| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بر مبنای گزارش منابع تاریخی؛ فاطمه بعد از وفات مادرش خدیجه، نهتنها نقش دختری که نقش مادری را نیز برای پیامبر ایفا کرده و از سوی پدرش مفتخر به لقب «امابیها» شد. این لقب زمانى به او داده شد که با نزول آیه 6 سوره احزاب، همسران پیامبر ملقب به «امالمؤمنین» شدند و پیامبر لقب امابیها را به فاطمه داد. هر گاه مشرکان خاکستر بر سرش میریختند، فاطمه آن را پاک میکرد و در جنگها جراحات پیامبر را میبست. فاطمه برای پیامبر چنان عزیز بود که دست او را میبوسید، در هنگام سفر از او خداحافظى میکرد و در هنگام بازگشت از سفر ابتدا با فاطمه دیدار میکرد و هرگاه زهرا نزدش میآمد، به احترام او بر میخاست. پیامبر خود را درخت طهارت و فاطمه را ریشه آن میدانست.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/58945/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%B5-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1%D8%B4-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D8%B3- ناصری، «رفتار پیامبر با دخترش فاطمه»، 1389ش، بیص.]</ref> | بر مبنای گزارش منابع تاریخی؛ فاطمه بعد از وفات مادرش خدیجه، نهتنها نقش دختری که نقش مادری را نیز برای پیامبر ایفا کرده و از سوی پدرش مفتخر به لقب «امابیها» شد. این لقب زمانى به او داده شد که با نزول آیه 6 سوره احزاب، همسران پیامبر ملقب به «امالمؤمنین» شدند و پیامبر لقب امابیها را به فاطمه داد. هر گاه مشرکان خاکستر بر سرش میریختند، فاطمه آن را پاک میکرد و در جنگها جراحات پیامبر را میبست. فاطمه برای پیامبر چنان عزیز بود که دست او را میبوسید، در هنگام سفر از او خداحافظى میکرد و در هنگام بازگشت از سفر ابتدا با فاطمه دیدار میکرد و هرگاه زهرا نزدش میآمد، به احترام او بر میخاست. پیامبر خود را درخت طهارت و فاطمه را ریشه آن میدانست.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/58945/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%B5-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1%D8%B4-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D8%B3- ناصری، «رفتار پیامبر با دخترش فاطمه»، 1389ش، بیص.]</ref> | ||
==فاطمه در مقام همسری== | ==فاطمه در مقام همسری== | ||
در منابع روایی از پیامبر نقل شده است که ازدواج علی و فاطمه امر الهی بوده و اگر علی نبود همتایی برای فاطمه نبود. <ref>مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج40، ص77.</ref> بر مبنای گزارشهای موثق تاریخی علی و فاطمه همسران نیکو برای همدیگر بودند؛ هرگز همدیگر را ناراحت نکرده و علی با دیدن فاطمه غصههایش را فراموش میکرد.<ref> مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج43، ص134.</ref> آنها امورات خانواده را منطبق با نقشهای جنسیتی انجام میدادند.<ref>مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج43، ص151.</ref> | در منابع روایی از پیامبر نقل شده است که ازدواج علی و فاطمه امر الهی بوده و اگر علی نبود همتایی برای فاطمه نبود.<ref>مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج40، ص77.</ref> بر مبنای گزارشهای موثق تاریخی علی و فاطمه همسران نیکو برای همدیگر بودند؛ هرگز همدیگر را ناراحت نکرده و علی با دیدن فاطمه غصههایش را فراموش میکرد.<ref> مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج43، ص134.</ref> آنها امورات خانواده را منطبق با نقشهای جنسیتی انجام میدادند.<ref>مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج43، ص151.