محبوبه عباسقلی‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌جنسیت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
==فعالیت‌ها==
==فعالیت‌ها==
عباسقلی زاده قبل از خروج از ایران در فعالیتهای متعددی از جمله نگارش مقاله، راه انداختن کمپین، تجمعات اعتراض آمیز علیه قوانین اسلام در مساله زن و خانواده را در کارنامه خود دارد.عباسقلی زاده پس از خروج از ایران در ژانویه ۲۰۱۲ تلویزیون اینترنتی زنان تی‌وی را هم‌زمان با جنبش اشغال افتتاح کرد.او اهداف خود از راه‌اندازی تلویزیون اینترنتی( زنان تی وی)را چنین بیان میکند:«یکی از وظایف زنان تی وی این است که مباحث تئوریک دنیای فمینیستی را که از طریق فعالان ایرانی خارج از کشور مطرح می شود ، منعکس کند. یکی دیگر از وظایفش این است که بتواند مسائل حوزه زنان در خاورمیانه را مطرح کند، بخصوص می خواهد تغییراتی که در این مدت درجهان عرب اتفاق افتاده است از زاویه زنانه اش مطرح کند. الان زنان تی وی، بیشتر روی جنبشی که در جهان عرب اتفاق افتاده، متمرکز است ، چون من براین باورم که زنان داخل ایران برای تغییر نیاز دارند با تجارب زنان خاورمیانه آشنا شوند. مسئله دیگر کارهایی است که در داخل ایران انجام می شود، اما قدرت رسانه ای شدن ندارند. زنان تی وی می خواهد آنها را مطرح کند. درست مثل کاری که فعالان حقوق بشر در خارج ازکشور انجام می دهند، آن‌ها صدای اتفاق هایی هستند که در داخل ایران می افتد و در واقع این صداها را باز تکرار می کنند، چون عنصر داخلی نمی تواند با صدای بلند آنها را بازگو کند. من هم می خواهم در تلویزیونم این کار را به نوعی انجام دهم. بخش دیگری که به آن فکر کردم در خصوص برنامه هایی است که شهروندان ایرانی از دستاوردهای زندگی شخصیشان می سازند و برای ما می فرستند. بهرحال به طور کلی می توانم بگویم که عمده فعالیت ما انعکاس صدای زنانی است که در ایران قادر به اظهار نظر به صورت علنی نیستند و همچنین مطرح کردن جنبش های زنان در خارج ازایران است. همین طور فعالیت های زنان ایرانی خارج نشین که به صورت حرفه ای روی مسائل زنان کار می کنند.»<ref>رستمی، نیلوفر ، سایت عرصه سوم ،محبوبه عباس قلی زاده و کنشگری مدنی درزنان تی وی،16 /12/90</ref>
عباسقلی زاده قبل از خروج از ایران در فعالیتهای متعددی از جمله نگارش مقاله، راه انداختن کمپین، تجمعات اعتراض آمیز علیه قوانین اسلام در مساله زن و خانواده را در کارنامه خود دارد.عباسقلی زاده پس از خروج از ایران در ژانویه ۲۰۱۲ تلویزیون اینترنتی زنان تی‌وی را هم‌زمان با جنبش اشغال افتتاح کرد.