اتحادیه زنان حقوقدان ایران

اتحادیه زنان حقوقدان ایران زیر نظر اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان، در سال 1340 همزمان با اوج گیری فعالیت های زنان ایجاد شد این اتحادیه توسط مهرانگیز منوچهریان شکل گرفت او اولین دانش آموخته حقوق از دانشگاه تهران بود.

اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان وابسته به کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل بود و یکی از پنج رکن سازمان بود بنابراین اجرای مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر را در دستور کار داشتدر آن زمان 71 کشور عضو اتحادیه بودند وایلا اسمیت ریاست اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان را به عهده داشت. او وقتی جسارت مهرانگیز را می بیند تصمیم می گیرد او را دعوت به این اتحادیه کند او پس از اینکه دو سال در این اتحادیه بود تشویق می شود که این اتحادیه را در ایران تشکیل بدهد. بنابراین بهمراه 12 نفر دیگر در دفترش که واقع در ساختمان پلاسکو است اساس نامه این اتحادیه را تنظیم می کنند و اعضای این اتحادیه را تشکیل می دهند.

اساس نامه

اساس نامه اتحادیه در 18 ماده تنظیم شده است و هدف آن تساوی حقوق زن و مرد از لحاظ حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی و.. بود آنها حمایت از کودکان، ایجاد روابط بین الملل بر پایه حسن تفهم را در دستور کار داشتند واعلامیه حقوق بشر را زمینه ای برای تنظیم اسانامه و برای امور اتحادیه قرار داده بودند. طبق اسا نامه اتحادیه دارای ده کمیته بود «اجراییه، عضویت، مطالعه قوانین مدنی و اجتماعی ، حقوق سیاسی و اداری، حقوق اقتصادی و بازرگانی، حمایت اطفال و جانان بزهکار، حقوق جزا، حقوق تطبیقی، انتشارات، روابط بین الملل، تشریفات» طبق اساس نامه هر دو سال رئیس اتحادیه می توانست با رای گیری تغییر یابد. اتحادیه در دوران حیات مهرانگیز منوچهریان، به ریاست او رای می داد زیرا او را همچون ستونی برای اتحادیه می دیدند

اقدامات

اتحادیه بر مبنای اعلامیه حقوق بشر به دنبال، تغییر قوانین ایران بود و برای رسیدن به برابری مهم ترین راهکار را تغییر قوانین می دانستتا آنها قوانین ایران را بر اساس این مفاد تطبیق می دادند و معیار عدالت و تبعیض در قوانین را با این مفاد می سنجیدند.

افراد عضو

اعضا ابتدائا12 نفر بودند که به تدریج به 30 نفر عضو می رسند. مهرانگیز منوچهریان، توران بهرامی، مهین دخت خامنه، مهین روحی، مریم ساوجی، درخشنده شهیدی، زینت صدقدار یاسری، پروین صوفی، عفت عمیدی نوری، شایسته طیب ، اشرف مستجابی، مهروش صفی نیا(مستوفی)، همایون تاج همایون 12 عضو ابتدایی گروه بودند. اعضا لازم بود دانشجو یا فارغ التحصیل رشته حقوق باشند و عمدتا اعضا از وکلای دادگستری، حقوق دانان و اساتید دانشگاه تشکیل می دادند