</ref> از منظر علی، فاطمه یاور او در اطاعت خدا بود و فاطمه نیز علی را بهترین همسر میدانست. علی پیوسته به همسری با فاطمه افتخار میکرد. اشعاری از او در وصف فاطمه گزارش شده که حاکی از دلبستگی او به فاطمه است. فاطمه تنها محبوبی بود که در قلب علی جای داشت. علی فراتر از تمایل عاطفی، شایستگی همسری با فاطمه را از نشانههای حقانیت خود در امر ولایت میدانست.<ref>[https://hawzah.net/fa/Article/View/18079/%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87_%D8%B3__%D8%A8%D9%87_%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85_%D8%B9 عسکری اسلامپور، «فاطمه به روایت معصوم»، در پایگاه اطلاع رسانی حوزه.] </ref> فاطمه در بستر بیماری برای تنهایی علی میگریست<ref>مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج43، ص218.</ref> و علی با شنیدن شهادت فاطمه به زمین افتاد.<ref>مجلسى، بحار الأنوار، 1403ق، ج43، ص187.</ref> | ||
==فاطمه در مقام مادری== | ==فاطمه در مقام مادری== | ||
به گزارش سیرهنویسان؛ فاطمه فرزندانش را با تعبیرات نور چشم و میوة دل صدا میکرد و رسیدگی به بچهها را بر هر کار دیگری مقدم داشته و مادر را در این امر سزاوارتر میدانست. <ref>[http://ensani.ir/fa/article/71769/%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7-%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87 نوری، «الگوهای رفتاری حضرت زهرا در خانواده»، 1388ش، بیص.]</ref> حسن در موارد متعددی از فضیلتهای مادرش گزارش داده، از جمله به این نکته تربیتی اشاره میکند که مادرش شبی پیوسته در حال عبادت بود و هنگام صبح برای مردان و زنان مؤمن دعا کرد، اما برای خود چیزی از خدا نخواست و به او نیز سفارش میکند که اول همسایه سپس اهل خانه. حسین نیز مدام از مادرش به عظمت یاد کرده و از جمله در حادثه عاشورا به مادرش فاطمه مباهات میکند و آن را یکی از امتیازات خود نسبت به دیگران میداند. حسین پیش از شهادت، دعایی را که از مادر آموخته بود به فرزندش زینالعابدین میآموزد و او را به خواندن مداوم آن سفارش میکند.<ref>ع[https://hawzah.net/fa/Article/View/18079/%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87_%D8%B3__%D8%A8%D9%87_%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85_%D8%B9 سکری اسلامپور، «فاطمه به روایت معصوم»، در پایگاه اطلاع رسانی حوزه.] </ref> | به گزارش سیرهنویسان؛ فاطمه فرزندانش را با تعبیرات نور چشم و میوة دل صدا میکرد و رسیدگی به بچهها را بر هر کار دیگری مقدم داشته و مادر را در این امر سزاوارتر میدانست. <ref>[http://ensani.ir/fa/article/71769/%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7-%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87 نوری، «الگوهای رفتاری حضرت زهرا در خانواده»، 1388ش، بیص.]</ref> حسن در موارد متعددی از فضیلتهای مادرش گزارش داده، از جمله به این نکته تربیتی اشاره میکند که مادرش شبی پیوسته در حال عبادت بود و هنگام صبح برای مردان و زنان مؤمن دعا کرد، اما برای خود چیزی از خدا نخواست و به او نیز سفارش میکند که اول همسایه سپس اهل خانه. حسین نیز مدام از مادرش به عظمت یاد کرده و از جمله در حادثه عاشورا به مادرش فاطمه مباهات میکند و آن را یکی از امتیازات خود نسبت به دیگران میداند. حسین پیش از شهادت، دعایی را که از مادر آموخته بود به فرزندش زینالعابدین میآموزد و او را به خواندن مداوم آن سفارش میکند.<ref>ع[https://hawzah.net/fa/Article/View/18079/%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87_%D8%B3__%D8%A8%D9%87_%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85_%D8%B9 سکری اسلامپور، «فاطمه به روایت معصوم»، در پایگاه اطلاع رسانی حوزه.] </ref> | ||