او اهداف خود از راه‌اندازی تلویزیون اینترنتی( زنان تی وی)را چنین بیان میکند:«یکی از وظایف زنان تی وی این است که مباحث تئوریک دنیای فمینیستی را که از طریق فعالان ایرانی خارج از کشور مطرح می شود ، منعکس کند. یکی دیگر از وظایفش این است که بتواند مسائل حوزه زنان در خاورمیانه را مطرح کند، بخصوص می خواهد تغییراتی که در این مدت درجهان عرب اتفاق افتاده است از زاویه زنانه اش مطرح کند. الان زنان تی وی، بیشتر روی جنبشی که در جهان عرب اتفاق افتاده، متمرکز است ، چون من براین باورم که زنان داخل ایران برای تغییر نیاز دارند با تجارب زنان خاورمیانه آشنا شوند. مسئله دیگر کارهایی است که در داخل ایران انجام می شود، اما قدرت رسانه ای شدن ندارند. زنان تی وی می خواهد آنها را مطرح کند. درست مثل کاری که فعالان حقوق بشر در خارج ازکشور انجام می دهند، آن‌ها صدای اتفاق هایی هستند که در داخل ایران می افتد و در واقع این صداها را باز تکرار می کنند، چون عنصر داخلی نمی تواند با صدای بلند آنها را بازگو کند. من هم می خواهم در تلویزیونم این کار را به نوعی انجام دهم. بخش دیگری که به آن فکر کردم در خصوص برنامه هایی است که شهروندان ایرانی از دستاوردهای زندگی شخصیشان می سازند و برای ما می فرستند. بهرحال به طور کلی می توانم بگویم که عمده فعالیت ما انعکاس صدای زنانی است که در ایران قادر به اظهار نظر به صورت علنی نیستند و همچنین مطرح کردن جنبش های زنان در خارج ازایران است. همین طور فعالیت های زنان ایرانی خارج نشین که به صورت حرفه ای روی مسائل زنان کار می کنند.»<ref>رستمی، نیلوفر ، سایت عرصه سوم ،محبوبه عباس قلی زاده و کنشگری مدنی درزنان تی وی،16 /12/90</ref>
عباسقلی زاده در این مصاحبه وضعیت کنشگران فعال حقوق زن بعد از مهاجرت را چنین توصیف میکند:آدم ها در جوامع مختلف هویت و تاثیرات مختلفی دارند. من درایران کنش گر زنان بودم و به نوبه خودم کار می کردم و شناخته شده بودم. اما وقتی آدم پایش را از کشورش بیرون می گذرد دیگر نه آن هویت را دارد و نه آن تاثیر گذاری را. اگر کسی که در ایران خیلی موثر بوده و بخواهد که مردم جامعه میزبانش هم مانند جامعه خودش نگاهش کنند، اشتباه است چون هیچ وقت این اتفاق نمی افتد.او برای بقایش باید کارهایی انجام دهد که قبلا انجام نداده است. آسیب های روحی شدیدی هم می خورد. در نظر مردم کشور میزبان یک آدم معمولی، یک مهاجر است مثل میلیون ها مهاجر دیگری که روزانه از کنارشان در خیابان ها رد می شوند. راستش بخشی از مردم کشورمیزبانت نیز که قبلا با تو به نوعی درارتباط کاری بوده اند، تو را به دلیل شرایط و فضای سیاسی و اجتماعی که در آن قرار داشتی دوست داشته اند و نه به خاطر خودت.»<ref>رستمی، نیلوفر ، سایت عرصه سوم ،محبوبه عباس قلی زاده و کنشگری مدنی درزنان تی وی،16 /12/90</ref>
==آثار==
==آثار==
*کتاب
*کتاب

