منزلت فرزندی: تفاوت میان نسخه‌ها

فردگرایی و گرایش به تشابه جنسیتی، ارزش فرزندی در جهان معاصر را با چالش‌های مواجه ساخته است، در فرهنگ مدرن، فرزندی معطوف به لذت والدین معنا یافته و تا جایی مهم دانسته می‌شود که مانع لذت‌های آنها نشود؛ لذا بسیاری از زنان و مردان غربی تمایلی به فرزندآوری ندارند. اسلام؛ فرزندآوری را رسالت اصلی زن و مرد می‌داند، تداوم نسلی را ناشی از تمایل انسان به جاودانگی دانسته و پرورش فرندان صالح را عامل سعادتمندی او می‌شمارد.  

منزلت در لغت به‌معنای مرتبت، احترام، پایگاه و بزرگی است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، 1377ش، ذیل واژه منزلت.</ref> پایگاه به منزلت یک فرد در گروه و یا به رتبه یک گروه در مقایسه با گروه‌های دیگر، اطلاق می‌شود. پایگاه منزلتی فرد، حقوق و مزایای یک شخص را معین می‌کند. نقش به آن رفتاری اطلاق می‌شود که دیگران از دارنده یک موقعیت معین انتظار دارند. موقعیت فرزندی حامل نقش‌هایی است که دیگران از فرد به‌عنوان فرزند انتظار دارند.<ref>کوئن، درآمدی به جامعه شناسی، 1381ش، ص57.</ref>  

ملاک برخورداري از منزلت در میان فرهنگ‌ها، متفاوت است که عمده‌ترین آن‌ها عبارتند از: ثروت، قدرت، نسب، سن و ارزش‌های فرهنگی و معنوی.<ref>ابراهیمی‌پور و دیگران، شاخص‌های خانواده مطلوب، 1395ش، ص549.</ref> فرزند در لغت به‌معنای نسل آمده، به پسر و دختر اطلاق می‌شود. مراد از فرزندی یعنی فرزند بودن.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، 1377ش، ذیل واژه فرزند.</ref> در ادبیات عرب از فرزند تعبیر به ولد شده است، ولد در اصل به‌معنای پدید آمدن چیزی از چیزی دیگر است.<ref>[https://rasekhoon.net/article/show/1296080 مظاهری، «واژه‌شناسی قرآنی: اَبناء، حَفدَة، ذرّيَة، سِبط، عَقِب، نَسل، وَلَد»، وب‌سایت راسخون.]</ref> فرزندی صرفا یک رابطه زیستی یا اجتماعی نیست، بلکه رابطه‌ای هنجاری است؛ منشاء ارزش‌های منحصربه‌فرد و مهمی که مسئولیت‌های خاصی را پایه‌گذاری و همچنین مسائل اخلاقی را خلق می‌کند.<ref> [https://www.ricac.ac.ir/news/5032/%DA%86%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%DB%80-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D8%8C-%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%AF%D8%B1-%D9%88-%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%DA%86%DA سعیدی، «چشمان فلسفۀ کاربردی، مفهوم پدر و مادری را چگونه می‌بیند؟»، وب‌سایت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.]</ref> فرزند در آیات قران به فرزند جسمانی،<ref> سوره نحل، آیه 72.</ref> معنوی<ref> سوره احزاب، آیه 6.</ref> و شیری (رضاعی)<ref>سوره نساء، آیه23.</ref>  تقسیم می‌شود.

