جنسیت‌پذیری خرافه‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

خرافات مانند هر محصول فرهنگي ديگري فراوردة تفكر انسانی بوده و توسط کارگزارانی ترویج و بازتولید می‌شوند. جادوگران، رمالان و تعویذنویسان از کارگزاران اصلی خرافات رایج در جامعه هستند. ابزارهای کاری‌ آنها فراوانند، از جمله انواع طلسم‌ها، تعویذها، از سنگ‌های قیمتی گرفته تا اجزای گیاهان، اندام‌های انسان و حیوانات، فلزات، خمیر، پوست، مو و پارچه که هرکدام کاربردهای گوناگونی داشته و توسط کارگزاران تجویز می‌شوند. به گزارش منابع تاریخی، در عصر قاجار، رفت‌وآمد مردم به‌ویژه زنان به خانه ملا‌های یهودی برای گرفتن دعا، طلسم و امثال آن به حدی گسترده شده بود که حکومت به فکر چاره افتاد و طی حکمی، رفت‌وآمد زنان مسلمان به خانه‌های یهودیان را ممنوع کرد. دراویش نیز در کار رمالی و دعانویسی مورد اقبال عامه مردم بودند؛ به‌طوری‌که این اقبال از دید خارجیان نیز به دور نمانده و برخی از آن‌ها مانند لایارد در نوشته‌های خود به شهرت و توجه مردم به دراویش اشاره‌ کرده و نفوذ آنها را از سطح زنان، دختران دم‌بخت، پیرمردانی که در پی ازدواج با زنان جوان بودند تا اندرونی خانه‌های اعیان گسترده می‌داند.