دیه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۰۸ توسط Shiri (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «==تعریف== اين اصطلاح فقهى است و عبارت از مالى است كه در مقابل جرح و قتل و نقص عض...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تعریف

اين اصطلاح فقهى است و عبارت از مالى است كه در مقابل جرح و قتل و نقص عضوى بايد جانى به مجنى عليه يا ورثه او بدهد. [۱] دیه زن همانند دیه جان، مالی است که بدل جان انسان محسوب می‌شود و از جانب جانی(کسی که جنایت را مرتکب شده) به مَجنی عَلیه(کسی که به او آسیبی وارد شده) پرداخت می‌شود.[۲] و در اسلام در موارد مختلف ديه واجب است و در مواردى قصاص يا ديه هر يك روا باشد بسته بنظر ولى دم است. در قتل عمد صاحب دم مخير است بين قصاص يا ديه (جزاء نقدى) يا عفو. ديه زن نصف است در تمام مواردى كه ديه معين است يا مخير است. [۳]

انواع

ديه قتل خطا

20 شتر بنت مخاض و 20 شتر ابن لبون و 30 شتر بنت لبون و 30 حقه است. دية قتل عمد يكى از 6 امر است. 1 صد شتر دو ساله ببالا 2 دويست گاو 3 دويست حله كه هر حله دو لباس باشد از برد يمانى 4 هزار گوسفند 5 هزار دينار كه هزار مثقال طلا باشد 6 هزار درهم.  در قتل شبه عمد يكصد شتر كه 34 شتر 5 ساله به بالا و 33 شتر 2 ساله ببالا و 33 شتر سه ساله ببالا (يكى از امور پنجگانه در قتل عمد) [۴] 

نظر فقیهان در فقه، دیه زن به دو صورت مورد بررسی و فتوا قرار گرفته است. دیه نفس(بدن انسان) که مقدار دیه کامل زن و مرد است و دیه عضو(عضوی از بدن انسان). [۵]

دیه نفس

فقهای شیعه، دیه جنایت بر زن مسلمان را نصف دیه مرد دانسته‌اند. [۶] به گفته شیخ مفید، اگر زنی به دست مردی کشته شود، در صورتی که موجب دیه بشود، قاتل باید نیمی از دیه را بپردازد. [۷] همچنین فقیهان معاصر [۸] نظیر امام خمینی [۹] و آیت‌الله خویی، [۱۰] نیز همین نظر را دارند. فقیهان دیگر مذاهب اسلامی در نصف بودن دیه زن مانند فقیهان شیعه فتوا داده‌اند. [۱۱] و به گفته شیخ طوسی همه فقها به غیر از ابن علیه و اصم بر این رأی اتفاق‌نظر دارند. [۱۲]همچنین گفته شده که پیش از اسلام نیز در میان قبایل عرب دیه زن نیمی از دیه مرد بوده است. [۱۳] البته تعداد اندکی از فقهای شیعه و سنی دیه ی زن و مرد را برابر دانسته اند.[۱۴]

پانویس

  1. سجادى، فرهنگ معارف اسلامى، ج‏2، ص: 877.
  2. دهخدا و دیگران، لغتنامه، ذیل واژه دیه، ج۸، ص۱۱۴۵۴
  3. سجادى، فرهنگ معارف اسلامى، ج‏2، ص: 877
  4. (شهید ثانی،577 شرح لمعه ج 2 ص - 260)
  5. مزیجانی، «بررسی قصاص زن و مرد از دیدگاه فقهی و مجازات قانون اساسی»، ص۱۴۴.
  6. شیخ مفید، المقنعه،۱۴۱۰ق، ص۷۶۳؛ شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۱۴۸.
  7. شیخ مفید، المقنعه،۱۴۱۰ق، ص۷۳۹.
  8. (مزیجانی و عارفیان، «بررسی قصاص زن و مرد از دیدگاه فقهی و مجازات قانون اساسی»، ص۱۲۶؛ شیرازی، الفقه کتاب الدیات، ص۴۵؛ جوادی آملی، زن در آیینه جلال و جمال، ص۱۵۰؛
  9. (امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۵۹۷.)
  10. خویی، مبانی تکمله المنهاج، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۲۵۴
  11. (سرخسی، المبسوط، ۱۴۰۶ق، ج۲۶، ص۷۹؛
  12. (شیخ طوسی، المبسوط فی فقه الإمامیة، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۱۴۸.
  13. جواد، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ۱۹۷۶م،ج۵،ص۵۹۳.
  14. ویکی شیعه مقاله دیه زن

منابع