زن در آیین زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

در متون پهلوی، ویژگی‌های زنان نیک توضیح داده شده است که عمده‌ترین آنها خانه‌داری و خدمت به شوهر است. در اردوایراف‌نامه که شرحی بر معراج موبدی است چنین گزارش شده است؛ روان زنانی که پدیده‌های هستی را خشنود کرده، شوهرسالار بوده، با اجتناب از گناه، ایزدان را پرستش می‌کنند، در آخرت سعادتمند هستند و زنانی که از شوهران خود اطاعت نکنند گرفتار عقوبت سخت خواهند شد.<ref> [http://ensani.ir/file/download/article/20160228143501-9709-136.pdf جعفری و علیمردی، «زن در هستی‌شناسی زرتشتی.]</ref>  

زرتشتیان در اسفند ماه، روزی را به‌عنوان روز زن جشن می‌گرفتند<ref>[https://haftasman.urd.ac.ir/article_66704_4376aef194ab38ea1d7d9b6a81624773.pdf قائم‌مقام فراهانی، «موقعیت زنان در دین زرتشتی بر اساس کتب فقهی و حقوقی»،  1392ش، ص112.]</ref> که به جشن سپنته آرمئی‌تی معروف بود و این روز به سپندارمذ به‌معنای نگهبان زمین نامیده می‌شود. سپندارمذ در عالم معنوی، مظهر محبت اهورامزدا و در جهان جسمانی فرشته‌ای است موکل زمین که آن را دختر اهورامزدا خوانده‌اند. با توجه به این‌که زمین همانند زنان خاصیت باروری دارند این جشن برای بزرگ‌داشت زنان نیکوکار برگزار می‌شود. در این روز مادران از فرزندان خود و زنان از شوهران‌شان هدایایی دریافت کرده و زنان نیکوکار که فرزندان نیکو پرورش داده بودند مورد تقدیر واقع می‌شدند. زنان در این روز به‌طور کامل استراحت می‌کردند. مردان به پاس تلاش یک‌سالۀ همسرانشان، وظایف زنان را به عهده می‌گرفتند. ابوریحان بیرونی نیز به این موضوع اشاره کرده و معتقد است؛ این عید زنانه بود و زنان از شوهران خود هدیه دریافت می‌کردند لذا، به جشن مزدگیران معروف بوده است.<ref>[https://vista.ir/w/a/21/gdhug یدالله‌پور، «موقعیت زن در دیدگاه زرتشتیان»،  در وب‌سایت ویستا.]</ref>