ام ابیها
ام ابیها، لقب اعطایی پیامبر اکرم به دخترش فاطمه.
اُمّ ابیها، از القاب حضرت فاطمه است که پدرش حضرت محمد، او را با این لقب یاد کرده است. محبت و دلسوزی فراوان حضرت فاطمه و ایفای نقش مادری مهربان و دلسوز برای پدر را عامل اعطای پیامبر اکرم به دخترش فاطمه دانستهاند.
مفهومشناسی
اُمابیها، در لغت بهمعنای «مادر پدرش»، [۱] کنیهای است که رسول اکرم دخترش را بدان ستوده است. امام موسی بن جعفر نیز دخترش فاطمه معصومه را امابیها، نامیده است.[۲]
دیدگاه اهلسنت
بهکار بردن وصف «امّابیها» از سوی پیامبر اکرم دربارۀ دخترش فاطمه رااهلسنت نیز نقل کردهاند.[۳] از نظر اهلسنت، امابیها از میان کنیههای فاطمه زهرا، جایگاه والای او را نزد پیامبر خدا ترسیم میکند و از اینرو فاطمه، مادر پدرش نام گرفت.[۴] این کنیه زیبا، نشئت گرفته از علاقه فراوان فاطمه به پدرش است. فاطمه با وجود سنِ کم، همانند مادرش خدیجه، برای پیامبراکرم، پناهگاه و تکیهگاهی معنوی و روحی بود.[۵]
حکمت اعطای لقب امابیها
ایفای نقش مادری
پیامبر اسلام رنجها و مشقتهای فراوانی از جمله رحلت مادر در ششسالگی، آزار مشرکین بهویژه بعد از بعثت، جنگهای متعدد، سفرها و مهاجرتهای پیدرپی کشید، اما دخترش فاطمه، از همان خردسالی، حس دلسوزی و غمخواری و دلجویی از پدر را همانند مادری مهربان به پیامبر خدا، نثار میکرد. اگر در جنگی به پیامبر لطمه و صدمهای وارد میشد از لحاظ جسمی و روحی مرهمی بر جراحات او بود و بر آرامش و سلامت جانش اصرار داشت. پدر با دیدن این همه مهربانی از سوی یک دختر خردسال، با شادمانی او را مادر پدرش خطاب میکرد.[۶] پیامبر اکرم همانطور که خود را مدیون مادرش آمنه میدانست، مدیون دخترش فاطمه نیز میدانست.[۷]
ابراز محبت
همانطور که معمولا پدر در ابراز محبت، دخترش را به «مادرم» و پسرش را به «پدرم» خطاب میکند، پیامبر نیز جهت اظهار علاقه به دخترش، او را مادر بابا خطاب میکرد. فاطمه زهرا با پدرش رفتاری مادرگونه و از سر دلسوزی داشت و پیامبر نیز بسیار به دختر خود علاقهمند بود، همانند رفتار یک فرزند نسبت به مادرش. محبت و علاقه پیامبر نسبت به دخترش بهگونهای بود که دست فاطمه را میبوسید و هرگاه به سفر میرفت آخرین کسی که با او خداحافظی میکرد و در بازگشت از سفر، نخستین فردی که از او دیدار میکرد، حضرت فاطمه بود.[۸]
موقعیتی بالاتر از همسران پیامبر
خداوند زنان پیامبر را به کنیه «امالمؤمنین» گرامی داشت و رسول خدا، دخترش را «امابیها» خواند تا برتری او را نسبت به همسران پیامبر نشان دهد و اعلام کند کهای زنان پیامبر اگر شما بهمنزله مادران جامعۀ مؤمنان هستید، فاطمه بهمنزله مادر پیامبر است.[۹]
بنیان رسالت
بر اساس روایتی، اگر رسالت حضرت محمد به یک درخت تشبیه شود، ساقهاش علی، ریشهاش فاطمه، میوهاش فرزندان او و شاخ و برگش شیعیان هستند. اگر ریشه درخت نباشد، درخت خشک میشود و طراوت خود را از دست میدهد. بر اساس این تشبیه، اگر فاطمه نبود، درخت اسلام سرسبزی و نشاط خود را از دست میداد.[۱۰]
کاملکننده رسالت
از دیدگاه آیتالله بهاءالدینی، «امابیها» امّ تربیتی و از جهت وجودی، ضامن بقای نسل است. بدین شکل که مادر ایجاد کننده فرزند است و در رحم خود او را رشد و پرورش داده و باعث وجود و هویت برای او میشود. امامان باعث تداوم راه پیامبر اکرم میشوند که هدایتگری و تعالی بخشیدن به انسان است. امامان، ضامن بقای وجودی پیامبر هستند و از اینرو پیامبر ادامه حیات معنوی خود را از دخترش فاطمه دانسته و او را «امابیها»؛ خواند. از این منظر، اگر فاطمه نبود مسیر هدایت دینی ناقص مانده و شریعت اسلام کامل نمیشد و به نتیجه نمیرسید.[۱۱]