نسخهٔ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۱

محبوبه عباسقلی‌زاده
اطلاعات شخصی
زاده 1337‏؛ ایران، خرمشهر
مکتب فمینیسم اسلامی، سکولار
محل سکونت آمریکا

محبوبه عباسقلی‌زاده،روزنامه نگارو فعال حقوق زن، در سال ۱۳۳۷ خورشیدی، در خرمشهر به دنیا آمد.در جوانی تحت تاثیر تعلیمات دکترعلی شریعتی به اسلام انقلابی علاقمند شد و به فعالیت‌های دانشجویی در انجمن‌های اسلامی رو آورد.اولین تجربه‌های روزنامه‌نگاری را با مجلهٔ زن روز در سال ۱۳۶۷ آغاز کرد.وی در تشکیل تجمعات برای زنان خصوصا در دوره اصلاحات تلاش کرد و کمپین های مخالفت با احکام اسلامی راه انداخت پس از خروج از ایران زیر نظر هیفوس شرکت «کاروزی سازمان های جامع مدنی» را تشکیل داده است او مسئله اصلی زنان را غیرت مردان می داند و قائل است این غیرت را باید از بین برد.[۱]

زندگی‌نامه

محبوبه عباسقلی‌زاده در سال ۱۳۳۷ خورشیدی، در خرمشهر به دنیا آمد و در دورهٔ تحصیلات ابتدایی به تهران نقل مکان کرد. در سال ۱۳۵۵ تحت تأثیر تعلیمات علی شریعتی به اسلام انقلابی علاقه‌مند شد و در حالی که محصل بود، به فعالیت‌های دانشجویی در انجمن‌های اسلامی رو آورد. در سال ۱۳۵۸ به منظور ادامه تحصیل به مصر رفته و در دانشگاه عین الشمس واقع در شهر قاهره در رشته ادبیات عرب مشغول به تحصیل شد.حتی زنانی مثل من که زمان انقلاب نوجوان بودیم و به حجاب اعتقاد نداشتیم هم حجاب بر سر گذاشتیم، به عنوان تظاهری سیاسی و مخالفت با شاه و استعمار.[۲] مقارن با بازگشایی دانشگاه‌ها به ایران بازگشته و در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و از همان‌جا به نقد متون فقهی و تفسیرهای قرآنی در مورد حقوق زنان علاقه‌مند شد. اولین تجربه‌های روزنامه‌نگاری را با مجلهٔ «زن روز» در سال ۱۳۶۷ آغاز کرد. مقارن با همین دوره او و گروهی از زنان که به نقش و موقعیت زنان اعتراض داشتند «گروه مطالعات و بررسی مسائل زنان» را تأسیس کردند. این گروه از بنیان‌گذاران جریان فمینیست‌های مسلمان بود. این تلاش‌ها منجر به انتشار مجلهٔ فرزانه با سردبیری محبوبه عباسقلی‌زاده در سال ۱۳۷۳ گردید و همکاری او با این فصلنامه تا تغییر گرایش‌های فمینیستی او در اوایل دهه هشتاد ادامه داشت. نتیجهٔ تجربه‌های عملی او در جامعهٔ مدنی نوظهور در اوایل دهه هشتاد، ناامیدی از فمینیسم اسلامی و تمایل به فمینیسم سکولار و فعالیت مدنی بود. در نیمه دوم دهه هشتاد با اوج گرفتن فعالیت‌های کمپین محور جنبش زنان، به همراه جمعی از فعالان شناخته شده، گروه میدان زنان و کمپین‌های گوناگونی نظیر: قانونی بی سنگسار، منشور زنان ایران و… را بنیان گذاشت و به فیلم سازی آلترناتیو و پژوهشگری در حوزه جنسیت و جنبش‌های اجتماعی روی آورد. هم‌زمان با اوج گرفتن اغتشاشات و فتنه 88 و وقایع عاشورای ۱۳۸۹؛ عباسقلی‌زاده از کشور خارج شد.[۳]

