مهرداد درویش‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها

درویش‌پور، مفهوم فردگرایى که از پیامدهاى طبیعى اومانیسم است را از عوامل اساسى بهبود موقعیت زنان در جامعه اسلامى ایران به شمار مى ‏آورد.این در حالی است که اندیشه فردگرایى که در بستر بینش مادّى جان میگیرد، امیال ذاتى و قوه خرد آدمى را در اختیار منافع فردى و اغراض و امیال شخصى انسان قرار می‏دهد و فرد را با همه خصوصیاتش بر مدار هستى می‏نشاند و تا آنجا پیش می‏برد که خود را از تعلّق به خدا و جامعه می‏رهاند. حال، سؤال این است که این مفهوم چه پیوندى با جهان‏بینى فرامادّى و خدامدارنه حاکم بر نظام اسلامى کشور ایران و تعریف و جایگاه انسان در آن خواهد داشت؟ توجه به این تضادّ آشکار در مؤلفه‏هاى فرهنگ اسلامى و فرهنگ مدرنیته، انسان را متعجب مى‏سازد که نواندیشان دینى چگونه به نام نواندیشى دینى نسخه‌‏هایى این‏چنین گسیخته از مبانى نظرى و ارزشهاى دین‏مدارانه را بر زنان مسلمان این مرز و بوم عرضه مى‏کنند!  

براساس تحلیل ایشان، مدرنیته غرب، مدینه فاضله‏‌اى است که زنان براى گریز از وضعیت نابسامان خود، چاره‏‌اى جز حرکت به سوى آن ندارند و سنت و با باورهاى اعتقادى به منزله موانعى که، شتاب این حرکت را کند می‏نمایند باید مبارزه کرد. این نگاه، نگاهى است که درک روشنى از فرهنگ ملى - بومى ایرانى نداشته و عمق باورها و اعتقادات دینى جامعه اسلامى را دریافت ننموده و منفعلانه فرهنگ مدرنیته غرب را قبل از آنکه به نقد و تحلیل بنشیند و محاسن و معایبش را از هم باز شناسد، دربست پذیرفته و سنتهاى رایج بومى را که می‏توان سره و ناسره آن را شناخت و دینى و غیردینى آن را تفکیک نمود، یکسره رد می‏نماید.<ref>درویش پور، مهرداد،طرحی از زن ایرانی در برزخ سنت و مدرنیته،</ref>