خانواده بدسرپرست: تفاوت میان نسخه‌ها

بدسرپرستی خانواده از جمله معضلات اجتماعی است که گروه‌‏های آسیب‏‌پذیر، یعنی زنان، کودکان و سالمندان را تهدید می‏‌کند. سنت‏‌ها و سبک‏‌های تربیتی غلط، اعتیاد و تشدید فقر و نابرابری، از جمله عوامل شیوع بدسرپرستی است. خانواده‌‏های بدسرپرست علاوه ‏بر مشکلات فراوان اقتصادی با چالش‌‏های اجتماعی همچون عدم حمایت و پذیرش از سوی جامعه و نهادهای مربوطه، آزارهای جسمی و روحی توسط سرپرست و مشکلاتی چون فرار فرزندان، اعتیاد، مشکلات روانی، فزونی کودکان کار و خیابانی مواجه‏ هستند.  

در آمریکا خانواده و به‌‎ویژه مادر، عامل بیشترین بدرفتاری و غفلت از کودک است. 40. 3% تمام خشونت‌‏ها علیه کودکان در سال 2002م توسط مادران انجام شده و والدین با هم مرتکب 18% خشونت‌ها شده‌‏اند. طبق گزارش جهانی، سرپرستان بدرفتار با کودک، بیشتر جوان، تنها، فقیر و بیکار هستند و در آمریکا، مادران مجرد سه برابر بیشتر از مادران متاهل احتمال دارد کودک‏شان را تنبیه کنند.<ref>. کیتلسون و همکاران، حقایقی درباره سوءرفتار، 1391ش، ص23.</ref> در سال 2002م تعداد 239 پسر و 210 دختر زیر 18 سال در آمریکا به‏ دست والدین‏شان به قتل رسیده‌اند. البته این آمار فقط شامل بخشی از این رویدادها بوده و آمار واقعی بسیار بیشتر از این است.<ref>. کیتلسون، و همکاران، حقایقی درباره سوءرفتار، 1391ش، ص138.</ref> در اروپای غربی نیز بدرفتاری با کودک و آزار خانگی، از دلایل اصلی از دست‏‌دادن مراقبت والدین است که اغلب با مشکلات مالی، اختلالات روانی، مصرف الکل و مواد مخدر مرتبط است. در فرانسه به‌‏طور متوسط ​​هر هفته، سه کودک و در آلمان و بریتانیا دو کودک در اثر آزار و بی‏‌توجهی جسمی، جان خود را از دست می‏‌دهند. قانون منع تنبیه بدنی کودکان فقط در اتریش، دانمارک، فنلاند، آلمان، ایسلند، نروژ و سوئد وجود دارد. در اتریش، سالانه حدود 21000 کودک که به‏‌طور موقت از خانواده خود حذف شده‌‏اند، توسط اقدامات دولتی مراقبت می‏‌شوند و به والدین آنها مشاوره و راهنمایی تربیت کودک ارائه می‌شود.<ref>. Brandvoll، Ingunn & Doris Kirchebner،» Abuse and Neglect of Children in Western Europe - International Day of Families «، 2004، p1.</ref>