نوشین احمدی خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نوشین احمدی خراسانی در سال ۱۳۴۸ در منطقه کارگری نظام‌آباد در جنوب تهران در یک خانواده 8نفره متولد شد و تقریبا چهل سال بعد، نظام‌آباد نخستین محلی بود که در آنجا شروع به جمع‌آوری امضا برای کمپین یک میلیون امضا کرد.<ref>سایت توانا، نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان، </ref>پدر خانم احمدی مهندس تاسیسات و کارمند یکی از ادارات دولتی و مادرش خانه دار بود.بعد از انقلاب از پست ریاست کنار گذاشته میشود و به یک کارمند معمولی تبدیل میشود.این تنزل و تنشهای ناشی از آن سرانجام موجب شد پدر دچار بحرانهای روحی و عصبی شد و به تبع از محل کار اخراج شد.و این اخراج وضع معیشت خانواده را دچار سختی و فشار کرد. احمدی این تغییر و تحولات خانوادگی را ناشی از انقلاب دانسته و وقوع انقلاب را مسبب مشکلات خانوادگی و سختیهایی میداند که در دوران کودکی بر او تحمیل شده است.<ref>احمدی خراسانی، بهار جنبش زنان، ص20</ref> ص18-19</ref>احمدی در کتاب بهار جنبش زنان تاثیرات جنگ بر خانواده خود را چنین توضیح میدهد:« جنگ و انقلاب معمولا همزاد هم هستند. گاه، اول جنگ رخ میدهد و دربطن خود خشونت انقلاب را میپروراند و گاه این انقلاب است که بستر ظهورجنگ و خونریزی میشود حال میخواهد این جنگ داخلی باشد یا خارجی .مردم ایران اما ابتدا، وقوع انقلاب را تجربه کردند و بعد جنگی که به همراه آن آمد. ارمغان جنگ 8 ساله برای خانواده‌ی ما، چیزی نبود جز وخامت حال پدر،کمبود فزاینده امکانات زندگی روزمره، و سرگردانی برادران فراری از جنگ،که باید در خانه مینشستند و چون به خدمت سربازی و شرکت در جنگ،نرفته بودند طبعاً نمیتوانستند کار و شغلی داشته باشند. به همین دلیل من به‌رغم آن که سومین فرزند خانواده بودم اما به خاطر همین شرایط ویژه خانوادگی،اولین فرزند خانواده بودم که شاغل شدم.»<ref>احمدی خراسانی، بهار جنبش زنان، ص19</ref> از طرفی مطالعه رمانها و آثار نویسندگانی چون «مرجان ساتراپی» در شکل دهی افکار فمنیستی نوشین بی‌تاثیر نبوده‌است.<ref group="پانویس"> مرجان ساتراپی متولد 1348 فعال حقوق بشر، انیماتور و مقیم خارج از کشور میباشد.رمان اتوبیوگرافی داستان دختری است به نام مرجان که روایت جنگ‌ و آوارگی، زندگی مهاجران، بحرانهای مذهبی و سنتی جامعه ایران و حوادث انقلاب و جنگ را از دید وی شرح میدهد</ref>وی این تاثیرپذیری را چنین شرح میدهد:«وقتخی کتاب مصور «مرجخان ساتراپی» را میخواندم انگار سرگذشت نوجوانی خودم را در دوران جنگ مرور میکردم، چرا که مرجان نیز درست هم سن و سال من است و با همان ماجراهای معمول آن دوره در زندگی اش روبرو شده. یعنی با همان کاست ویدئوهای قاچاقی مایکل جکسون، مبارزه برای پوشیدن شلواری پاچه تنگ در مدرسه، یا داستان معلمهای «امور تربیتی» که ما را به عضویت وهمکاری با بسیج مدرسه، هدایت می کردند و ... به یاددارم که اولین تحلیلها و درک سیاسی ام را در همین بسیج مدرسه آموختم .» <ref>احمدی خراسانی، بهار جنبش زنان، ص20</ref>

احمدی در کتاب بهر جنبش زنان تغییرات و نقطه عطف توجه به مساله زن در افکار خود را چنین شرح میدهد:«همزمان به رغم آنکه نمراتم در رشته ((زمین شناسی)) بود اما متوجه شدم که ورود زنان به برخی رشته های از جمله زمین شناسی ممنوع است.به ناچار رشته ی دیگری را برگزیدم.پس از ورود به دانشگاه متوجه شدم یکی از مقرار دانشگاه آن است دخترهای دانشجو با پسرها اجازه صحبت ندارند حتی اگر میخواستند درباره جزوه کلاسی یا سوال درسی بپرسند باید مسئول دختران با مسئول پسران در این مورد صحبت میکرد. گرچهعملا این محدودیت در گوشه وکنار حیاطهای درندشت دانشگاه نقض میشد.»<ref>احمدی خراسانی، بهار جنبش زنان، ص20</ref> همه این محدودیتها موجب جلب توجه من به مساله زن شد. او در رشته بهداشت در دانشگاه تهران تحصیل کرد و در رشته مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه آزاد مدرک کارشناسی گرفت و در رشته مطالعات زنان با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. نوشین یکی از شش فرزند خانواده‌اش است و با همکار خود «جواد موسوی خراسانی»، ناشر و ویراستار، ازدواج کرده است. او به زبان‌های فارسی و انگلیسی تسلط دارد و به هر دو زبان می‌نویسد و ترجمه می‌کند. همچنین ویدیوهای کوتاهی می‌سازد که بر مسائل زنان ایرانی  از نگاه او تاکید دارد و برخی از آن‌ها را در کانال یوتیوب او میتوان دید.<ref>سایت توانا، نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان، </ref>