بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
او پس از آزادی از زندان، همچنان به سخنرانیها و فعالیتهای اجتماعی خود برای دستیابی زنان امریکایی به حقوق سیاسی و اجتماعی برابر با مردان، ادامه داد. سرانجام «وودهال» توانست در آخرین سالهای عمر خود، «اعطای حق رای به زنان» را ببیند. [http://irdiplomacy.ir/fa/news/1986187/%D9%85%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%85- دیپلماسی ایران]<ref>دیپلماسی ایران،من کاندیدای ریاست جمهوری هستم!</ref> | او پس از آزادی از زندان، همچنان به سخنرانیها و فعالیتهای اجتماعی خود برای دستیابی زنان امریکایی به حقوق سیاسی و اجتماعی برابر با مردان، ادامه داد. سرانجام «وودهال» توانست در آخرین سالهای عمر خود، «اعطای حق رای به زنان» را ببیند. [http://irdiplomacy.ir/fa/news/1986187/%D9%85%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%85- دیپلماسی ایران]<ref>دیپلماسی ایران،من کاندیدای ریاست جمهوری هستم!</ref> | ||
تجربه های ویکتوریا به او آموخته بود که چگونه به همه فضاهای سیاسی مردانه نفوذ کند. یک سال بعد از اینکه وارد وال استریت شد، تصمیم گرفت به سومین کنگره سالانه حق رای زنان در واشنگتن برود. او در این کنگره به استدلال بر این مبنا پرداخت که اصلاحیه های چهاردهم و پانزدهم که به مردان سیاهپوست آمریکایی حق رای داده است، شامل حال زنان نیز می شود، زیرا بیانگر آن است که هر کسی در ایالات متحده متولد می شود یا به تابعیت آن درمی آید، شهروند آن و دارای تمامی حقوق شهروندی است. او زنان را فراخواند تا دست به اقدام مستقیم بزنند و بی هیچ تکلفی رای خود را به صندوق ها بریزند. بدین سان او حقوق برخاسته از قانون اساسی را به حرکت و عمل مستقیم پیوند داد. الیزابت کدی استانتون، سوزان ب. آنتونی و ایزابل بیچر که از فعالان حق رای زنان در آمریکا بودند، نیز این پیشنهاد او را تحسین و او را تصدیق کردند. | |||
در حالی که دیگر هم جنس های من خود را وقف جهاد ضد قوانینی کردند که زنان کشور را به بند می کشند، من به دفاع از استقلال فردی خویش برخاستم؛ در حالی که زنان دیگر برای فرا رسیدن روزگار خوش آینده، دست به دعا برداشتند، من برای آن کوشیدم؛ در حالی که دیگران سعی کردند با بحث، برابری زن و مرد را ثابت کنند، من با کار کردن آن را با موفقیت به اثبات رساندم. (امانی سیچز، فرشته ترسناک، ویکتوریا وودهال، 1927 - 1838، نیویورک، 1928) بیانیه بالا هر چند چندان متواضعانه نیست اما درباره ویکتوریا وودهال با توانایی فردی شگفت انگیزش در تجسم انسانی دادن به اهداف سیاسی و اجتماعی درست به نظر می رسد. او پس از تلاش های فراوانی که در جنبش زنان آمریکا در قرن 19 برای کسب حق رای کرد، به یکی از مهم ترین سمبل های حقوق زنان در آمریکا و نیز اصلاحات کارگری تبدیل شد. اقتدار سخن و مقالات وی انکارناپذیر است. | |||
طبق نظر تاریخ شناسان آمریکایی، ویکتوریا وودهال زنی بود که 100 سال از زمان خود جلوتر حرکت می کرد. اگرچه امروز تعداد کمی از مردم آمریکا او را می شناسند، اما هنگامی که سال 1872 وارد رقابت برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شد، از مشهورترین زنان زمانه خود بود. او از طرف حزب حقوق برابر کاندیدای ریاست جمهوری شد و در حالی خود را نامزد ریاست جمهوری کرد که زنان هنوز حق رای نداشتند.واجدان شرایط شرکت در رأیگیری، فقط مردان بودند؛ آن هم مردان سفیدپوست.او تصمیم گرفت به رغم فقدان حق رأی برای زنان، به عنوان نامزد ریاست جمهوری آمریکا ثبت نام و تازه، فردریک داگلاس، یک رنگینپوست آفریقاییتبار را به عنوان معاون خود معرفی کند. چون قانونی برای جلوگیری از این اقدام وجود نداشت، وودهال ثبت نام خود را انجام داد و حتی کارزار انتخاباتی به راه انداخت! کاندیداتوری وی گروه های متفاوتی از مردم را به خود جذب کرد که کارگران، زنان طالب حق رای و کمونیست ها از جمله آنها بودند. آنها دولتی از مردم توسط مردم و برای مردم می خواستند. او و تنسی در راس گروهی 50 نفره به راهپیمایی پرداختند و به اعدام موسسان کمون شکست خورده فرانسه اعتراض کردند. آنها پلاکاردی با این مضمون حمل می کردند برابری سیاسی و اجتماعی را برای هر دو جنس کامل کنید .[http://khorasannews.com/Newspaper/MobileBlock?NewspaperBlockID=710883 روزنامه خراسان]<ref>روزنامه خراسان،نامزدی که حق رأی دادن نداشت!</ref> | |||
==پایان زندگی== | |||
اگرچه ویکتوریا در تمام دوران جوانی تا آنجا که می توانست به فعالیت های برابری خواهانه و حق طلبانه برای زنان و کارگران پرداخت و به همه حرف های خود نیز عمل کرد و تنها در سطح فلسفه پردازی های انتزاعی باقی نماند اما در سنین میانسالی خسته و بی سر و صدا به انگلستان رفت تا در آنجا زندگی آرامی را پیش گیرد. او برای بار سوم در انگلستان با یک بانکدار بریتانیایی ازدواج کرد و تا پایان عمر نیز در کنار او باقی ماند. وی در سال 1927 در سن88 سالگی درگذشت. او مادربزرگ دختران آمریکا بود.[https://www.goopi.ir/articles/view-37076.aspx گوپی]<ref>مادر و کودک گوپی،ویکتوریا وودهال کلافلین</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == |