بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
اولاً، اين تمايل، انسان را از حدود مقرّر در شريعت الهى خارج نكند و از اين رو، دستور داده است كه از نگاه خيره به نامحرم چشم بپوشند. | اولاً، اين تمايل، انسان را از حدود مقرّر در شريعت الهى خارج نكند و از اين رو، دستور داده است كه از نگاه خيره به نامحرم چشم بپوشند. | ||
ثانياً، اين ميل فقط در ماديات و | ثانياً، اين ميل فقط در ماديات و زيبايى‌طلبى جسمانى و مادى منحصر نگردد، بلكه افق فكرى خود را تعالى بخشند، به زيبايىهاى معنوى نيز توجه داشته باشند و هنگام تعارض، زيبايى معنوى مقدّم باشد؛ چنان كه در روايات وارد شده است براى [[ازدواج]] و انتخاب [[همسر]]، [[همسر]] زيباروى برگزينيد، ولى در عين حال، از [[ازدواج]] با «خضراء الدمن» [[زنان]] خوش‌صورت ولى بدسيرت، نهى شده است، بلكه در صورت تعارض صورت خوب (زيبايى ظاهرى) با سيرت نيكو (زيبايى معنوى)، سيرت نيكو اولويت دارد. | ||
قرآن كريم با صراحت تمام مى‌فرمايد: | قرآن كريم با صراحت تمام مى‌فرمايد: | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
'''«وَ لاَ تنكِحوا المُشركينَ حتّى يُؤِمنوا و لَعبدٌ مُؤمنٌ خَيرٌ مِن مشركٍ وَ لَو أَعجَبَكُم اولئِكَ يَدعونَ اِلى النَّارِ وَ اللّهُ يَدعُو اِلى الجنّةِ و المغفرةِ بِأذنِه و يُبيِّنُ آياتِه لِلنّاسِ لَعَلَّهُم يَتَذَكَروُن»''' ؛<ref> . بقره 2، آيه 221.</ref> | '''«وَ لاَ تنكِحوا المُشركينَ حتّى يُؤِمنوا و لَعبدٌ مُؤمنٌ خَيرٌ مِن مشركٍ وَ لَو أَعجَبَكُم اولئِكَ يَدعونَ اِلى النَّارِ وَ اللّهُ يَدعُو اِلى الجنّةِ و المغفرةِ بِأذنِه و يُبيِّنُ آياتِه لِلنّاسِ لَعَلَّهُم يَتَذَكَروُن»''' ؛<ref> . بقره 2، آيه 221.</ref> | ||
'''«و با [[زنان]] مشرك [[ازدواج]] مكنيد، تا ايمان بياورند. قطعاً كنيز باايمان بهتر از [[زن]] مشرك است، هر چند [زيبايى] او شما را به شگفت آورد. و به [[مردان]] مشرك [[زن]] مدهيد تا ايمان بياورند. قطعاً برده با ايمان بهتر از [[مرد]] آزاد مشرك است، | '''«و با [[زنان]] مشرك [[ازدواج]] مكنيد، تا ايمان بياورند. قطعاً كنيز باايمان بهتر از [[زن]] مشرك است، هر چند [زيبايى] او شما را به شگفت آورد. و به [[مردان]] مشرك [[زن]] مدهيد تا ايمان بياورند. قطعاً برده با ايمان بهتر از [[مرد]] آزاد مشرك است، هرچند شما را به شگفت آورد. آنان [شما را] به سوى آتش فرا مى‌خوانند، و خدا به فرمان خود، [شما را] به سوى بهشت و آمرزش مىخواند، و آيات خود را براى مردم روشن مى‌گرداند، باشد كه متذكر شوند».''' | ||
در روايات نقل شده است كه وقتى پيامبر اسلام براى باز كردن درب خانه مىرفتند، موى خود را مرتب مىكردند و خود حضرت در توضيح اين كار مىفرمودند: '''«مردم حق دارند ما را زيبا ببينند»''' .<ref> . مهدى مهريزى، [[آسيب‌شناسى حجاب]]، ص19.</ref> | در روايات نقل شده است كه وقتى پيامبر اسلام براى باز كردن درب خانه مىرفتند، موى خود را مرتب مىكردند و خود حضرت در توضيح اين كار مىفرمودند: '''«مردم حق دارند ما را زيبا ببينند»''' .<ref> . مهدى مهريزى، [[آسيب‌شناسى حجاب]]، ص19.</ref> | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | '''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | ||
بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمىكند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، [[تبرج]] و خودنمايى و تحريك و تهييج به وسيله | بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمىكند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، [[تبرج]] و خودنمايى و تحريك و تهييج به وسيله آشكارساختن [[زینت در اسلام|زينت]] در محافل اجتماعى است؛ چنان كه مى‌فرمايد: | ||
