بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
قدسیه اشرف یا قدسیه (قدسیه مریم اشرف) (زادهٔ ۱ آذر ۱۲۶۸ هـ.ش. مصادف با ۲۲ نوامبر ۱۸۸۹ در شمال شرق تهران؛ درگذشتهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۵۵ هـ.ش. مصادف با ۱۶ آوریل ۱۹۷۶)او یکی از اولین زنان ایرانی است که در ایالات متحده تحصیل کرده است. او یک خیّر بهائی بود.اشرف معلم مدرسه تربیت بهائی در ایران بود و در اجرای چندین طرح در حوزهٔ آموزش و سلامت، عمدتاً برای زنان و کودکان ایرانی، نقش مهمی داشت. | قدسیه اشرف یا قدسیه (قدسیه مریم اشرف) (زادهٔ ۱ آذر ۱۲۶۸ هـ.ش. مصادف با ۲۲ نوامبر ۱۸۸۹ در شمال شرق تهران؛ درگذشتهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۵۵ هـ.ش. مصادف با ۱۶ آوریل ۱۹۷۶)او یکی از اولین زنان ایرانی است که در ایالات متحده تحصیل کرده است. او یک خیّر بهائی بود.اشرف معلم مدرسه تربیت بهائی در ایران بود و در اجرای چندین طرح در حوزهٔ آموزش و سلامت، عمدتاً برای زنان و کودکان ایرانی، نقش مهمی داشت. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
قدسیه اشرف در مجیدآباد نزدیک به تهران دنیا آمد.وی دختر میرزا فضل الله خان و صفیه‌منور خانم بود.شغل پدر قدسیه پدرش | قدسیه اشرف در مجیدآباد نزدیک به تهران دنیا آمد. وی [[دختر]] میرزا فضل الله خان و صفیه‌منور [[خانم]] بود. شغل [[پدر]] قدسیه پدرش نقشه‌برداری بود. قدسیه فارسی و عربی را در کودکی نزد معلم‌های خصوصی و انگلیسی را در مدرسه [[دخترانه]] آمریکایی آموخت، وی هممچنین در این مدرسه تحصیل کرد. در سال 1911، او تحت مراقبت وکیل لویی جی گرگوری بهایی (آمریکایی) به ایالات متحده سفر کرد.<ref>[https://ewikifa.top/wiki/Qudsiyyih_Khanum_Ashraf Qudsiyyih_Khanum_Ashraf]</ref> | ||
قدسیه اولین | قدسیه اولین [[زن]]ی از ایران بود که از طریق انجمن آموزشی ایرانیان-آمریکایی بورسیه جامعه بهائی آمریکا را دریافت کرده بود.<ref>همان</ref> | ||
[[پرونده:تصویر عبدالبها.jpg|بندانگشتی|]] | [[پرونده:تصویر عبدالبها.jpg|بندانگشتی|]] | ||
در ۱۱ اردیبهشت ۱۲۹۱، عبدالبهاء از او خواست که به نمایندگی از زنان شرقی، در مراسم کلنگ‌زنی معبد بهائیان در شهر ویلمت در ایالت ایلینوی حضور پیدا کند. قدسیه دوبار دیگر (در آبان ۱۲۹۱ در واشینگتن، دی.سی. و در ۱۲۹۹ در حیفا) با عبدالبهاء دیدار کرد.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81 ویکی پدیا]</ref> | در ۱۱ اردیبهشت ۱۲۹۱، عبدالبهاء از او خواست که به نمایندگی از [[زنان]] شرقی، در مراسم کلنگ‌زنی معبد بهائیان در شهر ویلمت در ایالت ایلینوی حضور پیدا کند. قدسیه دوبار دیگر (در آبان ۱۲۹۱ در واشینگتن، دی.سی. و در ۱۲۹۹ در حیفا) با عبدالبهاء دیدار کرد.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81 ویکی پدیا]</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
خانم اشرف در سال 1917 موفق | [[خانم]] اشرف در سال 1917 موفق به دریافت مدرک لیساتس از دانشگاه بوستون شد. در همان سال گواهینامه کمک‌های اولیه از صلیب سرخ را نیز دریافت نمود. وی همچنین مدرک کارشناسی ارشد خود را از کالج معلمان دانشگاه کلمبیا در 1918 دریافت و در سال 1919 به ایران بازگشت. | ||
