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%A8.pdf روح‌الهی امیری، «تحول و تطور جایگاه زن در جزیره العرب»، 1387ش، ص45.]</ref>   
مشاركت اجتماعي زنان در عصر جاهليت رويه‌ واحدی نداشت؛ تعاملات اجتماعي نه‌تنها میان قبایل، متفاوت که حتی در يك قبيله، متنوع بود. به‌طور کلی زنان از پوشش مناسب برخوردار نبودند. تنوع لباس و زينت زنان ارتباط مستقيم با محيط اجتماعي و طبيعي آنان داشت. زنان و مردان به سهولت با هم معاشرت کرده و نگاه به همديگر هيچ‌گونه عیبی دانسته نمی‌شد. بر اساس گزارش‌های تاریخی، زنان در فعالیت‌های سیاسی مشارکت نداشتند با این حال حضور آنها در جنگ‌ها و در پشت صحنه‌های جنگی بسیار ملموس بود. <ref>[https://www.mizanonline.ir/fa/news/291452/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA «نقش اجتماعی زن در دوره جاهلیت»، خبرگزاری میزان.]</ref> زن در جنگ‌هاي مردم جاهلي كه از اركان زندگي آنان به‌حساب مي‌آمد، عاملي انگيزه‌ساز و مهيج براي نبرد بود. جنگجويان براي فرار از ننگ اسارتِ زنان و دختران خود نبرد مي‌كردند و دشمن نيز به طمع اسير كردن آنان شمشير مي‌زد. اسارت زنان، عامل هجو و عدم آن عاملي براي تفاخر آنان بود. فرماندهان جنگي، زنان و دختران جنگ‌جويان را در جنگ‌ها به همراه مي‌آوردند تا آنان براي حفظ آبروي خود جدی‌تر جنگ کنند. زنان با سرودن اشعار و نواختن دف، مردان را به مقاومت و مبارزه فرا مي‌خواندند.<ref>[https://hadana.ir/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA/ واعظی، «جایگاه زن و خانواده در عصر جاهلیت» 1388ش، ص155.]</ref>  زنان به مداوای مجروحان و آب‌دادن به جنگ‌جویان نیز پرداخته و گاهی به‌طور مستقیم در جنگ شرکت می‌کردند. در موقع صلح برخی زنان به همسران خود کمک می‌کردند یا به‌طور مستقل به برخی کارهای دیگر می‌پرداختند.<ref>[https://kms.bou.ac.ir/wp-content/uploads/2019/08/%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84-%D9%88-%D8%AA%D8%B7%D9%88%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%A8.pdf روح‌الهی امیری، «تحول و تطور جایگاه زن در جزیره العرب»، 1387ش، ص45.]</ref>   
==نقش‌های اقتصادی زن==
==نقش‌های اقتصادی زن==
در عصر جاهلیت مردان به‌دلیل برخورداري از ويژگي‌هاي جسمي و روحي، در عرصه اقتصادي حرف اول را مي‌زدند اما زنان نیز به‌طور نسبی دارای حق مالكيت بوده و در این عرصه‌ فعالیت‌هایی داشتند. تجارت يكي از شغل‌هايي بود كه برخي زنان انجام مي‌دادند. معروف‌ترين آنان خديجه همسر پيامبر اسلام بود. او مردان را براي تجارت استخدام می‌کرد. برخي از زنان به فروشندگي مشغول بودند؛ عطرفروشي زناني به نام حَولاء و مِنشم در منابع تاريخي گزارش شده است. ام مَعبَد خُزاعيه مواد غذايي مي‌فروخت. قابلگي و پرستاري از ديگر مشاغل زنان در عصر جاهلي بود. زنان در برخي از صنايع نيز سررشته داشتند. زني به نام ردينه به اسلحه‌سازي اشتغال داشت و نيزه‌هاي او از جهت كيفيت مشهور بود. آرايش‌گري از مشاغلي بود كه زنان بسياري به آن مشغول بودند. مديحه‌سرايي برای کسب درآمد از مشاغلی بود كه زنان در آن حضوري پررنگ داشتند. از ديگر مشاغل رايج، دايگي و حضانت كودكان بود. مردم جاهلي براي بالا رفتن خصلت‌هاي والا، به ويژه فصاحت، بلاغت و جنگ‌آوري، فرزندان خود را به دايه‌هاي باديه‌نشين مي‌سپردند. مشهورترين آنان حليمه سعديه بود كه دايگي پيامبر اسلام را به‌عهده داشت. از جمله اشتغال زنان، كسب جنسي بود؛ برخي افراد از كنيزان خود به‌منظور جلب منافع اقتصادي استفاده می‌کردند. برخی هنگام قحطي، همسران خود را در اختيار دیگران قرار داده و كاسبي مي‌كردند. تعدادی از زنان که معروف به «اصحاب الرايات» بودند تن‌فروشی مي‌كردند.<ref>[https://hadana.ir/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA/ واعظی، «جایگاه زن و خانواده در عصر جاهلیت» 1388ش، ص150.]</ref>  
