مهرانگیز کار: تفاوت میان نسخه‌ها

مهرانگیز کار در تاریخ 1323 در اهواز به دنیا آمد. وی در خصوص فعالیت‌هایش در خارج از کشور تصریح می کند که با محافل حقوق بشری آمریکایی همکاری داشته است:

من تقریبا تمام این دو سال که خارج از کشور بوده ام، همیشه با خود گفته‌ام ای کاش حتی برای معالجه هم ایران را ترک نکرده بودم. من همیشه دوست داشتم که در ایران زندگی کنم و هیچ وقت نخواستم مهاجرت کنم و این مهاجرت فعلا به من تحمیل شده است. بیشترین وقتم در آن دوران صرف ردیابی شوهرم و پدر بچه‌هایم شد که حداقل ببینیم در کجا نگهداری می شود. اما برای گذران زندگی نیاز داشتم که وارد حوزه فعالیت بشوم تا بتوانم زندگی‌ام را اداره کنم. از روابطی که با ایرانیان خارج از کشور و دوستان قدیمی داشتم استفاده کردم تا در مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها کار پیدا کنم. البته کارهایی که داشتم و دارم همه کوتاه مدت و همه موقت هستند ولی به هر حال هر کدام از اینها 5 ماه 6 ماهی من و دخترم را تامین کردند. در این مراکز تحقیقاتی من تا حدودی با نحوه تحقیقاتی ک خارج انجام می شود آشنا شدم. اخیرا هم در سال ۲۰۰۳ در دانشکده حقوق امریکن یونیورستی در واشنگتن دی.سی مشغول فرا گرفتن تجاربی هستم که در زمینه حقوق بشر قابل استفاده است.<ref>مصاحبه عفت ماهباز با مهرانگیز کار / سایت زنان ایران.</ref>

وی در جای دیگری زندگی خود را در خارج کشور چنین توصیف و خود را ضد حجاب معرفی نموده است:

من زن 62 ساله ای هستم که پیش از انقلاب بی حجاب بودم و بعد از انقلاب البته باحجاب شدم. پیش از انقلاب روزنامه نویس بودم، دانشگاه رفته و پروانه وکالت دادگستری گرفته بودم. ... دوست داشتم در هر شرایطی ایران بمانم و قيود جدید را بپذیرم. ماندم. مقنعه و مانتو شلوار گشاد و بلند پوشیدم. مقنعه را تا روی دماغم می کشیدم و همه روزه به دادگستری می رفتم و به استناد احکام فقهی و قوانین اسلامی از موکلین دفاع می کردم. ویزای اقامت دائم آمریکا توی جیبم بود. اما دوست نداشتم از ایران بروم. ... دیگر بار در میان سالی از صفر شروع کردم و به حوزه‌های مطبوعاتی جمهوری اسلامی راه یافتم. من و خانواده‌ام زندگی بسیار ساده‌ای داشتیم. همراه با شوهر و دو دخترم که یکی متولد 1354 و یکی متولد 1363 است زندگی می کردیم.<ref>یادداشت مهرانگیز کار، پیرامون برخورد زرین کلک با هاجر سلیمی نمین در دانشگاه تهران / روز آنلاین - ۱۳۸۹/۰۲/۲۱ .</ref>  

از جمله اقدامات وی در زمانی که در داخل کشور بود، راه اندازی «مرکز فرهنگی زنان» در اسفند ۱۳۷۹ بود که در مرداد 1380 به ثبت رسید. این تشکل در پس یک سازماناهی جمعی میان فمینیست‌های تندرو مطرح و زمینه ساز اقدامات دیگری زیر عنوان اعتراضات ۸ مارس شد. برگزاری اولین مراسم ۸ مارس (روز جهانی زن در تقویم غربی که جنبه مارکسیستی و ضاد خانواده هم دارد) به شکل علنی در اسفند ۱۳۷۸ و با کمک دو تن از زنان که ناشر بودند - انتشارات توسعه و انتشارات روشنگران - و برخی از محافل زنان و تشکل‌ها صورت گرفت. اقدام به ایجاد شعبه در شهرهای مختلف کشور، ارتباط گرفتن با محافل بیگانه و ارائه گزارش‌های منظم از اوضاع اجتماعی کشور و ارائه اطلاعات خاص به محافل غربی در چهارچوب گزارش های حقوق بشری، تحریک جامعه به اقدامات رادیکال علیه نظام و به ویژه دستگاه قضایی و مجلس، طرح درخواست های ساختارشکن و متباین با دستورات و احکام اسلامی، ترویج رفتارهای [[لیبرال]]ی به ویژه در زمینه روابط جنسی، نفى تقدس خانواده، نفی مناسبت های اسلامی ویژه زنان و برجسته کردن مناسبت های غربی در این زمینه و... از جمله اقدامات این تشکل بوده که دست اندرکاران آن به صراحت به عنوان دستاوردهای خود، گزارش آن را منتشر کرده اند. مهرانگیز کار به دلیل این خدمات که به محافل حقوق بشری غربی برای طرح پرونده‌ها و قطعنامه‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران کرده بود، مستحق دریافت یکی از جوایز آنها هم شناخته شد؛ [[محمد سیف‌زاده]] می گوید:

قبل از کنفرانس برلین قرار بود بنده به همراه خانم [[شیرین عبادی]] و مهرانگیز کار یک ان.جی.او حقوق بشری تاسیس کنیم که خانم کار گرفتار پرونده [[کنفرانس برلین]] و خانم عبادی درگیر [[پرونده نوارسازان]] و بنده نیز گرفتار پرونده های ساس شدم و عملا نتوانستیم آن.جی.او حقوق بشر کنیم. البته این امر مانعی جهت فعالیت خانم کار در زمینه حقوق بشر نشد و همین رویه را ادامه داد و به همین علت ایشان را شایسته چنین جایزه‌ای می‌دانم و از طرف خود به ایشان تبریک می‌گویم.<ref>اظهارات محمد سیف زاده، عضو کانون مدافعان حقوق بشر، در خصوص دریافت جایزه حقوق بشر، توسط مهرانگیز کار / ایلنا- ۱۳۸۳/۰۸/۱6.</ref>

== نقد دیدگاه‌های مهرانگیز کار ==

ناراحتی کنند.

== جستارهای وابسته ==

== پانویس ==

{{پانویس}}