خدیجه افضل وزیری: تفاوت میان نسخه‌ها

وزیری پس از تاسیس مدرسه دوشیزگان توسط [[مادر]]ش [[بی‌بی خانم استرآبادی]] به تدریس در این مدرسه مشغول شد. وی در کنار تدریس برای [[دختران]]، کار در مطبوعات را هم آغاز کرد. او چندین مقاله در نشریات [[شکوفه]]، [[عالم‌نسوان]]، [[شفق سرخ]] و [[ایران‌نو]] در حمایت از [[حقوق زنان]] به رشته تحریر درآورد.

وزیری در نشریه شفق سرخ با نویسنده‌ای که با نام مستعار به [[زنان]] توهین و اهانت می‌کرد، وارد بحث و گفت وگوی دنباله‌دار شد که خلاصه آن چنین است: «[[زن]] را در خانه مخفی و محبوس کرده و از هر دانشی دور نگه داشته‌اید. در کار خارج هم شرکت نمی‌دهید. از بردن نامش هم عار دارید و به نام‌های منزل یا بچه‌های خانه، از قبیل [[مادر]] حسن از او یاد می‌کنید، از حقوق انسانی هم حقی برای او قائل نیستید. تمام حقوق به نفع [[مردان]] تعبیر و به مورد اجرا گذاشته می‌شود، توقع دارید چه باشد و چه کند؟ مردان کشور همه چه می‌کنند؟ بگذارید زنان هم با مردان درس بخوانند و کار یاد بگیرند، آن وقت خواهید دید که زنان کم‌تر از مردان نیستند.»<ref>[https://www.irna.ir/news/84170542/%D8%AE%D8%AF%DB%8C%D8%AC%D9%87-%D8%A7%D9%81%D8%B6%D9%84-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84-%D9%88-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D9%88%D8%B2%D9%87-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86 خبرگذاری جمهوری اسلامی ایران]</ref>

خانم وزیری در طراحی لباس نیز فعال بود و  لباس‌های خود را طراحی می‌کرد. در طول دهه 1930، در حالی که به زور حکومت، قانون [[کشف حجاب]] اجرا می‌شد، پوشیدن چادر همچنان در بین [[زنان]] رایج بود. وزیری از تغییر مد در کنار [[صدیقه دولت آبادی]] دفاع می‌کرد و او لباس‌هایی طراحی می‌کرد که در نتیجه بازوهای زنان آزادانه تر حرکت کند.<ref>[https://en.wikipedia.org/wiki/Khadijeh_Afzal_Vaziri Khadijeh_Afzal_Vaziri]</ref>

خانم وزیری در نامه‌ای سرگشاده در سال 1930 به این موضوع پرداخت که چگونه اجبار [[زنان]] جوان (هفت یا هشت ساله) به پوشیدن چادر، توسط خانواده‌ها موجب حذف فرصت آموزش از این دختران شده و بر فرصت‌های تحصیلی آنان تاثیرگذار خواهد بود.  

وی همچنین عضو [[کانون بانوان]] بود و از قانون کشف [[حجاب]] حمایت کرد. <ref>همان</ref>