خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
قرآن کریم در آیات متعددی تذکر داده است که تمثیل های قرآنی را نبایستی مستمسک جدل و بهانه گیری های شبه علمی کرد. <ref> . الكهف : 54 «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا في هذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ وَ كانَ الْإِنْسانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلاً و در اين قرآن، از هر گونه مثلى براى مردم بيان كردهايم ولى انسان بيش از هر چيز، به مجادله مى پردازد! »</ref> مسلم است در هر تشبیه یا تمثیلی ، وجه تشبیه و تمثیلی وجود دارد که مراد حقیقی گوینده است، نه وجوه جدل انگیز و بهانه جویانه دیگر. اگر متکلمی می گوید؛ «حسن شیر است» منظور او توصیف حسن به شجاعت و دلیری است نه اینکه مجادله کننده ای بگوید متکلم ، حسن را به حیوان و درنده بودن و بوی متعفن دهان متصف کرده است! در این قبیل تمثیل های قرآنی نیز وجه تمثیل از صدر و ذیل آیه کریمه و آیات قبل مشخص می شود. | قرآن کریم در آیات متعددی تذکر داده است که تمثیل های قرآنی را نبایستی مستمسک جدل و بهانه گیری های شبه علمی کرد. <ref> . الكهف : 54 «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا في هذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ وَ كانَ الْإِنْسانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلاً و در اين قرآن، از هر گونه مثلى براى مردم بيان كردهايم ولى انسان بيش از هر چيز، به مجادله مى پردازد! »</ref> مسلم است در هر تشبیه یا تمثیلی ، وجه تشبیه و تمثیلی وجود دارد که مراد حقیقی گوینده است، نه وجوه جدل انگیز و بهانه جویانه دیگر. اگر متکلمی می گوید؛ «حسن شیر است» منظور او توصیف حسن به شجاعت و دلیری است نه اینکه مجادله کننده ای بگوید متکلم ، حسن را به حیوان و درنده بودن و بوی متعفن دهان متصف کرده است! در این قبیل تمثیل های قرآنی نیز وجه تمثیل از صدر و ذیل آیه کریمه و آیات قبل مشخص می شود. | ||
درآيه 222 بقره (قبل از آيه مورد اشاره) مسئله حيض زنان بررسي شده است، که در حقيقت پاسخي به افراطي گري يهود و لاابالي گري مسيحيان صدر اسلام در مورد زنان حايض بود. جمعي از يهوديان با نجس دانستن زن و تحقير او در زمان حيض ، هرگونه معاشرت و حتي هم خانگي و هم غذايي با زنان حايض را تا مدتی بعد از پایان دوران حیض، حرام مي دانستند. در مقابل مسيحيان هيچ فرقي بين زن حايض و غيرحايض در نحوه ارتباط زناشويي قايل نبودند. ضمن اینکه برخی دیگر از اهل کتاب تحت تاثیر خرافات ،ممنوعیت های خاصی برای شیوه ارتباط زناشویی در نظر گرفته بودند. قرآن کریم بعد از اینکه ماهیت حیض زنان و لزوم مراعات زنان در زمان حیض اشاره می کند در آیه 223 سوره بقره ، در ضمن تمثیلی ،این نگاه فروتر جامعه مسیحی و یهودی به زن را محکوم کرده و بر خرافات های ناظر بر شیوه رابطه جنسی مهر بطلان می زند. ضمن آنکه در این آیه ترسیمی دقیق و لطیف از شان و جایگاه زن و رابطه جنسی و نقش مرد در این رابطه تصویر می شود. | درآيه 222 بقره (قبل از آيه مورد اشاره) مسئله [[حيض]] زنان بررسي شده است، که در حقيقت پاسخي به افراطي گري يهود و لاابالي گري مسيحيان صدر اسلام در مورد زنان حايض بود. جمعي از يهوديان با نجس دانستن زن و تحقير او در زمان حيض ، هرگونه معاشرت و حتي هم خانگي و هم غذايي با زنان حايض را تا مدتی بعد از پایان دوران حیض، حرام مي دانستند. در مقابل مسيحيان هيچ فرقي بين زن حايض و غيرحايض در نحوه ارتباط زناشويي قايل نبودند. ضمن اینکه برخی دیگر از اهل کتاب تحت تاثیر خرافات ،ممنوعیت های خاصی برای شیوه ارتباط زناشویی در نظر گرفته بودند. قرآن کریم بعد از اینکه ماهیت حیض زنان و لزوم مراعات زنان در زمان [[حیض]] اشاره می کند در آیه 223 سوره بقره ، در ضمن تمثیلی ،این نگاه فروتر جامعه مسیحی و یهودی به زن را محکوم کرده و بر خرافات های ناظر بر شیوه رابطه جنسی مهر بطلان می زند. ضمن آنکه در این آیه ترسیمی دقیق و لطیف از شان و جایگاه زن و رابطه جنسی و نقش مرد در این رابطه تصویر می شود. | ||
علامه طباطبايي ضمن اشاره به برخی نکات تفسيري پرده از ظرافت تشبيهي که در اين آيه بکاررفته است برگرفته و مي نويسد« نسبت زنان به جامعه انساني همانند کشت و زرع و کشتزار است براي انسان؛ همان گونه که براي بقاي نوع بشر نياز به کشت و زرع و کشتزار است به گونه اي که بدون آن حيات بشري ممکن نيست. بشر براي ادامه حيات خويش و به وجود آمدن نسل هاي بعدي نياز به زن دارد؛ چرا که خداوند تکون آدمي را در رحم زن قرار داد؛ و از سويي مرد را علاقه مند به زن قرارداد و ميان آن ها مودت و رحمتي توام با عشق و علاقه آفريد و با آميزش اين دو صنف است که نوع بشر به حيات خويش ادامه مي دهد». <ref> . الميزان . ج 2 ص 283</ref> | علامه طباطبايي ضمن اشاره به برخی نکات تفسيري پرده از ظرافت تشبيهي که در اين آيه بکاررفته است برگرفته و مي نويسد« نسبت زنان به جامعه انساني همانند کشت و زرع و کشتزار است براي انسان؛ همان گونه که براي بقاي نوع بشر نياز به کشت و زرع و کشتزار است به گونه اي که بدون آن حيات بشري ممکن نيست. بشر براي ادامه حيات خويش و به وجود آمدن نسل هاي بعدي نياز به زن دارد؛ چرا که خداوند تکون آدمي را در رحم زن قرار داد؛ و از سويي مرد را علاقه مند به زن قرارداد و ميان آن ها مودت و رحمتي توام با عشق و علاقه آفريد و با آميزش اين دو صنف است که نوع بشر به حيات خويش ادامه مي دهد». <ref> . الميزان . ج 2 ص 283</ref> |