زهرا غلامی (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲۱: خط ۱۲۱:


بر اساس دیدگاه امام خمینی و فقهای امامی، شافعی و مالکی، همراهی محرم برای سفر حج زن شرط نیست مگر در صورت عدم امنیت، که در این حالت همراهی محرم یا فرد مورد اطمینان حتی با پرداخت اجرت ضروری است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، ۱۳۶۳ش، ج۱۴، ص۱۴۳.</ref> در مقابل، فقهای حنبلی و حنفی همراهی محرم را به‌طور مطلق یا در سفرهای بیش از سه روز واجب می‌دانند.<ref>سمرقندی، تحفه الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۸۷-۳۸۸.</ref> مبنای اختلاف در استناد به آیات و روایات مختلف است، به‌طوری که فقهای امامی به عمومیت وجوب حج و امکان امنیت بدون محرم استناد می‌کنند، در حالی‌که دیگران به روایات منع سفر بدون محرم تمسک می‌جویند.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ق. ج۵، ص۴۰۱.</ref> در موارد اختلاف نظر زن و شوهر دربارۀ امنیت سفر، رأی زن مقدم است مگر آنکه خلاف آن اثبات شود، و در هر حال حج بدون محرم در صورت تحقق امنیت صحیح است.<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۷، ص331-332.</ref> هزینۀ همراهی محرم در صورت نیاز، جزو شرایط استطاعت محسوب می‌شود و عدم توانایی پرداخت آن موجب سقوط وجوب می‌شود.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۵۳.</ref>
بر اساس دیدگاه امام خمینی و فقهای امامی، شافعی و مالکی، همراهی محرم برای سفر حج زن شرط نیست مگر در صورت عدم امنیت، که در این حالت همراهی محرم یا فرد مورد اطمینان حتی با پرداخت اجرت ضروری است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، ۱۳۶۳ش، ج۱۴، ص۱۴۳.</ref> در مقابل، فقهای حنبلی و حنفی همراهی محرم را به‌طور مطلق یا در سفرهای بیش از سه روز واجب می‌دانند.<ref>سمرقندی، تحفه الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۸۷-۳۸۸.</ref> مبنای اختلاف در استناد به آیات و روایات مختلف است، به‌طوری که فقهای امامی به عمومیت وجوب حج و امکان امنیت بدون محرم استناد می‌کنند، در حالی‌که دیگران به روایات منع سفر بدون محرم تمسک می‌جویند.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ق. ج۵، ص۴۰۱.</ref> در موارد اختلاف نظر زن و شوهر دربارۀ امنیت سفر، رأی زن مقدم است مگر آنکه خلاف آن اثبات شود، و در هر حال حج بدون محرم در صورت تحقق امنیت صحیح است.<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۷، ص331-332.</ref> هزینۀ همراهی محرم در صورت نیاز، جزو شرایط استطاعت محسوب می‌شود و عدم توانایی پرداخت آن موجب سقوط وجوب می‌شود.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۵۳.</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
خط ۱۶۷: خط ۱۷۰:
* Long, Matthew, Islamic Beliefs, Practices, and Cultures, Marshall Cavendish Corporation, 2011.
* Long, Matthew, Islamic Beliefs, Practices, and Cultures, Marshall Cavendish Corporation, 2011.
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
==پانویس==
{{پانویس}}