خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==اهداف== | ==اهداف== | ||
نشريه نامه بانوان به دنبال بيداری و آگاه كردن [[زنان]] از حقوق و جايگاه خودبود. اين روزنامه به چاپ مقالههايی میپرداخت كه فقط به قلم [[زنان]] نوشته شـده بـود و بحـث اصـلی آن تعلـيم و تربيت دختران و [[زنان]] ايران و اصلاح تفكر عدم حضور [[زن]] در اجتماع بـود. <ref>بهشتیسرشت محسن، پریوش، محسن، مقاله بررسي مطالبات اجتماعی و فرهنگی زنان در مطبوعات عصر قاجار، ص 3217</ref> | |||
شماره اول اين روزنامه ماهی دو بار با شـعار «زنـان نخسـتين آموزگـار مرداناند» در هشت صفحه به قطع | شماره اول اين روزنامه ماهی دو بار با شـعار «زنـان نخسـتين آموزگـار مرداناند» در هشت صفحه به قطع خشتی و با چاپ سربی در مطبعـه حكيميـان تهـران چـاپ میشد. زير عنوان نامه بانوان در صفحه اول آن نوشته شده بود: «ايـن روزنامـه بـرای بيـداری و رستگاری زنان بيچاره و ستمكش ايران است».<ref>همان، ص330</ref> | ||
هر چند شعار نامه بانوان تلاش برای احقاق حقوق زنان از جمله آموزش، تعلیم و تربیت بود اما نشريه در تبليغ آرای خود براي رفع موانع پيشرفت [[زنان]] و نقد برخی احكام و باورهای اعتقادی گاه چنان دچار افـراط و اغراق و داستانپردازی میشد كه با عكـسالعمـلهـای سـخت حكومتيـان، كـه چنـدان هـم پايبندی مذهبی نداشتند، روبه رو میشد. | |||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
مقاله افتتاحی نامه بانوان با عنوان «وجوب تعليم نسوان يا ششصد كرور زنده به گور» به خوبی رسم و سياق مطالب روزنامه را نشان میدهد. بحـث تعلـيم و تربيـت دختـران و زنـان ايـران و اصلاح تفكر عدم حضور [[زن]] در اجتماع از عمده مسائل اين نشـريه بـود. اين نشريه درست سه روز پس از چاپ اولين شماره آن توقيف شد. دليل آن، بنـا بـه گفتـه مراغی، اظهارنظرهای [[شهناز آزاد]] درباره [[حجاب]]، خرافه و موهومـات اسـت نامه [[بانوان]] اما دوباره اجـازه انتشـار گرفـت، بـه ايـن شـرط كـه موافقت كند در نشريه بنويسد منظور از [[حجاب]]، [[حجاب]] مورد استفاده [[زنان]] نيست . بعداز اين، نامه بانوان يازده ماه منتشر و دوباره توقیف شد. علت توقيف و تعطيلی اين نشريه تشويق [[زنان]] به كشف [[حجاب]] از سوی حكومت اعلام شده بود. | مقاله افتتاحی نامه بانوان با عنوان «وجوب تعليم نسوان يا ششصد كرور زنده به گور» به خوبی رسم و سياق مطالب روزنامه را نشان میدهد. بحـث تعلـيم و تربيـت دختـران و زنـان ايـران و اصلاح تفكر عدم حضور [[زن]] در اجتماع از عمده مسائل اين نشـريه بـود. اين نشريه درست سه روز پس از چاپ اولين شماره آن توقيف شد. دليل آن، بنـا بـه گفتـه مراغی، اظهارنظرهای [[شهناز آزاد]] درباره [[حجاب]]، خرافه و موهومـات اسـت نامه [[بانوان]] اما دوباره اجـازه انتشـار گرفـت، بـه ايـن شـرط كـه موافقت كند در نشريه بنويسد منظور از [[حجاب]]، [[حجاب]] مورد استفاده [[زنان]] نيست . بعداز اين، نامه بانوان يازده ماه منتشر و دوباره توقیف شد. علت توقيف و تعطيلی اين نشريه تشويق [[زنان]] به كشف [[حجاب]] از سوی حكومت اعلام شده بود. |