ویکی‌جنسیت:Featured articles/2025/15
تک‌همسری؛ داشتن یک همسر در زمان واحد.
تک‌همسری به نوعی از رابطه زناشویی اشاره دارد که در آن یک فرد تنها با یک شریک زندگی در یک زمان رابطه دارد. این شکل از رابطه، رایج‌ترین نوع ازدواج در بسیاری از فرهنگ‌ها و جوامع است. تک‌همسری در ادیان و فرهنگ‌های مختلف نمودهای متفاوتی یافته است. در رویکردهای نظری، جامعه‌شناسانی مثل مورگان، دورکیم و اشتراوس به این موضوع توجه نشان داده‌اند. واژه Monogamy به‌معنای تک‌همسری، از ریشه یونانی gamos به‌معنای عروسی، ازدواج یا مقاربت جنسی، گرفته شده است. این شکل از ازدواج به‌معنای داشتن یک همسر در یک زمان است و در این نوع رابطه، یک زن و یک مرد به‌صورت انحصاری با یکدیگر ازدواج می‌کنند.
تک‌همسری به‌عنوان شکل اصلی ازدواج در مسیحیت ترویج شده است و بسیاری از جوامع غربی تحت تاثیر این آموزه‌ها، تک‌همسری را به‌عنوان شکل اصلی و مشروع ازدواج پذیرفته‌اند. این شکل از ازدواج در حال حاضر در بسیاری از کشورهای جهان به‌عنوان شکل قانونی ازدواج شناخته می‌شود. در دین یهود، موضوع تک‌همسری و چندهمسری به‌طور متفاوتی در طول تاریخ و بر اساس تفسیرهای مختلف فقهی و فرهنگی مورد توجه قرار گرفته است. تعدد ازدواج برای مرد هیچ محدودیتی نداشته و تنها شرطش این است که مرد بتواند نفقه همسران خود را تامین کند. در متون مقدس یهودی همانند تورات و تلمود چندهمسری به‌طور صریح تحریم نشده است و حتی تا قرن یازدهم میلادی در برخی جوامع یهودی به‌عنوان امری مباح شمرده شده بود.
در دوران معاصر، تک‌همسری به‌عنوان هنجار غالب در جوامع یهودی پذیرفته شده است. پذیرش حکم تک‌همسری مردان یهودی، معروف به «تقانای ربی گرشوم بن یهودا»، در میان یهودیان اشکنازی -یهودیان اروپای مرکزی و شرقی- از تحولات مهم در تاریخ فقه و جامعۀ یهودی بود. این حکم که در قرن یازدهم میلادی صادر شد، تاثیر عمیقی بر زندگی اجتماعی و خانوادگی یهودیان اشکنازی گذاشت و به‌تدریج به‌عنوان هنجار غالب در این جوامع پذیرفته شد.
دیگر مقالات منتخب: جنسیت از منظر سیمون دوبوار – مدیریت بدن – پایگاه‌های جنسیتی در خانواده