طلاق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 تسریح به احسان و امساک به معروف برای زمان رجوع است. مراد از امساک به معروف در آیه «الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ»<ref>سوره البقره، آیه229.</ref>  این است که [[زوج]] با رجوع سبب آزار و اذیت [[زن]] نشود. بلکه رجوع باید عاملی برای اصلاح و سازش [[زن]] و [[شوهر]] گردد و هروقت قصد آزار و اذیت زن باشد رجوع حرام است. مقصود از تسریح به احسان این است که جدایی هم باید با احسان توأم باشد و حق زن رعایت شود. نکره بودن معروف و احسان دلالت بر بالاترین حد اعلای آن دارد. پس هم نگه‌داری و هم جدایی باید با روش پسندیده و احسان باشد.<ref> طیب، عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج2، ص459.</ref>
-====ممنوعیت پس گرفتن مهریه====
+====ممنوعیت پس گرفتن [[مهریه]]====
-آیه «لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا»<ref>البقره: 229.</ref>  دلالت بر این مسأله دارد که مرد حق پس گرفتن مهریه و چیزهایی که به زن داده را ندارد مگر در طلاق خلع که زن از مرد تمکین نکند و تقاضای طلاق کند. البته درصورت عدم سازش و خوف عقلایی از عمل نکردن به تکالیف زناشویی بخشش مهریه و طلاق مانعی ندارد.<ref> عبدالحسین طیب، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج2، ص459.</ref>
+آیه «لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا»<ref>سوره البقره، آیه229.</ref>  دلالت بر این مسأله دارد که [[مرد]] حق پس گرفتن [[مهریه]] و چیزهایی که به [[زن]] داده را ندارد مگر در [[طلاق]] خلع که زن از مرد تمکین نکند و تقاضای طلاق کند. البته درصورت عدم سازش و خوف عقلایی از عمل نکردن به تکالیف زناشویی بخشش مهریه و طلاق مانعی ندارد.<ref>طیب، عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج2، ص459.</ref>
 ====تامین مخارج همسر مطلقه در زمان عده====