Ansari (بحث | مشارکت‌ها)
Ansari (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶۰: خط ۶۰:
وی سال‌ها در زمینه الهیات اسلامی، تاریخ ادیان و تصوف در دانشگاه‌های آلمان، ترکیه و آمریکا تدریس کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۴.  
وی سال‌ها در زمینه الهیات اسلامی، تاریخ ادیان و تصوف در دانشگاه‌های آلمان، ترکیه و آمریکا تدریس کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۴.  
</ref>
</ref>
شیمل به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، ترکی، عربی، فارسی، فرانسوی و اردو آشنا بود و به برخی از این زبان‌ها آثاری را منتشر کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۶۰.</ref>


او در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۳م درگذشت و در شهر بُن آلمان با حضور نزدیک هفتصد نفر از مسلمانان و مسیحیان کشورهای مختلف به خاک سپرده شد.<ref>وایدنر، اشتفان، آشنایی از آن سوی افق، ۱۳۸۲ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref>
پس از جنگ‌ دوم جهانی‌، به‌ دانشگاه‌ ماربورگ آمریکا رفت و در آنجا با مقام استادیار رشته مطالعات‌ اسلامی‌، خدمات دانشگاهی خود را آغاز کرد. از سال 1954 تا 1959 با سمت استاد تاریخ ادیان در‌ دانشگاه‌ آنکارای‌ ترکیه به تدریس پرداخت. سپس به آلمان بازگشت و در دانشگاه بن‌ خدمات‌‌ آموزشی و پژوهشی خود را ادامه داد. در سال 1967 به دانشگاه هاروارد آمریکا رفت و اولین‌ دانشمندی‌ بود‌ که‌ رشته مطالعات هند و اسلام را در آن دانشگاه تأسیس کرد و تا زمان‌‌ بازنشستگی‌ در‌ این دانشگاه به تدریس اشتغال داشت. وقتی میرچا الیاده (Mircea Eliade)، در اوایل سال‌ 1986‌ درگذشت‌، شیمل به‌جای او بر مسند مدیریت مرکز بین‌المللی تاریخ ادیان‌ نشست. مناصب‌ علمی‌ پروفسور شیمل، محدود به همین چند مورد نیست. «او مدتی ریاست‌ انجمن جهانی‌ علوم‌ دینی‌، عضویت آکادمی سلطنتی علوم هلند در ادبیات (از سال 1981)، عضویت آکادمی ایالت راین‌وست‌ فالن‌ آلمان، عضویت آکادمی علوم و هنر آمریکا (از سال‌ 1987)، کارشناس موزه هنر نیویورک‌ در‌ خوش‌نویسی ‌(از سال 1981) و ویراستار و مؤلف‌ بخش مربوط به اسلام دایرة‌المعارف عربی در ادیان (از‌ سال‌ 1981 تا 1986») را نیز برعهده‌ داشت. <ref>http://wikinoor.ir/%D8%B4%DB%8C%D9%85%D9%84%D8%8C_%D8%A2%D9%86%D9%87%E2%80%8C_%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C</ref>
 
بر روی سنگ قبر او این عبارت با خط نستعلیق نقش بسته است: «النّاس نِیامٌ فَإذا ماتوا انتَبَهوا» (مردم خواب هستند و وقتی مردند بیدار می‌شوند). <ref>این جمله منتسب به پیامبر اسلام ورام، مسعود ابن عیسی، تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، بی‌تا، ج۱، ص۱۵۰.
و امام علی شریف الرضی، محمد ابن حسین، خصائص الائمه، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۲.
است.</ref>
 
 
 
پس از جنگ‌ دوم جهانی‌، به‌ دانشگاه‌ ماربورگ آمریکا رفت و در آنجا با مقام استادیار رشته مطالعات‌ اسلامی‌، خدمات دانشگاهی خود را آغاز کرد. از سال 1954 تا 1959 با سمت استاد تاریخ ادیان در‌ دانشگاه‌ آنکارای‌ ترکیه به تدریس پرداخت. سپس به آلمان بازگشت و در دانشگاه بن‌ خدمات‌‌ آموزشی و پژوهشی خود را ادامه داد. در سال 1967 به دانشگاه هاروارد آمریکا رفت و اولین‌ دانشمندی‌ بود‌ که‌ رشته مطالعات هند و اسلام را در آن دانشگاه تأسیس کرد و تا زمان‌‌ بازنشستگی‌ در‌ این دانشگاه به تدریس اشتغال داشت. وقتی میرچا الیاده (Mircea Eliade)، در اوایل سال‌ 1986‌ درگذشت‌، شیمل به‌جای او بر مسند مدیریت مرکز بین‌المللی تاریخ ادیان‌ نشست. مناصب‌ علمی‌ پروفسور شیمل، محدود به همین چند مورد نیست. «او مدتی ریاست‌ انجمن جهانی‌ علوم‌ دینی‌، عضویت آکادمی سلطنتی علوم هلند در ادبیات (از سال 1981)، عضویت آکادمی ایالت راین‌وست‌ فالن‌ آلمان، عضویت آکادمی علوم و هنر آمریکا (از سال‌ 1987)، کارشناس موزه هنر نیویورک‌ در‌ خوش‌نویسی ‌(از سال 1981) و ویراستار و مؤلف‌ بخش مربوط به اسلام دایرة‌المعارف عربی در ادیان (از‌ سال‌ 1981 تا 1986») را نیز برعهده‌ داشت.


==اندیشه ها==
==اندیشه ها==