| خط ۷: | خط ۷: | ||
==انواع خشونت علیه زنان== | ==انواع خشونت علیه زنان== | ||
خشونت علیه زنان بر اساس عرصه وقوع به دو دسته کلی خشونت اجتماعی (خشونت خیابانی، محل تحصیل و محل شغل) و خشونت خانگی تقسیم میشود.<ref>. ارحامی، «مجموعه قوانین مقابله با خشونت علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران»، وبسایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، ص7و8.</ref> از حیث تشخیص و پذیرش آن به دو دسته خشونت آشکار و [[خشونت نمادین در خانواده|خشونت نمادین]] و بهلحاظ نوع اقدام نیز خشونت علیه زنان، هفت دسته از اعمال را شامل میشود: | خشونت علیه زنان بر اساس عرصه وقوع به دو دسته کلی خشونت اجتماعی (خشونت خیابانی، محل تحصیل و محل شغل) و خشونت خانگی ([[همسرآزاری]]، [[شوهر آزاری|شوهرآزاری)]] تقسیم میشود.<ref>. ارحامی، «مجموعه قوانین مقابله با خشونت علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران»، وبسایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، ص7و8.</ref> از حیث تشخیص و پذیرش آن به دو دسته خشونت آشکار و [[خشونت نمادین در خانواده|خشونت نمادین]] و بهلحاظ نوع اقدام نیز خشونت علیه زنان، هفت دسته از اعمال را شامل میشود: | ||
1. خشونت فیزیکی (مانند گاز گرفتن، بستن، سیلی، مشت و لگد)؛ | 1. خشونت فیزیکی (مانند گاز گرفتن، بستن، سیلی، مشت و لگد)؛ | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==قوانین مربوط به خشونت علیه زنان== | ==قوانین مربوط به خشونت علیه زنان== | ||
جمهوری اسلامی ایران در راستای کرامت انسانی زن، می‌کوشد با وضع قوانین مختلف، زمینه بروز خشونت علیه زنان را کاهش دهد. لزوم استفاده از پوشش در اجتماع (ماده 638 قانون مجازات اسلامی) و جلوگیری از ایجاد مراکز فساد و فحشا (مواد 639 و 640 قانون مجازات اسلامی)، نمونه‌ای از قوانین پیشگیرانه است. طبق اصل بیستم و بیستودوم قانون اساسی نیز اعمال هرگونه خشونت علیه زنان، مصداق تعرض به حقوق انسانی زنان محسوب میشود. همچنین طبق ماده 621 قانون مجازات اسلامی، ربودن افراد، ازجمله زنان 5-15 سال، مجازات حبس را داشته و طبق ماده 622 نیز اذیت و آزار یا ضرب عامدانه به زن حامله که سبب سقط جنین او شود، علاوه بر 1 تا 3 سال حبس، مستلزم دیه یا قصاص است. ماده 1102 قانون مدنی، بر لزوم حسن معاشرت زوجین تاکید دارد و طبق ماده 1115، زن حق دارد در صورت وجود خوف ضرر بدنی، مالی یا عرضی در منزل، مسکن مستقلی اختیار کند. ماده 1119 و 1130 نیز حقوق و مجازات متعددی دربارۀ خشونت علیه زنان تعیین کرده و ماده 624 قانون مجازات اسلامی نیز مواردی را بهعنوان خشونت اقتصادی برشمرده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/report/show/800190 . ارحامی، «مجموعه قوانین مقابله با خشونت علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران»، وبسایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، ص12-26.]</ref> | جمهوری اسلامی ایران در راستای [[حرمت و کرامت زن در اندیشه آیت‌الله خامنه‌ای|کرامت]] انسانی زن، می‌کوشد با وضع قوانین مختلف، زمینه بروز خشونت علیه زنان را کاهش دهد. لزوم استفاده از پوشش در اجتماع (ماده 638 قانون مجازات اسلامی) و جلوگیری از ایجاد مراکز فساد و فحشا (مواد 639 و 640 قانون مجازات اسلامی)، نمونه‌ای از قوانین پیشگیرانه است. طبق اصل بیستم و بیستودوم قانون اساسی نیز اعمال هرگونه خشونت علیه زنان، مصداق تعرض به حقوق انسانی زنان محسوب میشود. همچنین طبق ماده 621 قانون مجازات اسلامی، ربودن افراد، ازجمله زنان 5-15 سال، مجازات حبس را داشته و طبق ماده 622 نیز اذیت و آزار یا ضرب عامدانه به زن حامله که سبب سقط جنین او شود، علاوه بر 1 تا 3 سال حبس، مستلزم دیه یا قصاص است. ماده 1102 قانون مدنی، بر لزوم حسن معاشرت زوجین تاکید دارد و طبق ماده 1115، زن حق دارد در صورت وجود خوف ضرر بدنی، مالی یا عرضی در منزل، مسکن مستقلی اختیار کند. ماده 1119 و 1130 نیز حقوق و مجازات متعددی دربارۀ خشونت علیه زنان تعیین کرده و ماده 624 قانون مجازات اسلامی نیز مواردی را بهعنوان خشونت اقتصادی برشمرده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/report/show/800190 . ارحامی، «مجموعه قوانین مقابله با خشونت علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران»، وبسایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، ص12-26.]</ref> | ||
==عوامل خشونت علیه زنان== | ==عوامل خشونت علیه زنان== | ||
