بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
==زنان و نقش های دینی== | ==زنان و نقش های دینی== | ||
===نقش ها و مناصب دینی=== | ===نقش ها و مناصب دینی=== | ||
در آیین کاتولیک و ارتدوکس، رهبری معنوی و مناصب کلیسایی، فقط به روحانیون مذهبی اختصاص دارد که از میان مردان مجرد انتخاب می شوند.<ref>در سال 494، پاپ ژولیوس یکم در نامه ای، اجرای مراسم عشای ربانی توسط زنان را محکوم کرد و این کار را منحصرا مردانه دانست. همچنین کلیسای کاتولیک در پاسخ به سؤالات زنان برای انتصاب به مقام کشیشی، بارها با صدور اعلامیه این مسئله را منتفی دانست. با اوج گرفتن تقاضای حضور زنان در مناصب کلیسایی در دوران معاصر، پاپ ژان پل دوم، در 22 می 1994 مناصب کلیسایی را جزو جوهره کلیسا و تغییر ناپذیر اعلام کرد و قابل گفت و گو ندانست. وی اعلام کرد کلیسا قدرت آن را ندارد که هر آنچه از مراتب کشیشی بخواهد، به زنان عطا کند و چنین حکمی برای مؤمنان به کلیسا تغییر ناپذیر است (Woman at the Altra, the Ordination of Women in the Roman Catholic Churh, Lavinia Byrne Continuum, p. 127-130). در عصر حاضر، زنان در سطح خادمان کلیسا، تحولات چشمگیر و جدیدی داشته اند، ولی ممانعت از ایفای نقش خادمان زن در آیین عشای ربانی و منع انتصاب زنان به مقام های شماسی، کشیشی، اسقفی و پاپی هنوز پابرجاست (کونگ، زن در مسیحیت، ص11).</ref> زنان صرفا می توانند به عنوان مسئولان اداری و اجرایی و استاد الهیات منصوب شوند.<ref>البته تا دهه 1950 میلادی زنان به هیچ وجه در مدارس دینی پذیرفته نمی شدند (جو ویور، درآمدی به مسیحیت، ترجمه حسن قنبری، ص410).</ref> کلیسا ضمن استناد به آیاتی از کتاب مقدس،<ref>همچون: اول قرنتیان 14: 34 و غلاطیان 3: 26-28.</ref> معتقد است کشیش باید مرد باشد؛ زیرا از یک سو حواریون مرد بودند و عیسی آنان را آگاهانه از میان مردان برگزید؛ از سوی دیگر کشیش، تجسم مسیح است و به نمایندگی از او به اجرای مراسم دینی می پردازد و بنابراین باید دارای حداکثر شباهت به مسیح، و از لحاظ جسمی شبیه او باشد.<ref>New Chatholic Encyclopedia, p.826.</ref> برخی، دلایل محرومیت زنان از موقعیت برابر در کلیسا را فراتر از این دانسته و با ورود گناه از طریق زن به جهان و خلق درجه دومی او مرتبط می دانند. | |||
در سالیان اخیر (از حدود پنجاه سال پیش)، برخلاف کاتولیک ها و ارتدوکس ها، در برخی فرقه های پروتستانی، زنان در منصب کشیشی، و معدودی در جایگاه اسقفی قرار گرفتند.<ref>در سال 1927 برخی فرقه های پروتستانی اجازه پذیرش مناصب کلیسایی به زنان را دادند، ولی حدود سی سال طول کشید تا اولین زن به مقام کشیشی برگزیده شود. در سال 1958 اکثر کلیساهای پروتستان به زنان اجازه دادند به مناصب کلیسایی دست یابند. البته علی رغم برداشته شدن محدودیت ها، امروزه در کلیساهای پروتستان آمریکا، صرفا ده تا دوازده درصد از کشیش ها زن هستند.</ref> دلایل پروتستان ها برای اجازه دادن به زنان برای حضور در مناصب دینی، عبارت است از: نبود سلسله مراتب در میان حواریون و در نتیجه وجاهت نداشتن مناصب دینی کاتولیکی، نقش زنان در تبلیغ دینی و اداره کلیسا در عصر عیسی و پولس،<ref>رومیان 16: 1-16.</ref> تفاوت نداشتن زن و مرد در برخورداری از روح الهی، و نفی چهره مردانه از مسیحیت با نقش آفرینی زنان در کلیسا. | |||
رویکرد کلیسای کاتولیک در مخالفت با اعطای مناصب کلیسایی به زنان، به این دلیل تغییر ناپذیر است که از نظر واتیکان، نقش های کلیسایی الهی هستند (نه بشری) و لذا بشر نمی تواند تغییرشان دهد؛ در حالی که قوانین در کلیسای پروتستان، انسانی هستند و نه الهی و لذا تغییرپذیرند.<ref>پروتستان ها، ذات و جوهر کلیسا را تغییر ناپذیر، ولی پوسته و شکل را تغییر پذیر می دانند. از نظر آنان، ساختار و سازمان و رهبری دینی در کلیسا جزء جوهر کلیسا نیست. به همین دلیل، حضور نداشتن بانوان در مناصب معنوی کلیسا در طول تاریخ گذشته را جزئی از پوسته بیرونی و پیکره بندی مسیحیت، و بنابراین تغییر پذیر می دانند؛ در مقابل، کاتولیک ها مناصب دینی را جزء ذات کلیسا به حساب می آورند.</ref> امروزه گروهی از الهی دانان و کشیش ها در داخل ساختار کلیسای کاتولیک در حال رشد هستند که طرف دار اعطای مناصب کشیشی به زنان هستند و معتقدند اعطا نکردن این حقوق و بی توجهی به این تغییرات در خصوص جایگاه زنان، سبب به خطر افتادن موقعیت کلیسای کاتولیک و جامعیت آن می گردد. | |||
