عده طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر مردى مفقود شود و غیبت او به صورتی باشد که خبری از مرگ یا حیات او نباشد، چنان‌چه مالى از او باقى باشد که برای مایحتاج هـمـسرش مصرف شود، یا ولی و سرپرستی دارد که مخارج همسرش را بر عهده گیرد، بر زن واجب است که منتظر بماند تا مطمئن شود که همسرش زنده نیست یا او را طـلاق داده اسـت.<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، 1401ق، ج32، ص293؛ یوسفی، «چیستی و چرایی عده در اسلام»، 1392ش، صص130-131</ref>

اما اگـر مالى از شوهرش نمانده یا سرپرستی وجود ندارد که مخارج او را تأمین کند؛  

باز هم مى‌تواند منتظر باشد ولی اگر قصد ازداج دارد، می‌تواند نزد حاکم شرع برود و حاکم شرع از زمان مراجعه، چهار سال به زن زمان مى‌دهد و در این مدت درباره شوهرش جستجو می‌شود، اگر معلوم نشد که او زنده است یا مرده، اگـر مـرد ولی یـا وکیل داشته باشد حاکم به او دستور می‌دهد که زن را طلاق دهد و اگر اقدامی انجام نداد، او را مجبور می‌کـند و اگر ولی نداشت، یا اقدام نکرد و اجبارش هم امکان نداشت، حاکم شرع حکم به طلاق زن داده و همسر مرد غایب چـهـار مـاه و ده روز عده وفات نگه مى‌دارد و بعد مى‌تواند ازدواج کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، 1401ق، ج32، ص293؛ یوسفی، «چیستی و چرایی عده در اسلام»، 1392ش، صص130-131</ref>

در صورتی که مرد غریبه‌اى با زنى به تصور اینکه همسر او می‌باشد نزدیکی کند، چه زن بداند که او شوهرش نیست، یا گمان کند شوهرش مى‌باشد، باید عده نگه دارد. مـدت عـده وطی به شبهه مانند عده طلاق سه طهر است.<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، 1401ق، ج32، صص378-379</ref>