«وَ لا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهليّةِ الأولى» .<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج 3 و 4، ص 673.</ref> | «وَ لا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهليّةِ الأولى» .<ref>. فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج 3 و 4، ص 673.</ref> | ||
'''«[[تبرج]]» برگرفته از «برج» و مقصود از آن | '''«[[تبرج]]» برگرفته از «برج» و مقصود از آن ابرازكردن زر و زيور و موارد زينت و زيبايى خود است''' .<ref> . همان، ج 7و 8، ص 557.</ref> | ||
مرحوم علاّمه طباطبايى در [[تفسير الميزان]] مى‌نويسد: «كلمه تبرج به معناى ظاهرشدن در برابر مردم است؛ | مرحوم علاّمه طباطبايى در [[تفسير الميزان]] مى‌نويسد: «كلمه تبرج به معناى ظاهرشدن در برابر مردم است؛ همانگونه كه برج قلعه براى همه هويداست» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج16، ص335.</ref> | ||
==نتیجه‌گیری== | ==نتیجه‌گیری== | ||
از آنچه گفته شد، روشن مى‌شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن [[زینت در اسلام|زينت]] در برابر نامحرم ممنوع مىباشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينتهاى پنهان مانند جواهرات سينه‌بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى‌شود، نهى كرده است: | از آنچه گفته شد، روشن مى‌شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن [[زینت در اسلام|زينت]] در برابر نامحرم ممنوع مىباشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينتهاى پنهان مانند جواهرات سينه‌بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى‌شود، نهى كرده است: | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[زن]]ى كه خود را آرايش مىكند و زينت خود را در معرض تماشاى نامحرمان قرار مىدهد، در واقع عفتاش را به مخاطره انداخته و بيگانگان را به تماشاى خود دعوت مىكند. | [[زن]]ى كه خود را آرايش مىكند و زينت خود را در معرض تماشاى نامحرمان قرار مىدهد، در واقع عفتاش را به مخاطره انداخته و بيگانگان را به تماشاى خود دعوت مىكند. | ||
سقراط دانشمند معروف، به [[زن]]ى كه زينت مىكرد كه به تماشاى شهر رود، گفت: «گمان من اين است كه تو به تماشاى شهر نمىروى بلكه مىروى كه شهر تو را تماشا كند».<ref> . به نقل از: احمد محسنى گرگانى، زيباترين الگوى پوشش در اسلام، اراك، دفتر نماينده مقام معظم رهبرى، 1380، ص 162.</ref> | سقراط دانشمند معروف، به [[زن]]ى كه زينت مىكرد كه به تماشاى شهر رود، گفت: «گمان من اين است كه تو به تماشاى شهر نمىروى بلكه مىروى كه شهر تو را تماشا كند».<ref>. به نقل از: احمد محسنى گرگانى، زيباترين الگوى پوشش در اسلام، اراك، دفتر نماينده مقام معظم رهبرى، 1380، ص 162.</ref> | ||
بدين ترتيب مىبينيم كه اسلام از طرفى با دستور الزامى [[زنان]] به رعايت [[حجاب]] و پوشش و از طرف ديگر با تشويق آنان به استفاده از زيورآلات و زينتها به شرط عدم [[تبرج]] و نمايش زينتها به نامحرمان، جلوى سوءاستفاده را گرفته است تا از اين طريق زمينه سلامت روحى و روانى افراد جامعه فراهم گرديده و نظام [[خانواده]] مستحكم و پايدار بماند. | بدين ترتيب مىبينيم كه اسلام از طرفى با دستور الزامى [[زنان]] به رعايت [[حجاب]] و پوشش و از طرف ديگر با تشويق آنان به استفاده از زيورآلات و زينتها به شرط عدم [[تبرج]] و نمايش زينتها به نامحرمان، جلوى سوءاستفاده را گرفته است تا از اين طريق زمينه سلامت روحى و روانى افراد جامعه فراهم گرديده و نظام [[خانواده]] مستحكم و پايدار بماند. | ||