بیان عظمت
با توجّه به مقام معنوی پیامبر اسلام که آخرین، برترین و کاملترین پیامبران است و به گواهی قرآن، از روی هواینفس سخن نگفته و حکیمانه به ارائه سخن میپردازد، برخیاندیشمندان مسلمان بر این باور هستند که پیامبر با استفاده از تعبیر امّابیها در مورد دخترش، وسعت و بزرگی فضیلتها و مکارم اخلاقیِ فاطمه را نشان دهد.[۱۲]
نفس کل
گاهی در اصطلاحات عرفانی، از واژه «اب» بهمعنای پدر و از واژه «ام» بهمعنای مادر تعبیر به عقل کُل و نفس کُل شده است تا روشن شود که همه موجودات از والدین به وجود آمده و منشا وجودی موجودات هستند.[۱۳] بر این اساس علامه حسنزاده در غزلی چنین سروده است: [۱۴]
کیست مانند تو فرزند کریم الابوین | نفس کل مادری و عقل کل او را پدری |
پانویس
- ↑ . مکارمشیرازی، «منظور از لقب «ام ابیها» برای حضرت فاطمه»، وبسایت آیین رحمت.
- ↑ . مجلسی، بحارالانوار، 1403ق، ج43، ص19.
- ↑ . عسقلانی، الاصابة فی تمیز الصحابه، 1415ق، ج8، ص26.
- ↑ . ابنعبدالبر، الاستیعاب فی معرفت الاصحاب، 1412ق، ج2، ص752
- ↑ . عسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، 1415ق، ص365.
- ↑ . بحرانی، عوالم العلوم، 1405ق، ج6، ص37.
- ↑ . مظاهری، فاطمه دختری از آسمان، 1386ش، ص28.
- ↑ . شهیدی، زندگانی حضرت فاطمه، 1363ش، ص40.
- ↑ . رحمانیهمدانی، فاطمهالزهرا بضعه قلب المصطفی، 1413ق، ص266-267.
- ↑ . رحمانیهمدانی، فاطمهالزهرا بضعه قلب المصطفی، 1413ق، ص204-205.
- ↑ . جواهری، «نگاهی نو به معنایام ابیها»، وبسایت پژوهشگاه فرهنگ واندیشه اسلامی.
- ↑ . روحانی، «چرا فاطمه امابیها لقب یافت؟»، خبرگزاری شفقنا.
- ↑ . حسنزاده آملی، شرح فصل حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه، 1379ش، ص144ش.
- ↑ . حسنزاده آملی، دیوان اشعار، 1377ش، ص208
منابع
- ابنعبدالبر، یوسف، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، بیروت، دارالجیل، 1412ق.
- بحرانیاصفهانی، عبدالله، عوالم العلوم، قم، مدرسه الامام المهدی، 1405ق.
- جواهری، سیدمحمدحسن، «نگاهی نو به معنایام ابیها»، وبسایت پژوهشگاه فرهنگ واندیشه اسلامی، تاریخ درج مطلب: 5 دی 1401ش.
- حسنزاده آملی، حسن، دیوان اشعار، تهران، رجاء، 1377ش.
- حسنزاده آملی، حسن، شرح فصل حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه، قم، طوبی، 1379ش.
- رحمانیهمدانی، احمد، «فاطمهالزهرا بضعه قلب مصطفی»، 1413ق.
- روحانی، سید محمدصادق، «چرا فاطمه امابیها لقب یافت؟»، وبسایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 2 دی 1401ش.
- شهیدی، جعفر، زندگانی حضرت فاطمه، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1363ش.
- عسقلانی، احمد، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1415ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403ق.
- مظاهری، حسین، فاطمه دختری از آسمان، اصفهان، شهید فهمیده، 1386ش.
- مکارمشیرازی، «منظور از لقب «ام ابیها» برای حضرت فاطمه»، وبسایت آیین رحمت، تاریخ بازدید: 2 تیر 1403ش.