بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
===فقه=== | ===فقه=== | ||
مهریه مالى كه در عقد نكاح مرد خود را ملزم به پرداخت آن به زن مىكند. مهر اسامى ديگرى مانند صداق، أجر، طول، نحلة، فريضه و حباء دارد. | [[مهریه]] مالى كه در عقد نكاح مرد خود را ملزم به پرداخت آن به [[زن]] مىكند. مهر اسامى ديگرى مانند صداق، أجر، طول، نحلة، فريضه و حباء دارد. | ||
مهرى كه در ضمن عقد يا پس از آن تعيين و تصريح می‌شود مهرالمسمى نامیده می‌شود. | مهرى كه در ضمن عقد يا پس از آن تعيين و تصريح می‌شود مهرالمسمى نامیده می‌شود. | ||
در برخی موارد مهر خويشاوندان پدرى زوجه كه از حيث نسب و صفت مثل او باشند مانند خواهر تنى براى زن تعيين مىشود که به آن مهرالمثل می‌گویند. <ref>جلالى زاده مبادى و اصطلاحات علم فقه، ص: 227</ref> | در برخی موارد مهر خويشاوندان پدرى زوجه كه از حيث نسب و صفت مثل او باشند مانند خواهر تنى براى [[زن]] تعيين مىشود که به آن مهرالمثل می‌گویند. <ref>جلالى زاده مبادى و اصطلاحات علم فقه، ص: 227</ref> | ||
در فقه شيعه حد اقل و اكثرى ندارد همان اندازه كه قابل تملك باشد و می‌گويند مكروه است كه از مهرالسنة تجاوز كند و آن مبلغى است كه حضرت رسول صداق حضرت فاطمه (ع) كرد كه پانصد درهم معادل 50 دينار است. و در موقعى كه به مهرالمثل مراجعه شود همان پانصد درهم است كه مهرالسنه است. البته مهرالمثل بر حسب اوضاع و احوال شخصى زن معين می‌شود لكن از 500 درهم نبايد تجاوز كند. در مقابل مهرالمسمى يعنى آن مبلغ كه در عقد معين شده است. | در فقه شيعه حد اقل و اكثرى ندارد همان اندازه كه قابل تملك باشد و می‌گويند مكروه است كه از مهرالسنة تجاوز كند و آن مبلغى است كه حضرت رسول صداق حضرت فاطمه (ع) كرد كه پانصد درهم معادل 50 دينار است. و در موقعى كه به مهرالمثل مراجعه شود همان پانصد درهم است كه مهرالسنه است. البته مهرالمثل بر حسب اوضاع و احوال شخصى [[زن]] معين می‌شود لكن از 500 درهم نبايد تجاوز كند. در مقابل مهرالمسمى يعنى آن مبلغ كه در عقد معين شده است. | ||
<ref>شهید اول شرح لمعه ج 2 ص 91- 92- قواعد ص 176</ref> | |||
===حقوق=== | ===حقوق=== | ||
مهر در مقابل استمتاع نبوده بلكه هديه‌ای‌ست كه از طرف مرد اعطاء می‌شود. و لذا از طرف شارع تأكيد اكيد در تسهيل و منع از سختگيرى در اين خصوص شده است و حتى بتعليم سوره قرآن هم اكتفاء گرديده. | مهر در مقابل استمتاع نبوده بلكه هديه‌ای‌ست كه از طرف مرد اعطاء می‌شود. و لذا از طرف شارع تأكيد اكيد در تسهيل و منع از سختگيرى در اين خصوص شده است و حتى بتعليم سوره قرآن هم اكتفاء گرديده. بمجرد وقوع عقد زن مستحق [[مهريه]] می‌شود ولى استقرار آن موقوف بمواقعه است. پس اگر قبل از دخول مرد فوت شد يا [[زن]] را [[طلاق]] داد زن مستحق نصف مهريه خواهد بود و اين در صورتى است كه مهر تعيين شده باشد و الا متعه خواهد بود. <ref>سجادى، فرهنگ معارف اسلامى، ج3، ص: 1969 </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
