حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 واژه مریم در منابع لغوی با توجه به بررسی‌های صورت گرفته واژۀ‌ای عجمی و سامی است. برخی لغت شناسان معاصر واژه مریم را سریانی و یونانی و به معنای بلندمرتبه ذکر کرده‌اند. <ref>[https://noorlib.ir/book/info/20979 بستانی، «محیط المحیط»، ص 848، 1993م]</ref>، <ref>[https://www.gisoom.com/book/122522 مصطفوی، «التحقیق»، ص 87-91، 1375ش]</ref> اما برخی از مفسران مسلمان، معتقدند که وجه‌تسمیه مریم به معنای عابده و خادمه است.<ref>[https://www.gisoom.com/book/1186464 فخر رازی، «تفسیر کبیر مفاتیح‌الغیب»، ج 4، ص 204، 1425ق]</ref> ، <ref>[https://noorlib.ir/book/info/1909 طباطبایی، «المیزان في تفسیر القرآن»، ج 3، ص 409، 1353ش]</ref>
 ==تولد مریم==
-پژوهشگران مسلمان، حضرت مریم را دختر عمران بن اشهم، از نوادگان حضرت سلیمان ذکر کرده‌اند.<ref>مجلسی؛ بحارالانوار، 1404ق، ج14، ص193.</ref> مادرش حنّه نام داشت.<ref>کلینی، اصول کافی، 1365ش، ج1، ص535.</ref> که دوخواهر بودند. نام خواهرش حنانه، همسر حضرت زکریا بوده که شوهرخاله مریم بوده است.<ref>راوندی، القصص راوندی، 1409ق، ص214.</ref>  زمانی که حنّه از باردارشدن خود توسط همسرش باخبر شد، تصمیم گرفت آن فرزند در شکم را، نذر معبد کند، تا در آنجا خدمت‌گذار معبد و مکان مقدس باشد.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ج1، ص170.</ref>  پس از تولد نوزاد، مادرش او را بر اساس نذری که کرده بود. وی را به معبد برد تا او را به خادمی آنجا بسپارد. در تفسیر این حادثه آمده است که علمای یهود در مورد سرپرستی مریم، با یکدیگر به اختلاف رسیدند. سپس تصمیم گرفتند که قرعه بیندازند تا قرعه به‌نام هرکه افتاد، او کفالت مریم را برعهده گیرد. بنا بر قرعه سرپرستی مریم را حضرت زکریا، شوهر خالۀ او بر عهده گرفت.<ref>آل عمران، آیات 35-37.</ref>
+پژوهشگران مسلمان، حضرت مریم را دختر عمران بن اشهم، از نوادگان حضرت سلیمان ذکر کرده‌اند. <ref>[https://www.gisoom.com/book/1435460 مجلسی، «بحارالانوار»، ج 14، ص 193، 1404ق]</ref> مادرش حنّه نام داشت. <ref>[https://www.gisoom.com/book/11012722 کلینی، «اصول کافی »، ج 1، ص 535، 1393ش]</ref> که دوخواهر بودند. نام خواهرش حنانه، همسر حضرت زکریا بوده که شوهرخاله مریم بوده است. <ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%B5%D8%B5_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%86%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%A1_(%D9%82%D8%B7%D8%A8_%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C) راوندی، « قصص الانبیاء (قطب راوندی)»، ص 214، 1409ق</ref>] زمانی که حنّه از باردارشدن خود توسط همسرش باخبر شد، تصمیم گرفت آن فرزند در شکم را، نذر معبد کند، تا در آنجا خدمت‌گذار معبد و مکان مقدس باشد. <ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1_%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D8%B4%DB%8C_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) عیاشی، «تفسیر عیاشی»، ج 1، ص 170، 1381ق]</ref>  پس از تولد نوزاد، مادرش او را بر اساس نذری که کرده بود. وی را به معبد برد تا او را به خادمی آنجا بسپارد. در تفسیر این حادثه آمده است که علمای یهود در مورد سرپرستی مریم، با یکدیگر به اختلاف رسیدند. سپس تصمیم گرفتند که قرعه بیندازند تا قرعه به‌نام هرکه افتاد، او کفالت مریم را برعهده گیرد. بنا بر قرعه سرپرستی مریم را حضرت زکریا، شوهر خالۀ او بر عهده گرفت.<ref>آل عمران، آیات 35-37.</ref>