[[خانم]] قدسیه در سال 1931 برای تحصیل در رشته مامایی و پرستاری در دانشگاه آمریکایی بیروت آموزش دید. | |||
==فعالیت‌ها== | ==فعالیت‌ها== | ||
در سال ۱۲۹۸، قدسیه آمریکا را ترک کرد و به ایران بازگشت.اشرف معلم مدرسه تربیت بهائی در ایران بود.به همین جهت در زمینه آموزش زنان و کودکان به فعالیت پرداخت و یکی از اهداف خود از آموزش زنان را تشکیل جامعه زنان عنوان می‌کرد.<ref>[https://ewikifa.top/wiki/Qudsiyyih_Khanum_Ashraf Qudsiyyih_Khanum_Ashraf]</ref> | در سال ۱۲۹۸، قدسیه آمریکا را ترک کرد و به ایران بازگشت. اشرف معلم مدرسه تربیت بهائی در ایران بود. به همین جهت در زمینه آموزش [[زنان]] و کودکان به فعالیت پرداخت و یکی از اهداف خود از آموزش [[زنان]] را تشکیل جامعه [[زنان]] عنوان می‌کرد.<ref>[https://ewikifa.top/wiki/Qudsiyyih_Khanum_Ashraf Qudsiyyih_Khanum_Ashraf]</ref> | ||
او عضو موسس انجمن «لجنه ترقی نسوان» بود که اقدامات آموزشی و فرهنگی برای زنان انجام می‌داد مانند تشکیل کلاس سوادآموزی، کتابخانه، تشویق به شرکت در سخنرانی‌های عمومی و حلقه‌های مباحثه. هدف از این اقدامات، حرکت به سوی حذف تبعیض جنسیتی و | او عضو موسس انجمن «لجنه ترقی نسوان» بود که اقدامات آموزشی و فرهنگی برای [[زنان]] انجام می‌داد مانند تشکیل کلاس سوادآموزی، کتابخانه، تشویق به شرکت در سخنرانی‌های عمومی و حلقه‌های مباحثه. هدف از این اقدامات، حرکت به سوی حذف [[تبعیض جنسیتی]] و آشناکردن [[زنان]] با مسائلی فراتر از اشتغالات خانگی و روزمره بود.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81 ویکی پدیا]</ref> | ||
در سال ۱۳۲۳ بعد از بازگشت از بیروت به استخدام شرکت نفت ایران و انگلیس در آبادان درآمد و در سال ۱۳۲۵ به عنوان مدیر برنامهٔ آموزش و رفاه کارگران و خانوادهٔ آنها منصوب شد.قدسیه موفق شد در آبادان مدرسه‌ای روزانه را تاسیس کند . در این مدرسه آزمایش‌های سلامت (به‌خصوص معاینهٔ چشم) انجام می‌شد و این مدرسه مدتی بعد به یک مهدکودک و دبستان تبدیل شد که وزارت آموزش و پرورش نیز آن را به رسمیت شناخت.<ref>[https://bahaiworldreligion.com/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94-%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%AA-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C/ سایت زندگی نامه مومنین بهایت]</ref> | در سال ۱۳۲۳ بعد از بازگشت از بیروت به استخدام شرکت نفت ایران و انگلیس در آبادان درآمد و در سال ۱۳۲۵ به عنوان مدیر برنامهٔ آموزش و رفاه کارگران و [[خانوادهٔ]] آنها منصوب شد. قدسیه موفق شد در آبادان مدرسه‌ای روزانه را تاسیس کند. در این مدرسه آزمایش‌های سلامت (به‌خصوص معاینهٔ چشم) انجام می‌شد و این مدرسه مدتی بعد به یک مهدکودک و دبستان تبدیل شد که وزارت آموزش و پرورش نیز آن را به رسمیت شناخت.<ref>[https://bahaiworldreligion.com/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94-%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%AA-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C/ سایت زندگی نامه مومنین بهایت]</ref> | ||
