اخلاق جنسی: تفاوت میان نسخه‌ها

اخلاق جنسی، ناظر به [[روابط دختر و پسر|روابط دو جنس مخالف]]،<ref>. مطهری، خانواده و اخلاق جنسی، 1398ش، ص66.</ref> بخشی از اخلاق عام است که به عادات، ملکات و روش‌های انسانی مرتبط با غریزه جنسی می‌پردازد<ref>. مطهری، اخلاق جنسی، بی‌تا، ص21-22.</ref> و از هنجارهای حاکم بر آنها و نیز از ابعاد فعالیت صحیح و غیرصحیح غریزه جنسی سخن می‌گوید و [[رابطه جنسی سالم]] را از ناروا متمایز می‌سازد.<ref>. غلامی، اخلاق و رفتارهای جنسی، 1386ش، ص16.</ref>

موضوعاتی همانند حیای زن، غیرت ناموسی مرد، عفاف، وفاداری زن به شوهر، ستر عورت، پوشاندن [[بدن]] از نامحرم، منع زنا، ممنوعیت لذت بصری و لمسی از غیر همسر، منع [[ازدواج]] با محارم، منع نزدیکی با زن در ایام عادت، منع انتشار تصاویر قبیحه و تقدس یا پلیدی تجرد، ذیل اخلاق جنسی مطرح می‌شوند.<ref>. مطهری، اخلاق جنسی، بی‌تا، ص21-22.</ref> وجه مشترک تمام این موضوعات در اخلاق و هنجارهای حاکم بر روابط زن و مرد خلاصه می‌شود؛<ref>غلامی، اخلاق و رفتارهای جنسی، 1386ش، ص17.</ref> [[غیرت]]، [[عفت]]،<ref>. مطهری، خانواده و اخلاق جنسی، 1398ش، ص66.</ref> [[حیا]] و پوشش چهار مفهوم کلیدی در حوزۀ اخلاق جنسی است.<ref>. متقی‌فر، درآمدی بر نظام اخلاق جنسی در اسلام، 1389ش، ص37.</ref>

اخلاق مبتنی بر رهبانیت معتقد به پلیدی ذاتی علاقه و آمیزش جنسی حتی با همسر شرعی و قانونی است؛ این اخلاق، غالبا در مسیحیت و دین بودا مشاهده شده است و میان اسنیت‌های یهودی و همچنین طریقه کلبیون در یونان و روم نیز رواج داشته است؛ علت‌های مختلفی درباره این‌گونه اخلاق جنسی بیان شده است، به‌عنوان مثال انگارۀ پلیدی علاقه و آمیزش جنسی میان مسیحیان، برگرفته از تفسیری است که آنها از مجرد زیستن حضرت عیسی دارند. کلیسای مسیحی به‌دلیل ضرورت تولید نسل و همچنین جلوگیری از آمیزش بی‌قیدوبند مردان و زنان، ازدواج را پذیرفته است، اما ازدواج را نافیِ پلیدی ذاتی آمیزش جنسی نمی‌داند.<ref>. مطهری، اخلاق جنسی، بی‌تا، ص10-15.</ref>