بدون خلاصۀ ویرایش
Alijavan110 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Alijavan110 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
همچنین، حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی در این رابطه گفته است: اسقاط جنین حرام است، ولى هرگاه جنین در مراحل ابتدایى باشد، و به‌صورت انسان کامل در نیامده باشد، و باقیماندن جنین در آن حالت و سپس تولّد ناقص آن به تصدیق اهل اطلاع متدین باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، پایان دادن به حاملگى جایز است و احتیاطاً باید دیه را بدهند و دیه جنین بر کسانی است که در سقط دست داشته‌اند، و چنان‌چه مادر با میل و اختیار، خود را در اختیار طبیب قرار داده که سقط کند نیمی از دیه بر عهدۀ اوست، و باید علاوه بر پرداخت دیه از گناه بزرگی که مرتکب شده‌اند به‌طور جدی توبه کنند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نمایند.<ref>استفتاءات جديد، ج3، ص، 526.</ref> | همچنین، حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی در این رابطه گفته است: اسقاط جنین حرام است، ولى هرگاه جنین در مراحل ابتدایى باشد، و به‌صورت انسان کامل در نیامده باشد، و باقیماندن جنین در آن حالت و سپس تولّد ناقص آن به تصدیق اهل اطلاع متدین باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، پایان دادن به حاملگى جایز است و احتیاطاً باید دیه را بدهند و دیه جنین بر کسانی است که در سقط دست داشته‌اند، و چنان‌چه مادر با میل و اختیار، خود را در اختیار طبیب قرار داده که سقط کند نیمی از دیه بر عهدۀ اوست، و باید علاوه بر پرداخت دیه از گناه بزرگی که مرتکب شده‌اند به‌طور جدی توبه کنند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نمایند.<ref>استفتاءات جديد، ج3، ص، 526.</ref> | ||
== پانویس == | |||
<references /> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
قرآن کریم. | قرآن کریم. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۴: | ||
توضیح مسائل جامع، ج 4، بخش سقط جنین، ص 306 <nowiki>https://www.sistani.org/persian/book/26578/6675/</nowiki> | توضیح مسائل جامع، ج 4، بخش سقط جنین، ص 306 <nowiki>https://www.sistani.org/persian/book/26578/6675/</nowiki> | ||
استفتاءات جديد، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ابوالقاسم، مدرسه امام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم، 1427 قمری، چاپ دوم، ج3. | استفتاءات جديد، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ابوالقاسم، مدرسه امام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم، 1427 قمری، چاپ دوم، ج3. | ||