نوشین احمدی خراسانی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۱۷ توسط Shiri (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = نوشین احمدی خراسانی | عنوان اصلی = | تصوی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نوشین احمدی خراسانی از بنیان‌گذاران مرکز فرهنگی زنان، از اعضای اولیه کمپین یک میلیون امضا و از فعالان جنبش زنان در ایران است.نوشین خراسانی نشر توسعه را از سال ۱۳۶۹ به همراه همسرش جواد موسوی خوزستانی اداره می‌کند. او از سال ۱۳۷۳ در نشریات مختلف به نوشتن مقاله‌هایی دربارهٔ مسایل زنان و چاپ کتاب می‌پردازد. همچنین فصلنامه جنس دوم را که از نخستین نشریه‌های مستقل زنان بعد از انقلاب و شامل مجموعه مقالاتی دربارهٔ مسایل زنان بود را از سال ۱۳۷۷ منتشر می‌کرد. نوشین احمدی خراسانی نخستین «سالنامه زنان ایران» را نیز منتشر کرده‌است. او با نشریه‌هایی همچون نامه نیز همکاری داشت و سردبیری فصلنامه فصل زنان را برعهده داشت. شماره اول و دوم و سوم این فصلنامه توسط نشر «توسعه» و شماره‌های بعد توسط انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شد.[۱]

نوشین احمدی خراسانی
اطلاعات شخصی
زاده سال 1348؛ایران، تهران
محل سکونت ایران
همسر جواد موسوی خوزستانی
خدمات
دین اسلام
تحصیلات کارشناسی ارشد رشته مطالعات زنان
محل تحصیل دانشگاه تهران
شغل نویسنده، روزنامه نگار، مترجم

زندگی‌نامه

نوشین احمدی خراسانی در سال ۱۳۴۸ در منطقه کارگری نظام‌آباد در جنوب تهران در یک خانواده 8نفره متولد شد و تقریبا چهل سال بعد، نظام‌آباد نخستین محلی بود که در آنجا شروع به جمع‌آوری امضا برای کمپین یک میلیون امضا کرد.[۲]پدر خانم احمدی مهندس تاسیسات و کارمند یکی از ادارات دولتی و مادرش خانه دار بود.بعد از انقلاب از پست ریاست کنار گذاشته میشود و به یک کارمند معمولی تبدیل میشود.این تنزل و تنشهای ناشی از آن سرانجام موجب شد پدر دچار بحرانهای روحی و عصبی شد و به تبع از محل کار اخراج شد.و این اخراج وضع معیشت خانواده را دچار سختی و فشار کرد. احمدی این تغییر و تحولات خانوادگی را ناشی از انقلاب دانسته و وقوع انقلاب را مسبب مشکلات خانوادگی و سختیهایی میداند که در دوران کودکی بر او تحمیل شده است.[۳] ص18-19</ref> همزمان به رغم آنکه نمراتم در رشته ((زمین شناسی)) بود اما متوجه شدم که ورود زنان به برخی رشته های از جمله زمین شناسی ممنوع است.به ناچار رشته ی دیگری را برگزیدم.پس از ورود به دانشگاه متوجه شدم یکی از مقرار دانشگاه آن است دخترهای دانشجو با پسرها اجازه صحبت ندارند حتی اگر میخواستند درباره جزوه کلاسی یا سوال درسی بپرسند باید مسئول دختران با مسئول پسران در این مورد صحبت میکرد.[۴]در رشته بهداشت در دانشگاه تهران تحصیل کرد و در رشته مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه آزاد مدرک کارشناسی گرفت و در رشته مطالعات زنان با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. نوشین یکی از شش فرزند خانواده‌اش است و با همکار خود «جواد موسوی خراسانی»، ناشر و ویراستار، ازدواج کرده است. او به زبان‌های فارسی و انگلیسی تسلط دارد و به هر دو زبان می‌نویسد و ترجمه می‌کند. همچنین ویدیوهای کوتاهی می‌سازد که بر مسائل زنان ایرانی تاکید دارد و برخی از آن‌ها را در کانال یوتیوب او میتوان دید.[۵] ==دیدگاه