محققین، منزلت فرزندی را در انگاره‌های مختلف تحلیل کرده و معتقدند؛ در جوامع سنتی، فرزندان به مثابه نیروی کار از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند. در جوامع مدرن به‌ویژه با رویکرد فمینیستی که روابط همسرانه براساس مشارکت‌های لذت‌گرایانه تفسیر می‌شود، فرزندخواهی در سطح تأمین لذت عاطفی معنا یافته <ref>ابراهیمی‌پور و دیگران، راهبردهای تحکیم خانواده، 1395ش، ص114.</ref> و فرزندی از مدار توجه زوجین خارج می‌شود؛<ref>[https://jlr.sdil.ac.ir/article_132620.html غنی‌زاده بافقی و ورمزیار، «تأثیر جنبش‌های فمینیسم بر تحول مفهوم خانواده»،  1400ش، ص242.]</ref> زیرا مبارزه فمینیست‌ها، علیه موقعیت‌های مادری و پدری به منزلت فرزندی نیز آسیب رسانده و موجب کاهش نرخ زایمان شده است. در انگاره مدرن؛ موقعیت فرزندی در عرض موقعیت‌های دیگر تعریف شده و فرزندان به کمک قوانین حقوقی در صدد ‌تأمین منافع موقتی خود هستند و عمدتا با این رویکرد جامعه‌پذیر می‌شوند که در اولین فرصت ممکن مستقل می‌شوند؛<ref>[https://alefbalib.com/index.aspx?pid=256&PdfID=910550 محبی، «مردمی‌شدن خانواده؛ فرایند آسیب‌دیدگی و بحران خانوادگی»، 1402ش، ص94-92.]</ref>  

در انگاره اسلامی؛ فرزند داراي جايگاه محوري و از عوامل اصلي تشکيل خانواده به‌شمار می‌آید. خانواده، نهاد بنیادین در ترتیبات نهادی جامعه است، نسل بشر از مجرای خانواده تداوم یافته و گروهای خویشاوندی هسته‌های زیرین، ساختار جامعه دانسته می‌شود.<ref>سوره نحل، آیه 72. </ref> رسالت اصلی خانواده اسلامی، تولید و پرورش نسل توحیدی براي سعادتمندی دنیوی و اخروی است؛ لذا در اسلام،  ولود و پاکي‌ زن، از معيار‌هاي اصلي انتخاب همسر معرفي شده و فرزند‌آوري فراتر از نياز‌هاي فردي زن و شوهر، در راستاي تکليف و مسئوليت ديني آن‌ها معنا مي‌يابد،<ref>ابراهیمی‌پور و دیگران، شاخص‌های خانواده مطلوب، 1395ش، ص272.</ref> تکثیر موالید به منظور کثرت امّت، موجب مباحات پیامبر<ref> نورى، مستدرك الوسائل، 1408ق، ج2، ص391.  </ref> و مهرورزی به فرزند، مایه جلب رحمت الهی شمرده می‌شود.<ref>حرعاملى، وسائل‏الشيعه، ‌1409ق‌، ج21، ص360. </ref>  

انگیزه فرزندآوری موضوع پیچیده‌ای است و دارای ریشه‌های فرهنگی، رفتاری و اقتصادی بوده، در بستر انتقال جمعیتی، توسعه اقتصادی و اجتماعی تغییر می‌یابد.<ref>[https://journals.ihu.ac.ir/article_208464.html?lang=en حسینی و دیگران، «الگوی انگیزش فرزندآوری مبتنی بر تجارب زیسته خانواده‌های دارای حداقل یک فرزند»، 1402ش، ص46.]</ref> داشتن فرزند، خواسته فطری انسان بوده و همه آرزو دارند فرزندانی شایسته داشته باشند.<ref>پسندیده، «روایات سبع سنین، در فرزندپروری، گونه‏ها و تحلیل درونی آنها»، 1395ش، ص3.</ref> اسلام نیز در راستای تقویت این گرایش فطری، تشویق به فرزندآوری را مورد توجه قرار داده است.<ref>ابراهیمی‌پور و دیگران، راهبردهای تحکیم خانواده، 1395ش، ص114.</ref>  

 

