بدن: تفاوت میان نسخه‌ها

از منظر آموزه‌های اسلامی، بدن امانتی الهی است و فرد مالک بدن خود نیست که به دلخواه در آن دخل و تصرف کند. بنابراین هرگونه مواجهه با بدن و مدیریت آن، تنها در چهارچوب شرع، مجاز است.<ref>مصباح‌یزدی، جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن، 1398ش، ص459</ref> آموزه‌هاي اسلامي در مورد بدن به دو دسته هنجاري و تبييني تقسيم می‌شود.  

آموزه‌های هنجاری، در ابواب فقهی چون طهارت، صلاه، حج، تجارت، نکاح و حدود، دسته‌بندی شده است. تفاوت پوشش و آراستگی زن و مرد، تفاوت حدود (مجازات‌ها) و دیة زن و مرد در صورت صدمه دیدن بدن، حکم رویت و لمس بدن دیگری از آن جمله است. مثلا این که انسان تنها مجاز است به بدن محارم یا همجنس خود، به جز عورت، آن هم بدون قصد لذت بنگرد؛ اما در مورد نگاه به بدن همسر، محدودیتی وجود ندارد.<ref> [https://fa.wikifeqh.ir/%D8%A8%D8%AF%D9%86_(%D9%81%D9%82%D9%87) «بدن»، ویکی‌فقه.]</ref>  تاکيد بر آراستگي، تعيين مصاديق آن، تفاوت‌ احکام آرایش مردان و زنان، عرصه‌هاي مختلف خصوصي و عمومي و ملاک‌هاي عقلي، علمي، شرعي و عرفي حد و مرزهاي آراستگي و آرایش، مورد توجه این دسته از آموزه‌ها قرار گرفته است. در آموزه‌های دینی، انسان مالک تام بدن خود نبوده و مجاز نیست به آن آسیب برساند. از این‌رو هرگونه صدمه زدن به بدن یا خودکشی حرام است. همچنین بدن انسان، مال محسوب نمی‌شود، و نه تنها خرید و فروش آن جایز نیست، بلکه بهره‌مندی از بدن دیگری نیز محدودیت‌های قانونی و اخلاقی دارد.