در سال ۱۳۲۷، قدسیه در منطقه فرح‌آباد شهر آبادان، کلاس‌هایی برای | در سال ۱۳۲۷، قدسیه در منطقه فرح‌آباد شهر آبادان، کلاس‌هایی برای [[همسر]]ان و [[دختر]]ان کارگران راه‌اندازی کرد و در این کلاس‌ها موضوعاتی مانند خواندن، نوشتن، حساب، صنایع دستی، مراقبت و آموزش کودک، بهداشت و تغذیه، اقتصاد خانه، رفتار و آداب اجتماعی، به [[زنان]] آموزش داده می‌شد. <ref>همان</ref>قدسیه از ۲۴ شهریور ۱۳۲۴ به عضویت «شورای عالی فرهنگ آبادان» درآمد و موسس و عضو هیئت مدیره انجمن هنری آبادان و بنگاه حمایت کودکان بینوا نیز بود. | ||
پس از بازنشستگی از شرکت نفت ایران و انگلیس در سال ۱۳۲۷، قدسیه اشرف در محلهٔ حصیرآباد آبادان ساکن شد و مطب خصوصی و درمانگاه کوچکی را تاسیس کرد و در آنجا بیماران را فارغ از توان مالی‌شان مداوا می‌کرد. | پس از بازنشستگی از شرکت نفت ایران و انگلیس در سال ۱۳۲۷، قدسیه اشرف در محلهٔ حصیرآباد آبادان ساکن شد و مطب خصوصی و درمانگاه کوچکی را تاسیس کرد و در آنجا بیماران را فارغ از توان مالی‌شان مداوا می‌کرد. | ||
در اواخر سال ۱۹۵۶( اواخر سال 1345) به شوق مشارکت در نقشه ده ساله تبلیغی بهائیان ابتدا به خواهر زاده‌اش آقای عبدالله صحیحی که مهاجر برزیل بودند پیوست. او توانست در سه کشور برزیل و اکوادر و کلمبیا خدماتی انجام دهد.در سال ۱۹۶۳ آمریکای جنوبی را وداع گفته در کنگره جهانی لندن شرکت کرد و سپس به ایران بازگشت.<ref>همان</ref> | در اواخر سال ۱۹۵۶ (اواخر سال 1345) به شوق مشارکت در نقشه ده ساله تبلیغی بهائیان ابتدا به [[خواهر]]زاده‌اش آقای عبدالله صحیحی که مهاجر برزیل بودند پیوست. او توانست در سه کشور برزیل و اکوادر و کلمبیا خدماتی انجام دهد. در سال ۱۹۶۳ آمریکای جنوبی را وداع گفته در کنگره جهانی لندن شرکت کرد و سپس به ایران بازگشت.<ref>همان</ref> | ||
سرانجام قدسیه در دشت وسیع گرگان | سرانجام قدسیه در دشت وسیع گرگان آبادی خوشه در نزدیکی کلاله و چهل و شش کیلومتری گنبد کاووس را برای اقامت برگزید. پنجاه خانوار در این آبادی زندگی می‌کردند که اکثراً بلوچ بودند و تعدادی از آنها بهایی و تعدادی مسلمان بودند. ساختمان کوچکی به عنوان حظیره‌القدس (محل عبادت بهائیان) ساخته شده بود. اما وسایل تعلیم و تربیت برای اطفال وجود نداشت و امکانات بهداشتی و نظافت و تغذیه مناسب در آنجا وجود نداشت. قدسیه اشرف درمانگاه کوچکی در کنار حظیره القدس (عبادتگاه بهائیان) بناکرد که شب و روز درب آن باز بود و خدمات رایگان به اهالی آنجا ارائه می‌کرد.<ref>همان</ref> | ||
پس از استقرار و | پس از استقرار و راه‌اندازی درمانگاه توسط [[خانم]] قدسیه یک مدرسۀ ابتدایی پنج کلاسه مطابق با برنامه آموزش و پرورش در حظیره القدس بنا نهاد که حدود پنجاه شاگرد داشت.<ref>همان</ref> | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
قدسیه اشرف در ۲۷ فروردین ۱۳۵۵، در ۸۶ سالگی، پس از یک دوره کوتاه بیماری درگذشت و در گلستان جاوید (گورستان بهائیان در تهران) به خاک سپرده شد. | قدسیه اشرف در ۲۷ فروردین ۱۳۵۵، در ۸۶ سالگی، پس از یک دوره کوتاه بیماری درگذشت و در گلستان جاوید (گورستان بهائیان در تهران) به خاک سپرده شد. | ||