 ==جایگاه مریم در قرآن==
 برخی از اوصاف و ویژگی‌های بارز حضرت مریم که در آیات کریمۀ قرآن اشاره شده اشت.عبارتند از:
 ===عفیف و پاکدامنی===
-ویژگی عفت و احصان یکی از صفاتی است که خداوند در مورد حضرت مریم در قرآن ذکر کرده است. «و مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشته است و ما از روح خود در آن دمیدیم».<ref>تحریم، آیه 12.</ref>  در جایی دیگر، این پاکدامنی از زبان خود مریم بیان شده، آنجا که آیه کریمۀ می‌گوید: «چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد در حالی که انسانی با من تماس نداشته است و [[زن]] آلوده‌ای نبوده‌ام.»<ref>مریم، آیه 20.</ref>  در تفسیر این آیات، حضرت مریم به‌عنوان بانوی پاکدامن و برگزیده در میان زنان دیگر شناخته شده و نیز وی را الگوی مومنان معرفی کرده است.<ref>جوادی آملی، زن در آیینۀ جلال و جمال، 1383ش، ص124-126.</ref>
+ویژگی عفت و احصان یکی از صفاتی است که خداوند در مورد حضرت مریم در قرآن ذکر کرده است. «و مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشته است و ما از روح خود در آن دمیدیم».<ref>تحریم، آیه 12.</ref>  در جایی دیگر، این پاکدامنی از زبان خود مریم بیان شده، آنجا که آیه کریمۀ می‌گوید: «چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد در حالی که انسانی با من تماس نداشته است و [[زن]] آلوده‌ای نبوده‌ام.»<ref>مریم، آیه 20.</ref>  در تفسیر این آیات، حضرت مریم به‌عنوان بانوی پاکدامن و برگزیده در میان زنان دیگر شناخته شده و نیز وی را الگوی مومنان معرفی کرده است.<ref>[https://bookroom.ir/book/655 جوادی آملی، «زن در آیینه جلال و جمال»، ص 124-126، 1383ش]</ref>
 ===سیده زنان دو عالم===
-قرآن کریم، حضرت مریم را سرور زنان عالم معرفی کرده است. در آنجا که آیۀ کریمه اشاره دارد: «هنگامی که فرشتگان گفتند: ای مریم خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان برتری ساخته است».<ref>آل‌عمران، آیه42.</ref> در تفسیر آن، برخی مفسران معتقدند این آیه اشاره به عصمت و برتری حضرت مریم بر تمام زنان عالم دارد.<ref>آلوسی، روح المعانی، 1415ق، ج2، ص941 ؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، 1390ق، ج3، ص881 ؛ صفوی، تفسیر آموزشی، 1389ش، ج3، ص282.</ref>
+قرآن کریم، حضرت مریم را سرور زنان عالم معرفی کرده است. در آنجا که آیۀ کریمه اشاره دارد: «هنگامی که فرشتگان گفتند: ای مریم خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان برتری ساخته است».<ref>آل‌عمران، آیه42.</ref> در تفسیر آن، برخی مفسران معتقدند این آیه اشاره به عصمت و برتری حضرت مریم بر تمام زنان عالم دارد. <ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1_%D8%A2%D9%84%D9%88%D8%B3%DB%8C_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) آلوسی، «تفسیر آلوسی»، ج 2، ص 941، 1415ق]</ref>؛<ref>[https://noorlib.ir/book/info/1909 طباطبایی، «المیزان في تفسیر القرآن»، ج 3، ص 881، 1390ق]</ref>  ؛<ref>[https://bookroom.ir/book/43263 صفوی، «تفسیر آموزشی»، ج 3، ص 282، 1389ق]</ref>
 ===آیت بودن مریم و فرزندش===