==منزلت فرزندی در میان اقوام کهن==  

در ایران باستان، توجه به فرزندآوری و تشویق به آن، با هدف پیشرفت و توسعه کشور از اولویت‌های جدی به‌شمار می‌رفت. زنان باردار مورد تکریم قرار گرفته و برای فرزندآوری از سوی پادشاه، پاداش دریافت می‌کردند و پسران نسبت به دختران از منزلت بیشتری برخوردار بودند.<ref>[https://sanad.iau.ir/fa/Article/1186633?FullText=FullText کامجو، »تحلیل جایگاه فرزندآوری و فرزند پروری در عصر هخامنشی»، 1403ش، ص110-111.]</ref>   

در هند کهن؛ ارزش دختر پائین‌تر از پسر بود؛ یک زنی خوب و پرهیزگار وظیفه داشت که فرزندان پسر برای شوهرش بیاورد، داشتن فرزندان دختر موجب شرمساری زنان بوده و اگر زنی نمی‌توانست پسر بیاورد، مرد ازدواج مجدد می‌کرد.<ref>[https://anthropologyandculture.com/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D9%86%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%85/ کمپانی، «زنان در هندویسم»، وب‌سایت انسان‌شناسی.]</ref>   

رومی‌ها، پسر را نماد قدرت می‌دانستند چون در جنگ‌ها از کشور دفاع می‌کردند و برای دختران نه‌تنها ارزشی قایل نبودند که آنها را در جنگ‌ها، سربار می‌دانستند.<ref> [http://pajoohe.ir/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D9%85-%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 میرزایی، «نگاهی به جايگاه زن و نهاد خانواده در روم باستان»، وب‌سایت پژوهه.]</ref>   

در عصر جاهليت نیز؛ پسران به‌دلیل این‌که در آینده مدافعان قبیله خواهند بود، نسبت به دختران که در جنگ‌ها جز مزاحمت و بی‌آبرویی هنگام اسارت نفعی نداشتند، برتر بودند.<ref>محبی، «زن در افغانستان؛ از انکار ماهیت انسانی تا نفی هویت زنانگی»، 1395ش، ص174.</ref> نفرت از دختران گاهی منجر به زنده به‌گور کردن آنان می‌شد.<ref>سوره تکویر، آیه 9-8.</ref> بهترین زن، زنی بود که دارای پسران زیادی باشد.<ref>[https://www.mizanonline.ir/fa/news/291452/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D9%87%D9%84%DB%8C%D8%AA «نقش اجتماعی زن در دوره جاهلیت»، خبرگزاری میزان.]</ref>  

فرزندآوری در تمام آیین‌های اعتقادی مهم تلقی می‌شود؛‌ هرچند در آیین یهود، تبعیض نسبت به فرزندان‌ منع شده است اما در عمل وقتی دختران یهودی به سن تکلیف می‌رسند. برخلاف پسران که برای‌شان جشن تکلیف می‌گیرند، برای دختران هیچ جشنی برگزار نمی‌شود.<ref>[https://journals.iau.ir/article_522962.html عزیزی‌خادم و حسینی، «بررسی نقش زن در یهودیت»، 1393ش، ص75-74.]</ref>   

بر مبنای برخی روایت‌ها، در آیین مسیحیت نه‌تنها سخن از برابر بودن زن و مرد نبود، بلکه در انسان بودن زن نیز شک وجود داشت. تولد دختر خسارت و منشأ آبروریزی محسوب می‌شد.<ref> [https://journals.iau.ir/article_703176.html نوید، «بررسی تطبیقی جایگاه زن در ادیان ابراهیمی»، 1402ش، ص7و3]</ref> پسر از منزلت بیشتری برخوردار بوده و در عهد عتیق، تصریح به فروختن دختر می‌شد.<ref> [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n142584/%D8%B2%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85%DB%8C_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85_%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%AD%DB%8C%D8%AA_ توکلی، «زن در ادیان ابراهیمی(اسلام، یهودیت، مسیحیت)»، پرتال امام خمینی.] </ref> درباره خلقت دختر، مسیحیت همچون یهود ‌اندیشیده و در انجیل تصریح می‌شود که ناپاکی‌ها به هنگام تولد دختر دو برابر تولد پسر است.<ref> [https://iscw.isqs.ir/article_713433.html بروجردی، «جایگاه زن در کتب آسمانی تورات، انجیل و قرآن (مطالعۀ تطبیقی)»، 1402ش، ص6.]</ref>   