در عصر جاهلیت مردان به‌دلیل برخورداري از ويژگي‌های جسمی و روحی، در عرصه اقتصادی حرف اول را می‌زدند، اما زنان نیز به‌طور نسبی دارای حق مالكيت بوده و در این عرصه‌ فعالیت‌هایی داشتند. تجارت يكي از شغل‌هايي بود كه برخي زنان انجام مي‌دادند. معروف‌ترين آنان خديجه همسر پيامبر اسلام بود. او مردان را براي تجارت استخدام می‌کرد. برخي از زنان به فروشندگي مشغول بودند؛ عطرفروشي زناني به نام حَولاء و مِنشم در منابع تاريخي گزارش شده است. ام مَعبَد خُزاعيه مواد غذايي مي‌فروخت. قابلگي و پرستاري از ديگر مشاغل زنان در عصر جاهلي بود. زنان در برخي از صنايع نيز سررشته داشتند. زني به نام ردينه به اسلحه‌سازي اشتغال داشت و نيزه‌هاي او از جهت كيفيت مشهور بود. آرايش‌گري از مشاغلي بود كه زنان بسياري به آن مشغول بودند. مديحه‌سرايي برای کسب درآمد از مشاغلی بود كه زنان در آن حضوري پررنگ داشتند. از ديگر مشاغل رايج، دايگي و حضانت كودكان بود. مردم جاهلي براي بالا رفتن خصلت‌هاي والا، به ويژه فصاحت، بلاغت و جنگ‌آوري، فرزندان خود را به دايه‌هاي باديه‌نشين مي‌سپردند. مشهورترين آنان حليمه سعديه بود كه دايگي پيامبر اسلام را به‌عهده داشت. از جمله اشتغال زنان، كسب جنسي بود؛ برخي افراد از كنيزان خود به‌منظور جلب منافع اقتصادي استفاده می‌کردند. برخی هنگام قحطي، همسران خود را در اختيار دیگران قرار داده و كاسبي مي‌كردند. تعدادی از زنان که معروف به «اصحاب الرايات» بودند تن‌فروشی مي‌كردند.<ref>[https://hadana.ir/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA/ واعظی، «جایگاه زن و خانواده در عصر جاهلیت» 1388ش، ص150.]</ref>  
==نقش‌های فرهنگی زن==
==نقش‌های فرهنگی زن==
جامعه جاهلی به‌طور عموم دچار محرومیت شدید از علم و دانش بود. از میان زنان تنها از زنی به نام شفاء یاد می‌شود که سواد خواندن و نوشتن داشت. شعر و خطابه از جلوه‌هاي اصلي فرهنگ عصر جاهلیت به‌شمار می‌رفت. عرب‌ها ابعاد مختلف زندگي خود را به شعر در مي‌آوردند. قبايل مختلف با عرضه شعراي خود در مجامع عمومي، مثل حج و بازار عكاظ به بهره‌مندي خود از چنين شعرايي افتخار مي‌كردند. زنان جاهلي در اين عرصه، فعال بودند به‌گونه‌اي كه نام برخي از آنان جزء مشاهير شعر جاهلي ذكر شده است. خنساء كه در سرودن شعر شهرت داشت، در بازار عكاظ هشت اشكال به يكي از شعرهاي شاعر مشهور عرب، حسان بن ثابت وارد كرد. زني ديگر به نام ام‌جندب به‌دلیل توانايي‌اش در عرصه شعر، داور انتخابِ بهترين اشعار مي‌شد. بيشتر اشعار زنان جاهلي در رساي پدر، برادر و شوهر يا ديگر بزرگان قبيله بود. دختران عبدالمطلب نيز به درخواست پدر قبل از مرگش در رساي او في‌البداهه شعر سرودند. از مضامين رايج شعر جاهلي، مقوله معشوقه بود و زن در شعر جاهلي به‌گونه‌اي توصيف شده است كه فقط در پي شهوت و مال است. خطابه از دیگر عرصه‌هایی بود که زنان در آن نقش جدی ایفا می‌کردند.<ref>[https://hadana.ir/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA/ واعظی، «جایگاه زن و خانواده در عصر جاهلیت» 1388ش، ص157.]</ref>
جامعه جاهلی به‌طور عموم دچار محرومیت شدید از علم و دانش بود. از میان زنان تنها از زنی به نام شفاء یاد می‌شود که سواد خواندن و نوشتن داشت. شعر و خطابه از جلوه‌هاي اصلي فرهنگ عصر جاهلیت به‌شمار می‌رفت. عرب‌ها ابعاد مختلف زندگي خود را به شعر در مي‌آوردند. قبايل مختلف با عرضه شعراي خود در مجامع عمومي، مثل حج و بازار عكاظ به بهره‌مندي خود از چنين شعرايي افتخار مي‌كردند. زنان جاهلي در اين عرصه، فعال بودند به‌گونه‌اي كه نام برخي از آنان جزء مشاهير شعر جاهلي ذكر شده است. خنساء كه در سرودن شعر شهرت داشت، در بازار عكاظ هشت اشكال به يكي از شعرهاي شاعر مشهور عرب، حسان بن ثابت وارد كرد. زني ديگر به نام ام‌جندب به‌دلیل توانايي‌اش در عرصه شعر، داور انتخابِ بهترين اشعار مي‌شد. بيشتر اشعار زنان جاهلي در رساي پدر، برادر و شوهر يا ديگر بزرگان قبيله بود. دختران عبدالمطلب نيز به درخواست پدر قبل از مرگش در رساي او في‌البداهه شعر سرودند. از مضامين رايج شعر جاهلي، مقوله معشوقه بود و زن در شعر جاهلي به‌گونه‌اي توصيف شده است كه فقط در پي شهوت و مال است. خطابه از دیگر عرصه‌هایی بود که زنان در آن نقش جدی ایفا می‌کردند.<ref>[https://hadana.ir/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA/ واعظی، «جایگاه زن و خانواده در عصر جاهلیت» 1388ش، ص157.]</ref>