حضانت: تفاوت میان نسخه‌ها
Farabzadeh (بحث | مشارکت‌ها) |
Farabzadeh (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*جوهری، ابونصر،الصحاح،ج5 | |||
*ابن منظور، محمدبن مکرم بن علی،لسان العرب، ج13 | |||
*زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج9 | |||
*شهید ثانی،مسالک الافهام، ج8 | |||
*خوانساری، سیداحمد،جامع المدارک، ج4 | |||
*حلّى، علامه،تحرير الاحكام 4 | |||
*کاشف الغطاء تحريرالمجلّة 2 | |||
*فاضل موحدي لنكراني، تفصيل الشريعة (النكاح) | |||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | ||
[[رده:ویکی‌جنسیت]] | [[رده:ویکی‌جنسیت]] | ||
[[رده: اصطلاحات فقهی]] | [[رده: اصطلاحات فقهی]] | ||
نسخهٔ ۲ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۴۹
مفهوم حضانت
حضانت از «حضن» گرفته شده است.حضن در لغت به مابین زیر بغل تا پهلو و مابین سینه و بازوان و جانب و کنار شیء معنا شده است. حضانت مصدر است و در لغت به معنای حفظ و نگهداری، در کنار گرفتن کودک، دایه‌گری برای او، پرورش کودک و پرستاری از اوست.[۱]معنای اصطلاحی حضانت عبارت است از ولایت و سلطنت بر تربیت طفل و متعلقات آن از قبیل نگهداری کودک، گذاردن او در بستر،پاکیزه کردن، شستن جامه‌های او و مانند آن.[۲]
حضانت در فقه
حضانت نگهدارى و تربيت كودك است. بسيارى حضانت را به ولايت بر نگهدارى كودك و آنچه در ارتباط با مراقبت و تربيت او است، مانند بهداشت، تغذيه، آموزش و ساير مصالح كودك [۳] و برخى به حق نگهدارى و تربيت كودك.[۴]و بعضى ديگر به نگهدارى و تربيت كودك تعريف كرده‌اند.[۵]. از عنوان حضانت در باب نكاح و لقطه سخن گفته شده است.
پانویس
- ↑ جوهری، ابونصر،الصحاح،ج5،ص2101-2102 و ابن منظور، محمدبن مکرم بن علی،لسان العرب، ج13، ص122-123وزبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج9، ص180-181
- ↑ شهید ثانی،مسالک الافهام، ج8، ص421 و خوانساری، سیداحمد،جامع المدارک، ج4، ص472-473
- ↑ حلّى، علامه،تحرير الاحكام 4/ 12
- ↑ کاشف الغطاء تحريرالمجلّة 2 قسم 3/ 33)
- ↑ فاضل موحدي لنكراني، تفصيل الشريعة (النكاح)/ 556)
منابع
- جوهری، ابونصر،الصحاح،ج5
- ابن منظور، محمدبن مکرم بن علی،لسان العرب، ج13
- زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج9
- شهید ثانی،مسالک الافهام، ج8
- خوانساری، سیداحمد،جامع المدارک، ج4
- حلّى، علامه،تحرير الاحكام 4
- کاشف الغطاء تحريرالمجلّة 2
- فاضل موحدي لنكراني، تفصيل الشريعة (النكاح)