بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بدن نمایی،''' عوامل اجتماعی بدن نمایی و تفسیر لیبرالی از بدن نمایی همراه با نگاه اسلامی در مورد آن. | '''بدن نمایی،''' عوامل اجتماعی بدن نمایی و تفسیر لیبرالی از بدن نمایی همراه با نگاه اسلامی در مورد آن. | ||
== | ==مفهومشناسی== | ||
از نظر روانشناسان | از نظر روانشناسان بدننمایی به معنای اختلال شخصیتی و محدود به نمایش بخشهای جنسی بدن و آلت تناسلی است.<ref>علی بیگی، عورت نمایی یا بدن نمایی، بیتا.</ref> اما دیدگاههای دیگر نیز در مورد آن وجود دارد. در میان جامعهشناسان بدننمایی به معنای پرسه زدن در خیابانها و بازارها همراه با نمایش دادن جذابیتهای بدن برای دیگران است.<ref>Shiling, The Body and Social Theory, 1993, p16</ref> گاهی بدننمایی به معنای نمایش دادن غیر متعارف بدن در شبکههای اجتماعی و رسانههای همگانی است.<ref>خبرگزاری تسنیم، «شهرت طلبی در فضای مجازی: از بلاگری تا بدن نمایی»، 1403ش.</ref> در هنر سایبرنتیک بدننمایی به معنای نمایش دادن بدن همراه با ایجاد تغییرات در بدن است؛ مثلا نشان دادن بدن با سه دست؛ هدف از این نوع نمایش بیان تأثیرات جسم بر ادراکات انسانها و اشاره به ماشینی شدن زندگی انسانها است.<ref>دری، «مکانیک آئین: هنر بدن نمایی سایپرنتیک»، 1384ش، ص141</ref> | ||
==جنسیت و | ==جنسیت و بدننمایی== | ||
بدن نمایی به معنای روانشناختی به معنای نمایش آلت تناسلی برای دیگران | بدن نمایی به معنای روانشناختی به معنای نمایش آلت تناسلی برای دیگران و بیشتر مخصوص مردان است. معمولا مردانی که توان برقراری ارتباط سالم با جنس مخالف را ندارند، چنین عملی را انجام میدهند. زنان نیز گاهی به دلایل مختلف چنین بدن نماییهایی را انجام میدهند. پس بدن نمایی در بدترین شکل آن نیز منحصر به مردان نیست و میان هر دو جنس مشترک است. اما بدن نمایی در معنای جامعهشناختی به معنای نمایش بدن با لباسهای چسبان و نمایش برآمدگیهای بدنی در انظار عمومی است و چنین پدیدهای در میان زنان شایعتر است، هرچند مردان نیز میتوانند به بدن نمایی در ملاء عام بپردازند.<ref>یحییزاده و شاکری، بزهديدگي كودكان در فضاي مجازي با نگاهي به راهكارهاي توانمندسازي آنان در برابر آسيب ها، فصلنامه مطالعات حقوق، ص367</ref> | ||
==بدن نمایی در ایران== | ==بدن نمایی در ایران== | ||
در دوره صفویه تلاش کردند که حضور زنان از عرصه عمومی حذف و به عرصه خصوصی و خانوادگی محدود شود. از نظر آنان هرگونه دیده شدن زنان در ملاء عام ممنوع بوده است. اما بعدا دو دیدگاه دیگر راجع به بدن نمایی شکل گرفت که یکی نگاه پهلوی بود که نماینده تفکرات لیبرال و دیگری نگاه انقلاب اسلامی که نماینده تفکرات دینی بود. در نگاه پهلوی بدن نمایی منحصر به نمایش بخشهای جنسی در ملاء است و ممنوع است و بقیه موارد مشکلی ندارد؛ به عنوان مثال بیحجابی، برهنگی و مسابقه انتخاب دختر شایسته و امثال آن موارد در آن دوران بدن نمایی ممنوعه نبوده است. در نگاه انقلاب اسلامی هرگونه نمایشهای بدنی نامتعارف در ملاء عام غیر قابل قبول است و لازم نیست بدن نمایی را منحصر به نمایش آلت تناسلی در ملاء عام نماییم، تفاوت این نگاه با نگاه شایع در دوره صفویان این است که طبق این دیدگاه اصل حضور زنان در ملاء عام بدن نمایی نیست و زنان نیز درست شبیه مردان میتوانند در فعالیتهای اجتماعی با حفظ موازین شرعی حضور داشته باشند، تفاوت آن با نگاه لیبرالها در این است که بدن نمایی غیر قابل قبول شامل نمایشهای غیر متعارف بدنی در ملاء عام است، بدنهای نماییهای جسمی غیر متعارف تنها برای شوهران و برای تقویت خانواده است.<ref>سراج زاده و همکاران، «گفتمان جامعه پاك: شالودهشکنی سیاست نمایش بدن زنانه در دوره پهلوي» 1391ش، ص32-35</ref> | |||
==دلایل لیبرالها در نحوه تفسیر بدن نمایی== | ==دلایل لیبرالها در نحوه تفسیر بدن نمایی== | ||