فعالیت‌ها

خانم خراسانی اولین نوشته هایش را در فروردین سال1370 در کتاب توسعه منتشرکرد.کتاب توسعه در سالهای 69-74 در قالب فصلنامه به سردبیری جواد موسوی خراسانی چاپ میشد.در خلال فعالیتهای مطبوعاتی با نسرین ستوده آشنا شد.در آن روزها دلمشغولیهایم با مساله زنان ندرتا به شکل مقاله در محفلهای زنانه خارج از کشور منتشر میشد.در سال 1374 ابتدا در نشریه جامعه سالم و بعد در نشریات دیگر به شکل پیوسته به انتشار مقاله دست زد.در همین زمان با سرک کشیدن در محافل زنانه و شناختن آنچه در آنجا میان میگذشت من نیز در این محافل شرکت کرده و خانه ام گاه محل برگزاری جلساتو سخنرانی در رابطه با زنان بود.این نشست ها با موضوعات متنوع و به بهانه های گوناگونی در میان زنان برگزار میشد.از کتابخوانی دیدن فیلم تا جمع های که به مناسبت سالروز انقلاب مشروطه و بزرگداشت قمرالملوک وزیری و روز جهانی زن یا به مناسبت اسفندگان و هرگان برگزار میشد.سپس ادامه فعالیتها در محفلهایی شکل گرفت که دع=غدغه های فمنیستی محور آنها میشد.همین محفلهای فمنیستی بود که مرا درگیر خود کرد.[۶] احمدی خراسانی به مدت بیست سال عضو جنبش زنان بوده است. در اوایل دهه ۷۰ او و بقیه فعالان حوزه زنان، از دوران پس ازجنگ بهره بردند و نقش فعال‌تری در جامعه به عهده گرفتند. آن‌ها انجمن‌های غیررسمی کوچکی تشکیل دادند که بعدا تکامل یافت و بخشی از جامعه فعال مدنی شدند. در سال ۱۳۷۹ احمدی خراسانی و همکار فعالش «پروین اردلان»، مرکز فرهنگی زنان را تاسیس کردند، سازمانی غیردولتی که وقف مسائل مربوط به سلامتی و مسائل قانونی زنان می‌شد. مرکز فرهنگی زنان در سال ۱۳۸۰ رسما به ثبت رسید.بنا بر گزارش‌ها، مرکز فرهنگی زنان، نخستین سازمان عمومی(و سکولار) زنان بود که بعد از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، مشغول به کار شده بود.احمدی خراسانی و بقیه بنیان‌گذاران در منشور جدید مرکز فرهنگی، بالا بردن سطح آگاهی جامعه را نسبت به مسائل زنان با استفاده از جلسات آموزشی، سمینارها و انتشارات در دستور کار خود قرار دادند. رویکرد آن‌ها برای بالا بردن سطح آگاهی زنان، حول جلسات آموزشی سازمان داده شده بود، جایی که زنان، نسبت به حقوق مدنی و حقوق قانونی خود و همچنین درباره قوانین خانواده و خشونت خانگی آگاهی می‌یافتند، مشورت‌های روانی می‌گرفتند و می‌آموختند که در برابر فشار دستگاه‌های امنیتی باید چگونه رفتاری داشته باشند.در جلسات مرکز فرهنگی، زنان در زمینه‌هایی مانند قوانین شریعت، قوانین مدنی مربوط به زندانیان و چگونگی رفتار در بازجویی‌ها آموزش می‌دیدند.[۷] علاوه براین، مرکز فرهنگی به دنبال راه‌انداختن کتابخانه‌ای برای مطالعات زنان بود که هم مرکزی برای مطالعه و هم محلی برای گردهمایی باشد. این گروه همچنین نشریه «نامه زن» رامنتشر می‌کرد. اما در سال ۱۳۸۶ بسته شد و وب‌سایت آن، «زنستان» مسدود شد.بستن مرکز فرهنگی زنان درسال ۱۳۸۶ به تشکیل مدرسه فمینیستی توسط آن‌ها انجامید. ماخذی آن‌لاین برای مسائل زنان که اکنون احمدی خراسانی سردبیر آن است. این سایت اخبار، نظرات و تحلیل‌هایی درباره مسائل زنان عرضه می‌کند و به کمپین یک میلیون امضا نزدیک باقی مانده است و بازدیدکنندگان از سایت را از کوشش‌های آن‌ها آگاه می‌سازد.[۸]

آثار

احمدی خراسانی تعداد زیادی کتاب و مقاله نوشت و یا ترجمه کرد.

  • سال ۱۳۷۷، کتاب او «زنان بی‌گذشته» که شامل چهار داستان کوتاه بود، به زیر چاپ رفت.
  • سال ۱۳۸۰ او کتاب «زنان زیرسایه پدرخوانده‌ها» را منتشر کرد که تا سال ۱۳۸۳ به چاپ پنجم رسید.
  • احمدی خراسانی و پروین اردلان بعدا به طور مشترک کتاب «سناتور» را در سال ۱۳۸۲ چاپ کردند که به زندگی‌نامه «مهرانگیزمنوچهریان»، حقوق‌دان و نماینده مجلس سنا در زمان شاه می‌پرداخت.
  • کتاب‌ «دفترچه خاطرات شانزده زن»
  • کتاب «حجاب و روشنفکران» که شامل مروری بر برداشت‌های متفاوت از حجاب در دوره‌های مختلف از تاریخ ایران است.
  • کتاب نقاشی برای کودکان به نام «بله من می‌توانم، خواهید دید» منتشر کرده و در آن به پنجاهمین سالگرد حق رای زنان ایران را گرامی داشته است.
  • نوشین کتاب خاطرات خود را با عنوان «بهارجنبش زنان: روایتی ازاشک‌ها ولبخندها» در سال ۱۳۹۱ به چاپ رساند.[۹]
  • در سال ۱۳۹۳ دو کتاب داستان دیگر هم برای نوجوانان نوشته است. کتاب «شیرین می‌خواهد رییس‌جمهور ایران شود» و کتاب «قمر واقعا زن بود!» [۱۰]

پانویس

{{پانویس}

منابع

  • سایت توانا،نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان
  • ویکی پدیا صفحه نوشین احمدی خراسانی
  • احمدی خراسانی، نوشین، بهارجنبش زنان، نشر:مولف، 1391
  1. ویکی پدیا صفحه نوشین احمدی
  2. سایت توانا، نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان،
  3. احمدی خراسانی، بهار جنبش زنان، ص20
  4. احمدی خراسانی، بهار جنبش زنان، ص20
  5. سایت توانا، نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان،
  6. احمدی، بهار جنبش زنان،ص22
  7. سایت توانا،نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان
  8. سایت توانا،نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان
  9. سایت توانا،نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان
  10. سایت توانا،نوشین‌ احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان