بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
درباره خلقت حوا از سوی مفسران قرآن دو نظر ارائه شده است: <ref>. وکیلی و محمد رضایی، «آفرینش حوا از دیدگاه قرآن»، 1388ش، ص75-88.</ref> | درباره خلقت حوا از سوی مفسران قرآن دو نظر ارائه شده است: <ref>. وکیلی و محمد رضایی، «آفرینش حوا از دیدگاه قرآن»، 1388ش، ص75-88.</ref> | ||
1. خلقت آدم اصل و خلقت حوا فرع بر آن است؛ از منظر مفسرانی همچون ابنکثیر، طبری، زمخشری و ابوالفتوح رازی، خداوند حوا را از دنده چپ آدم آفرید.<ref>. ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، 1416ق، ج1، ص448. طبری، جامع البیان القرآن، 1043ق، ج4، ص149. زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، 1407ق، ج1، ص461. ابوالقتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، 1371ش، ج5، ص351.</ref> مطابق این دیدگاه مرد جنس برتر و زن جنس دوم است. مستند این دسته از مفسرین، آیاتی است که مضمون آنها آفرینش آدم و زوجش از نفس واحد است.<ref>. سوره نساء، آیه 1. سوره اعراف، آیه 189. سوره زمر، آیه 6.</ref> | 1. خلقت آدم اصل و خلقت حوا فرع بر آن است؛ از منظر مفسرانی همچون ابنکثیر، طبری، زمخشری و ابوالفتوح رازی، خداوند حوا را از دنده چپ آدم آفرید.<ref>. ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، 1416ق، ج1، ص448. طبری، جامع البیان القرآن، 1043ق، ج4، ص149. زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، 1407ق، ج1، ص461. ابوالقتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، 1371ش، ج5، ص351.</ref> مطابق این دیدگاه مرد جنس برتر و زن [[جنسیت از منظر سیمون دوبوار|جنس دوم]] است. مستند این دسته از مفسرین، آیاتی است که مضمون آنها آفرینش آدم و زوجش از نفس واحد است.<ref>. سوره نساء، آیه 1. سوره اعراف، آیه 189. سوره زمر، آیه 6.</ref> | ||
2. آدم و حوا هیچ کدام در خلقت اصل و فرع نیستند؛ گروهی دیگر از مفسران که بیشتر آنها از شیعه هستند، خلقت حوا را فرع بر خلقت آدم ندانستهاند.<ref>. طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، 1390ش، ج4، ص136. زحیلی، فی العقیده و الشریعه و المنهج، 1418ق، ج1، ص139.رازی، التفسیر الکبیر، 1417ق، ج9، ص167.آلوسی بغدادی، روح المعانی و السبع المثانی، ج4، ص180 و ج9، ص137. حسینی طهرانی، 1413ق، ج2، ص98-100.مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1374ش، ج7، ص52.</ref> این گروه از مفسران با تکیه بر آیات قرآن<ref>. سوره روم، آیه 21. سوره نحل، آیه 72. سوره شوری، آیه 11.</ref> معتقدند وقتی خداوند در قرآن میگوید از یک نفس، جفتی میآفریند به این معنا است که زن و مرد از یک جنس هستند و انسانها با همه تفاوتها از یک اصل منشعب شدهاند و حوا نیز مانند آدم، از نوع انسان است. | 2. آدم و حوا هیچ کدام در خلقت اصل و فرع نیستند؛ گروهی دیگر از مفسران که بیشتر آنها از شیعه هستند، خلقت حوا را فرع بر خلقت آدم ندانستهاند.<ref>. طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، 1390ش، ج4، ص136. زحیلی، فی العقیده و الشریعه و المنهج، 1418ق، ج1، ص139.رازی، التفسیر الکبیر، 1417ق، ج9، ص167.آلوسی بغدادی، روح المعانی و السبع المثانی، ج4، ص180 و ج9، ص137. حسینی طهرانی، 1413ق، ج2، ص98-100.مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1374ش، ج7، ص52.</ref> این گروه از مفسران با تکیه بر آیات قرآن<ref>. سوره روم، آیه 21. سوره نحل، آیه 72. سوره شوری، آیه 11.</ref> معتقدند وقتی خداوند در قرآن میگوید از یک نفس، جفتی میآفریند به این معنا است که زن و مرد از یک جنس هستند و انسانها با همه [[تفاوتهای جسمی زن و مرد|تفاوتها]] از یک اصل منشعب شدهاند و حوا نیز مانند آدم، از نوع انسان است. | ||
فخر رازی، طبرسی و رشیدرضا ضمن اشاره به اینکه اکثر مفسران گذشته نظر اول را انتخاب کردهاند، خودشان نظر دوم را برگزیدهاند.<ref>. رازی، التفسیر الکبیر، 1417ق، ج9، ص167. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، 1370ش، ج11، ص114. رشیدرضا، المنار، بیتا، ج4، ص327.</ref> | فخر رازی، طبرسی و رشیدرضا ضمن اشاره به اینکه اکثر مفسران گذشته نظر اول را انتخاب کردهاند، خودشان نظر دوم را برگزیدهاند.<ref>. رازی، التفسیر الکبیر، 1417ق، ج9، ص167. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، 1370ش، ج11، ص114. رشیدرضا، المنار، بیتا، ج4، ص327.</ref> | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==وسوسه شدن حوا== | ==وسوسه شدن حوا== | ||
[[حوا در ادیان ابراهیمی]] | [[حوا در ادیان ابراهیمی]] چون مسیحیت و یهودیت، وسوسهگر آدم دانسته شده است، اما از دیدگاه قرآن آدم و حوا هر دو توسط شیطان وسوسه و دچار لغزش شدند. آنها از درختی خوردند که خداوند آنها را از خوردن میوههای آن منع کرده بود. با این حال مطابق برخی روایات حوا در وسوسه کردن آدم نقش داشته است، اما این روایات را تقیهای<ref>. مجلسی، بحار الانوار، 1403ق، ج11، ص249-256.</ref> یا جعلی شمردهاند.<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%AD%D9%88%D8%A7 . «حوا»، ویکی فقه.]</ref> | ||
==هبوط به زمین== | ==هبوط به زمین== | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==برهنه شدن حوا== | ==برهنه شدن حوا== | ||
برهنگی یکی از اتفاقات ناگوار بود که برای آدم و حوا پس از خوردن میوه درخت ممنوعه رخ داد. بر اساس آیه 121 از سوره طه، پس از خوردن میوۀ ممنوعه، عورت آدم و حوا آشکار شد<ref>. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1374ش، ج13، ص322.</ref> و آنها خود را با برگ درختان پوشاندند. همچنین آیه 27 سوره اعراف، به موضوع برهنه شدن آدم و حوا اشاره کرده است و عامل این برهنگی را شیطان معرفی کرده است. | [[برهنگی]] یکی از اتفاقات ناگوار بود که برای آدم و حوا پس از خوردن میوه درخت ممنوعه رخ داد. بر اساس آیه 121 از سوره طه، پس از خوردن میوۀ ممنوعه، عورت آدم و حوا آشکار شد<ref>. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1374ش، ج13، ص322.</ref> و آنها خود را با برگ درختان پوشاندند. همچنین آیه 27 سوره اعراف، به موضوع برهنه شدن آدم و حوا اشاره کرده است و عامل این برهنگی را شیطان معرفی کرده است. | ||
==صفات حوا== | ==صفات حوا== | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
*وکیلی، الهه و محمدرضایی، محمد، «آفرینش حوا از دیدگاه قرآن»، فصلنامهاندیشه دینی دانشگاه شیراز، شماره 32، پاییز 1388ش. | *وکیلی، الهه و محمدرضایی، محمد، «آفرینش حوا از دیدگاه قرآن»، فصلنامهاندیشه دینی دانشگاه شیراز، شماره 32، پاییز 1388ش. | ||
[[رده: ویکیجنسیت]] | [[رده: ویکیجنسیت]] | ||
[[رده: حدیث و تفسیر]] |