در آیین بودا هرچند فرزندآوری نه به‌عنوان تعهد مذهبی که امر شخصی تلقی می‌شود؛<ref>[https://ensani.ir/fa/article/435325/%D9%85%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D9%87-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D8%A7-%D8%AF%D8 پژهان و کمالی‌ها، «مقایسه رفتارهای جمعیتی- باروری مذهب بودا در آسیا»، 1402ش، ص32.]</ref> اما پدر و مادر موظف هستند؛ فرزندان خود را از رذایل دور و به کسب فضایل تشویق کنند، در زمان مناسب برای ازدواج‌شان اقدام کرده و اموال خود را برای آنها به ارث بگذارند.<ref> [https://tahoor.com/fa/article/view/114975 «ازدواج و طلاق در آیین بودا و اسلام»، وب‌سایت طهور.]</ref>   

در هندوئیزم؛ فلسفه ازدواج به تولید نسل ختم شده و زني سعادتمند دانسته می‌شود که فرزند پسر به دنیا بیاورد.<ref>[https://srb.sanad.iau.ir/fa/Article/1048573?FullText=FullText حق‌پرست و ابراهیم، «آیین ازدواج در دین هندویی شیوایی»، 1400ش، ص11- 9.]</ref>  

اسلام برای فرزندی منزلت ارجمندی قایل است. ازدواج معطوف به تکثیر و طهارت نسلی معنا می‌شود؛ فرزند میراث خداوند خوانده شده و بوسیدن وی حسنه‌ای از حسنات الهی به‌شمار می‌آید، خوشحال کردن وی، خوشحالی والدین را در قیامت به‌دنبال دارد. آموزش دادن قرآن به فرزند، پوششی از نور را برای آنها نوید می‌دهد که چهره‌های اهالی بهشت را نورانی می‌کند. ترغیب به مهرورزی نسبت به فرزند به‌عنوان هدیه الهی، عامل مهمی در ایجاد انگیزش و تقویت گرایش‌‌های فرزندخواهانه به‌شمار می‌آید.<ref> ابراهیمی‌پور و دیگران، راهبردهای تحکیم خانواده، 1395ش، ص118.</ref>  

در اسلام هرچند تولید نسل موضوعیت دارد؛ اما تأکید جدی برداشتن فرزند صالح می‌شود؛ فرزند صالح؛ ریحانه بهشتی،<ref>صدوق، من لايحضره الفقيه، 1413ق، ج3، ص481.</ref> هدیه الهی،<ref>كليني، الكافي، 1407ق، ج6، ص2.</ref> نورِ دیده،<ref>سوره فرقان، آیه 74.</ref> زیباترین یادگار<ref>نورى، مستدرك الوسائل، 1408ق، ج15، ص114.</ref> و موجب آرامش انسان است.<ref>سوره مريم، آیه 5. </ref>  

