زن در آیین زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

وجود سه امشاسپند زن در دین زرتشت؛ سپنته آرمئی‌تی، هئوروتات و امرتات که به ترتیب مظاهر مهرورزی، بالندگی، جاودانگی و رویش هستند، بیانگر اهمیت نقش زن و مادر در این آیین بوده و حاکی از دخالت زنان در امور دینی است. مطابق برخی گزارش‌ها؛ زنان بعد از یائسه شدن می‌توانستند مقام نگهداری از آتش مقدس را به عهده گرفته و تا سطح مدیر تشریفات مذهبی نیز ارتقا یابند. در دین‌کرت، به توانایی زنان در امر قضاوت شده و زنان مطلع به علم حقوق بر مردانی ناآگاه برتری داده شده است. در آیین زرتشت زنان و مردان در انجام وظایف دینی مساوی دانسته شده؛ هر دو ملزم بودند تا هر سال ۶ وظیفۀ مذهبی خود را به جا آورند. یکی از این وظایف، جشن گرفتن روزگار پدر و مادر بود. در خور توجه است که، مشغول بودن [[زن]] به امور خانه و بچه‌داری باعث معافیت او از انجام تشریفات مذهبی نیز می‌شد.<ref>یدالله‌پور، «موقعیت زن در دیدگاه زرتشتیان»،  در وب‌سایت ویستا.</ref> زنان می‌توانستند درآمد ویژه داشته، صاحب مال و مکنت خود باشند. آنها می‌توانستند به وکالت دادگستری پرداخته و در مواردی عهده‌دار مسند قضاوت می‌شدند.<ref>قائم‌مقام فراهانی، «موقعیت زنان در دین زرتشتی بر اساس کتب فقهی و حقوقی»،  1392ش، ص113-112.</ref> در دین زرتشت به محدودیتی برای مشارکت زنان در امور سیاسی اشاره نشده‌است. با این حال به نظر می‌رسد تا زمانی‌که مردان لایق برای دست‌یابی به این امور وجود داشتند از زنان استفاده نمی‌شد.<ref>[https://vista.ir/w/a/21/gdhug یدالله‌پور، «موقعیت زن در دیدگاه زرتشتیان»،  در وب‌سایت ویستا.]</ref>