فعالیت‌ها

عباسقلی زاده قبل از خروج از ایران در فعالیتهای متعددی از جمله نگارش مقاله، راه انداختن کمپین، تجمعات اعتراض آمیز علیه قوانین اسلام در مساله زن و خانواده را در کارنامه خود دارد.عباسقلی زاده پس از خروج از ایران در ژانویه ۲۰۱۲ تلویزیون اینترنتی زنان تی‌وی را هم‌زمان با جنبش اشغال افتتاح کرد.او اهداف خود از راه‌اندازی تلویزیون اینترنتی( زنان تی وی)را چنین بیان میکند:«یکی از وظایف زنان تی وی این است که مباحث تئوریک دنیای فمینیستی را که از طریق فعالان ایرانی خارج از کشور مطرح می شود ، منعکس کند. یکی دیگر از وظایفش این است که بتواند مسائل حوزه زنان در خاورمیانه را مطرح کند، بخصوص می خواهد تغییراتی که در این مدت درجهان عرب اتفاق افتاده است از زاویه زنانه اش مطرح کند. الان زنان تی وی، بیشتر روی جنبشی که در جهان عرب اتفاق افتاده، متمرکز است ، چون من براین باورم که زنان داخل ایران برای تغییر نیاز دارند با تجارب زنان خاورمیانه آشنا شوند. مسئله دیگر کارهایی است که در داخل ایران انجام می شود، اما قدرت رسانه ای شدن ندارند. زنان تی وی می خواهد آنها را مطرح کند. درست مثل کاری که فعالان حقوق بشر در خارج ازکشور انجام می دهند، آن‌ها صدای اتفاق هایی هستند که در داخل ایران می افتد و در واقع این صداها را باز تکرار می کنند، چون عنصر داخلی نمی تواند با صدای بلند آنها را بازگو کند. من هم می خواهم در تلویزیونم این کار را به نوعی انجام دهم. بخش دیگری که به آن فکر کردم در خصوص برنامه هایی است که شهروندان ایرانی از دستاوردهای زندگی شخصیشان می سازند و برای ما می فرستند. بهرحال به طور کلی می توانم بگویم که عمده فعالیت ما انعکاس صدای زنانی است که در ایران قادر به اظهار نظر به صورت علنی نیستند و همچنین مطرح کردن جنبش های زنان در خارج ازایران است. همین طور فعالیت های زنان ایرانی خارج نشین که به صورت حرفه ای روی مسائل زنان کار می کنند.»[۴] عباسقلی زاده در این مصاحبه وضعیت کنشگران فعال حقوق زن بعد از مهاجرت را چنین توصیف میکند:آدم ها در جوامع مختلف هویت و تاثیرات مختلفی دارند. من درایران کنش گر زنان بودم و به نوبه خودم کار می کردم و شناخته شده بودم. اما وقتی آدم پایش را از کشورش بیرون می گذرد دیگر نه آن هویت را دارد و نه آن تاثیر گذاری را. اگر کسی که در ایران خیلی موثر بوده و بخواهد که مردم جامعه میزبانش هم مانند جامعه خودش نگاهش کنند، اشتباه است چون هیچ وقت این اتفاق نمی افتد.او برای بقایش باید کارهایی انجام دهد که قبلا انجام نداده است. آسیب های روحی شدیدی هم می خورد. در نظر مردم کشور میزبان یک آدم معمولی، یک مهاجر است مثل میلیون ها مهاجر دیگری که روزانه از کنارشان در خیابان ها رد می شوند. راستش بخشی از مردم کشورمیزبانت نیز که قبلا با تو به نوعی درارتباط کاری بوده اند، تو را به دلیل شرایط و فضای سیاسی و اجتماعی که در آن قرار داشتی دوست داشته اند و نه به خاطر خودت.»[۵]

آثار

  • کتاب

چرا فرزانه؟

  • فیلم

زنان در بند[۶]

پانویس

  1. جریان ها، روش ها و ابزارهای تغییر شناخت دشمن در حوزه زنان، ص7
  2. «حجاب مسئله‌ای صرفا پوپولیستی نیست» رادیو زمانه ، گفتگو با محبوبه عباسقلی زاده
  3. مصاحبه محبوبه عباسقلی‌زاده با تلویزیون صدای آمریکا
  4. رستمی، نیلوفر ، سایت عرصه سوم ،محبوبه عباس قلی زاده و کنشگری مدنی درزنان تی وی،16 /12/90
  5. رستمی، نیلوفر ، سایت عرصه سوم ،محبوبه عباس قلی زاده و کنشگری مدنی درزنان تی وی،16 /12/90
  6. ویکی پدیا صفحه (محبوبه عباسقلی‌زاده)

منابع

  • رستمی، نیلوفر ، سایت عرصه سوم ،محبوبه عباس قلی زاده و کنشگری مدنی درزنان تی وی،16 /12/90
  • مصاحبه محبوبه عباسقلی‌زاده با تلویزیون صدای آمریکا
  • «حجاب مسئله‌ای صرفا پوپولیستی نیست» رادیو زمانه ، گفتگو با محبوبه عباسقلی زاده
  • موسسه شناخت،مقاله: جریان ها، روش ها و ابزارهای تغییر شناخت دشمن در حوزه زنان
  • ویکی پدیا صفحه (محبوبه عباسقلی‌زاده)