از منظر اسلام؛ فرزند برای پدر و مادر یک شیء نیست که هرگونه بخواهند با او رفتار کنند بلکه امانت الهی است که باید از او مراقبت کرده و حقوقش را رعایت کنند وگرنه همانگونه که فرزند عاق والدین خود می‌شود، بر مبنای روایتی از پیامبر اسلام، آنها نیز عاق فرزندان خود خواهند شد. هرچند فرزند صالح نمی‌تواند یعنی به خود اجازه نمی‌دهد که پدر و مادر خود را عاق ‌کند؛ اما این مسئله هرگز از اهمیت حقوق فرزندان نمی‌کاهد.<ref>[https://www.hawzahnews.com/news/1115229/%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%A7%D9%82-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%A7-%D8%B9%D8%A7%D9%82-%D9%81%D8%B1%D8%B2%D9%86%D8%AF وافی، «از عاق والدین تا عاق فرزند»، وب‌سایت خبرگزاری رسمی حوزه.]</ref> عاق فرزند همان پیامدهای را برای پدر و مادر دارد که عاق والدین برای فرزندان دار<ref group="دیدگاه">مقاله خیلی دینی و تمدنی است در حالی که لازم است منظر جامعه شناسی و روانشناسی و ... همچنین اشاره به واقعیت اجتماعی و ذکر آمار و ارقام هم لازم است. </ref>د.<ref>[https://www.tebyan.net/news/421293/%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%82%D8%A8-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D8%A7%D9%82-%D9%81%D8%B1%D8%B2%D9%86%D8%AF-%D9%86%D8%B4%D9%88%DB%8C%D8%AF «مراقب باشید عاق فرزند نشوید!»، وب‌سایت تبیان.]</ref>

==منزلت فرزندی در جهان اسلام==

برخی محققین معتقدند؛ دموکراتیک شدن خانواده، در کشورهای اسلامی معاصر؛ منزلت پدری را کاهش داده و اقتدار مادری را  تقویت کرده است، با تبدیل شدن مدیریت خانواده به مدیریت زنانه، پدیده فرزندسالاری در خانواده‌ها شکل گرفته است؛<ref>ابراهیمی‌پور و دیگران، راهبردهای تحکیم خانواده، 1395ش، ص131.</ref> فرزندسالاری محصول منزلت فرزندی در اسلام و مدیرت احساسی زنانه در خانواده است. فرزندسالاری فرایند جامعه‌پذیری را مختل کرده و خانواده‌ها را با آسیب‌های جدی مواجه ساخته است. در این الگو؛ فرزندان متناسب با منزلت فرزندی در اسلام، خواهان دریافت بیشترین خدمت هستند و در عین حال متأثر از فرهنگ مدرن، تمایلی به مسئولیت‌پذیری در خانواده ندارند؛ لذا در چنین خانواده‌های مادر و پدر همیشه بدهکاران فرزندان تلقی می‌شوند.<ref>[https://alefbalib.com/index.aspx?pid=256&PdfID=910550 محبی، «مردمی‌شدن خانواده؛ فرایند آسیب‌دیدگی و بحران خانوادگی»، 1402ش، ص95-94.]</ref> بر مبنای برخی تحقیقات؛ امروزه تبعیض جنسیتی نسبت به فرزندان کاهش یافته، منزلت دختران تقریبا در ‌سطح منزلت پسران ارتقا یافته است.<ref> [https://sanad.iau.ir/Journal/soc/Article/867732/FullText قاسمی، «بررسی سطح تبعیض بین دختران و پسران در خانواده»، پژهش‌های جامعه‌شناختی، 1398ش، ص121.]</ref>

*حرعاملى، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعه،‌ قم، مؤسسه آل‌البيت، ‌1409ق‌.

*شريف‌رضي، محمد، نهج‌البلاغه، قم، هجرت‏، 1414ق.

*صدوق، محمّد، من لايحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامى، 1413ق.

*طبرسی، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، قم، شريف‌رضى، 1412ق.

*فلسفى، ‏محمد‌تقى، الحديث، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى‏، 1368ش.

*كلينى، ابوجعفر، الكافي، تهران، دارالكتب الإسلامية، 1407ق.

*مظاهری، علی‌اکبر، «واژه‌شناسی قرآنی: اَبناء، حَفدَة، ذرّيَة، سِبط، عَقِب، نَسل، وَلَد»، وب‌سایت راسخون، تاریخ بازدید مطلب: 6 مرداد 1404ش.