هیئت‌های مذهبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الف) هیئت‌های عامه­پسند زنانه نوین؛''' انگیزۀ مشارکت زنان در این هیئت­ها با انگیزۀ زنان در هیئت‌های سنتی همانندی بسیار دارد. هیئت‌های نوین عامه‌پسند با جایگزینی نقش مداحان به‌جای سخنرانان و ترکیب موسیقی با مناسک دینی، الگوی جدیدی از دینداری ارائه می‌دهند. در این نگرش، دین بیشتر بر ارزش‌های انسان‌دوستانه و خیرخواهانه تأکید دارد تا احکام فقهی، به‌طوری‌که حتی مراکز خدماتی به مکان‌های معنوی تبدیل می‌شوند. این هیئت‌ها با پذیرش ارزش‌های مدرن، الگویی از دینداری دنیوی‌شده را نمایندگی می‌کنند که با «جنبش‌های تأییدکننده جهان» همخوانی دارد.<ref>. [https://jwsps.alzahra.ac.ir/article_1356_6c8e1a475dddf68398657f98e3ada45b.pdf دستوری، «بررسی دگرگونی هیئت‌های مذهبی زنانه: هیئت‌های سنتی و نوین»، ۱۳۸۹ش، ص85-86].</ref>

'''ب) هیئت‌های معرفت­گرا؛''' هیئت‌های معرفت‌گرا با ترکیبی از ویژگی‌های سنتی و نوین، الگویی ترکیبی از دینداری را ارائه می‌دهند. این مجالس که عمدتاً توسط زنان طبقۀ متوسط و بالای تحصیل‌کرده برگزار می‌شوند، با حفظ ساختار سخنرانی/مداح در سوگواری‌ها و اضافه شدن دف‌زن در جشن‌ها، گفتمانی عرفانی-معرفت‌محور مبتنی بر منابع دینی اصیل را دنبال می‌کنند. اگرچه شکل‌ اجرا و استفاده از زیبایی‌شناسی مدرن آنها را به هیئت‌های نوین نزدیک می‌کند، اما محتوای عمیق‌تر و رویکرد عقلانی-عرفانی، تمایز اصلی آنها از هیئت‌های عامه‌پسند است. این هیئت‌ها با حفظ جنبه‌های عاطفی سنتی، احکام فقهی را نادیده نمی‌گیرند، اما بر ایمان فردی و معرفت باطنی تأکید بیشتری دارند.<ref>. [https://jwsps.alzahra.ac.ir/article_1356_6c8e1a475dddf68398657f98e3ada45b.pdf دستوری، «بررسی دگرگونی هیئت‌های مذهبی زنانه: هیئت‌های سنتی و نوین»، ۱۳۸۹ش، ص۸۲].</ref>