| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
رالز با پذیرش اصل فرصت برابر، داوطلبانه بودن تقسیم کار جنسیتی را به منزله فرصت برابر تلقی کرد و در مواردی مثل زادن و پرورش فرزند توسط مادر که به‌صورت یک‌جانبه انجام می‌گیرد، برای جبران این نابرابری، مادر را مستحق سهمی مالی می‌داند. وی برابری را پیش‌فرض می‌داند و نابرابری را به نفع برابری توجیه می‌کند و به‌دنبال برابر کردن فرصت‌هاست، نه تشریح علت یا پذیرش تفاوت‌ها و به همین جهت هم عنوان می‌کند نابرابری‌های میان [[زنان]] و مردان را فقط درصورتی می‌توان توجیه کرد که به نفع [[زنان]] بوده و از نظر آنها قابل قبول باشد. به‌این معنا که او محرومیتی برای زنان قائل می‌شود و می‌خواهد این تفاوت در وظیفه را با اصل فرصت برابر خویش سامان دهد و به تعبیری عدالت را میان زن و مرد برقرار کند.<ref>جان رالز، عدالت به‌مثابه انصاف، 1388ش، ص 115</ref> | رالز با پذیرش اصل فرصت برابر، داوطلبانه بودن تقسیم کار جنسیتی را به منزله فرصت برابر تلقی کرد و در مواردی مثل زادن و پرورش فرزند توسط مادر که به‌صورت یک‌جانبه انجام می‌گیرد، برای جبران این نابرابری، مادر را مستحق سهمی مالی می‌داند. وی برابری را پیش‌فرض می‌داند و نابرابری را به نفع برابری توجیه می‌کند و به‌دنبال برابر کردن فرصت‌هاست، نه تشریح علت یا پذیرش تفاوت‌ها و به همین جهت هم عنوان می‌کند نابرابری‌های میان [[زنان]] و مردان را فقط درصورتی می‌توان توجیه کرد که به نفع [[زنان]] بوده و از نظر آنها قابل قبول باشد. به‌این معنا که او محرومیتی برای زنان قائل می‌شود و می‌خواهد این تفاوت در وظیفه را با اصل فرصت برابر خویش سامان دهد و به تعبیری عدالت را میان زن و مرد برقرار کند.<ref>جان رالز، عدالت به‌مثابه انصاف، 1388ش، ص 115</ref> | ||
ادعای رالز در اعتقاد به برابری بین زن و مرد با ادعای فمینیسم که در تحقق برابری کامل میان مردان و زنان در همه عرصه‌ها تلاش می‌کند، تفاوتی ندارد و اصل تفاوت در حقیقت معنایی ندارد. شاید بتوان راه‌کار او (اصل تفاوت و برابرکردن فرصت‌ها) را در ردیف راه‌کار دیگر فمینیست‌ها (لیبرال، سوسیال و پست مدرن، در مواجهه با اختلافات طبیعی زن و مرد تلقی کرد. فمینیسم لیبرال بر عدالت و تساوی تاکید می‌کند و منشأ مظلومیت را محرومیت ناموجه زنان از حقوق سیاسی و قانونی برابر با مردان می‌داند و برای | ادعای رالز در اعتقاد به برابری بین زن و مرد با ادعای فمینیسم که در تحقق برابری کامل میان مردان و زنان در همه عرصه‌ها تلاش می‌کند، تفاوتی ندارد و اصل تفاوت در حقیقت معنایی ندارد. شاید بتوان راه‌کار او (اصل تفاوت و برابرکردن فرصت‌ها) را در ردیف راه‌کار دیگر فمینیست‌ها (لیبرال، سوسیال و پست مدرن، در مواجهه با اختلافات طبیعی زن و مرد تلقی کرد. فمینیسم لیبرال بر عدالت و تساوی تاکید می‌کند و منشأ مظلومیت را محرومیت ناموجه زنان از حقوق سیاسی و قانونی برابر با مردان می‌داند و برای دست‌یابی به برابری، اصلاحات داخل سیستمی را با حفظ موجودیت نظام لیبرالیستی پیشنهاد می‌کند. <ref>یزدانی و جندقی، فمینیسم و دانش‌های فمینیستی، 1388ش، ص 322</ref> | ||
رالز هم در جایگاه یک لیبرال برای ایجاد فرصت مساوی برای [[زنان]] و بادرنظرگرفتن آن به منزله یک اولویت برای یکسان کردن فرصت‌های [[زن]] و مرد در زندگی مانند دیگر فمینیست‌های لیبرال بر اصلاحات حقوقی از طرف سیاست‌مداران تاکید می‌کند. | رالز هم در جایگاه یک لیبرال برای ایجاد فرصت مساوی برای [[زنان]] و بادرنظرگرفتن آن به منزله یک اولویت برای یکسان کردن فرصت‌های [[زن]] و مرد در زندگی مانند دیگر فمینیست‌های لیبرال بر اصلاحات حقوقی از طرف سیاست‌مداران تاکید می‌کند. | ||
