بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
# در مکتب وده‌ای مسائل جنسی و مراقبت‌های معنوی منافاتی با هم نداشته و زوجین اعمال مذهبی را با یکدیگر انجام می‌دهند. از دیدگاه مکتب تنتره<ref>tantra.</ref> نیز شهوت بخشی از وجود بشریت و امری مثبت بوده و مسائل جنسی در صورتی‌که طبق قواعد خاص پرورش یابد، پله‌ای برای نجات انسان تلقی می‌شوند.<ref>غلامی و حاجی‌اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1398ش، ص267.</ref> به‌تصریح متون دینی، روابط جنسی پیش از ازدواج مجاز نیست.<ref>[https://jrs.srbiau.ac.ir/article_5233.html لطیفی، «آداب و احکام ازدواج در دین هندویی»، 1386ش، ص198.]</ref>
# در مکتب وده‌ای مسائل جنسی و مراقبت‌های معنوی منافاتی با هم نداشته و زوجین اعمال مذهبی را با یکدیگر انجام می‌دهند. از دیدگاه مکتب تنتره<ref>tantra.</ref> نیز شهوت بخشی از وجود بشریت و امری مثبت بوده و مسائل جنسی در صورتی‌که طبق قواعد خاص پرورش یابد، پله‌ای برای نجات انسان تلقی می‌شوند.<ref>غلامی و حاجی‌اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1398ش، ص267.</ref> به‌تصریح متون دینی، روابط جنسی پیش از ازدواج مجاز نیست.<ref>[https://jrs.srbiau.ac.ir/article_5233.html لطیفی، «آداب و احکام ازدواج در دین هندویی»، 1386ش، ص198.]</ref>
    
    
==سن ازدواج==
==سن ازدواج==
در متون مختلف آیین هندو، زمان‌ها و مناطق مختلف، مواجهۀ‌ متفاوتی نسبت به سن ازدواج وجود دارد؛ برای مثال، در برخی مناطق، دختران و پسران نوزاد به عقد یکدیگر درآورده می‌شوند. هدف از ازدواج در این سن وابسته کردن دختر و پسر به زندگی مشترک از دوران کودکی است. در آموزه‌های وده‌ای، ازدواج دختران در سنین پایینتر از شانزده یا هفده سالگی توصیه نمی‌شود. در دورۀ حماسی، فشارهای جدی جامعه برای ازدواج در نه تا ده سالگی آغاز شد. در دوران معاصر از ازدواج کودکان ممانعت شده اما در عین حال سن ازدواج در مناطق شهری هند رو به افزایش است. مطابق آموزه‌های آیین هندو اگر پدر یا قیم، تا سه سال پس از رسیدن دختر به سن ازدواج او را شوهر ندهد، مرتکب گناه بزرگی شده است. به‌تصریح متون دینی آیین هندو، مرد هنگامی‌که دوران تعلیم و مطالعۀ متون مذهبی را گذرانده باشد، می‌تواند ازدواج کند.<ref>غلامی و حاجی‌اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1398ش، ص268 و 273.</ref>   
در متون مختلف آیین هندو، زمان‌ها و مناطق مختلف، مواجهۀ‌ متفاوتی نسبت به سن ازدواج وجود دارد؛ برای مثال، در برخی مناطق، دختران و پسران نوزاد به عقد یکدیگر درآورده می‌شوند. هدف از ازدواج در این سن وابسته کردن دختر و پسر به زندگی مشترک از دوران کودکی است. در آموزه‌های وده‌ای، ازدواج دختران در سنین پایینتر از شانزده یا هفده سالگی توصیه نمی‌شود. در دورۀ حماسی، فشارهای جدی جامعه برای ازدواج در نه تا ده سالگی آغاز شد. در دوران معاصر از ازدواج کودکان ممانعت شده اما در عین حال سن ازدواج در مناطق شهری هند رو به افزایش است. مطابق آموزه‌های آیین هندو اگر پدر یا قیم، تا سه سال پس از رسیدن دختر به سن ازدواج او را شوهر ندهد، مرتکب گناه بزرگی شده است. به‌تصریح متون دینی آیین هندو، مرد هنگامی‌که دوران تعلیم و مطالعۀ متون مذهبی را گذرانده باشد، می‌تواند ازدواج کند.<ref>غلامی و حاجی‌اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1398ش، ص268 و 273.</ref>