Shiri (بحث | مشارکت‌ها)
Shiri (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۴: خط ۱۴:
پروین پایدار (ناهید یگانه) (۷ مهر ۱۳۲۸، تبریز - ۲۸ مهر ۱۳۸۴) نویسنده، فمینیست ایرانی و کارشناس مسایل زنان در دانشگاه سوآز لندن بود.پروین پایدار یکی از بنیان‌گذاران مجله «نیمه دیگر» در لندن بود که بعد از انقلاب ۱۳۵۷ نخستین نشریه فمینیستی فارسی زبان بود وی نقشی مهم در تعیین خط مشی مجله داشت. سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ نیز مدیریت برنامه «نجات کودکان» در آسیای مرکزی، و سپس مدیریت برنامه در مؤسسه «خدمت داوطلبانه در ماورا دریاها» در پاکستان برعهده داشت[۳] و پس از حکومت طالبان، برای کار برای مسایل زنان به افغانستان رفت.
پروین پایدار (ناهید یگانه) (۷ مهر ۱۳۲۸، تبریز - ۲۸ مهر ۱۳۸۴) نویسنده، فمینیست ایرانی و کارشناس مسایل زنان در دانشگاه سوآز لندن بود.پروین پایدار یکی از بنیان‌گذاران مجله «نیمه دیگر» در لندن بود که بعد از انقلاب ۱۳۵۷ نخستین نشریه فمینیستی فارسی زبان بود وی نقشی مهم در تعیین خط مشی مجله داشت. سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ نیز مدیریت برنامه «نجات کودکان» در آسیای مرکزی، و سپس مدیریت برنامه در مؤسسه «خدمت داوطلبانه در ماورا دریاها» در پاکستان برعهده داشت[۳] و پس از حکومت طالبان، برای کار برای مسایل زنان به افغانستان رفت.
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
پروين در مهرماه سال 1328 در تبريز متولد شد و تحصيلات ابتدایی و متوسطه خود را در ايران به اتمام رساند و از دبيرستان ايراندخت ديپلم گرفت. سپس در دانشگاه ملي به تحصيل حسابداري مشغول شد و همزمان با فعاليت هاي هنري و نمایشی دانشگاه با يكي از همدوره‌‌اي‌هايش، سروش جوادي مطلق آشنا شد و ازدواج كرد. آنها پس از مدتي براي ادامه تحصيل به انگلستان رفتند و پروین در آنجا موفق به اخذ درجه دکترا در رشته جامعه شناسی سیاسی شد. بازگشت او به ايران در سالهاي بعد از انقلاب  به تعويق افتاد. پروين طي اقامت خود در خارج از ايران در حوزه مسائل زنان و کودکان فعالیت می کرد و سالهاي متمادي زندگی خود را در پاكستان، ازبكستان و افغانستان گذراند و با مؤسسه هاي مختلف از جمله "شوراي پناهندگان انگلستان"، "برنامه‌هاي خدماتي براي بوسنيا" ،"خدمات جهاني دانشگاهي"، "نجات كودكان"، "خدمات داوطلبانه ماوراء درياها"، "بنياد توسعه براي زنان سازمان ملل" (UNIFEM)، همکاری کرد. پروین در این سفرها از نزدیک با مسائل و مشكلات زنان و امكانات عملي برای بهبود وضعیت آنان آشنا شد. حاصل این دوران از زندگی او مقالات و نوشته های متعددی است که از تجربه‌هاي عملي و تحقیقات ميداني او مایه گرفته اند. اثر مهم او به نام «زنان و فرايند سياسي قرن بيستم در ايران» <ref> Women and the Political Process in Twentieth Century Iran (Cambridge University Press, 1995).</ref> به تأييد متخصصان پژوهش‌هاي خاورميانه (از جمله نيكي كدي، اروند آبراهاميان، [[افسانه نجم‌آبادي]] و [[هاله افشار]])  كتابي است كه در زمينه تاريخ سياسي و اجتماعي زنان ايران نوشته شده است.<ref>متن سخنان نيره توحيدي  در مراسم بزرگداشت پروين پايدار در لوس آنجلس، 24اكتبر ‏2005‏</ref>
پروين در مهرماه سال 1328 در تبريز متولد شد و تحصيلات ابتدایی و متوسطه خود را در ايران به اتمام رساند و از دبيرستان ايراندخت ديپلم گرفت. سپس در دانشگاه ملي به تحصيل حسابداري مشغول شد و همزمان با فعاليت هاي هنري و نمایشی دانشگاه با يكي از همدوره‌‌اي‌هايش، سروش جوادي مطلق آشنا شد و ازدواج كرد. آنها پس از مدتي براي ادامه تحصيل به انگلستان رفتند و پروین در آنجا موفق به اخذ درجه دکترا در رشته جامعه شناسی سیاسی شد. بازگشت او به ايران در سالهاي بعد از انقلاب  به تعويق افتاد. پروين طي اقامت خود در خارج از ايران در حوزه مسائل زنان و کودکان فعالیت می کرد و سالهاي متمادي زندگی خود را در پاكستان، ازبكستان و افغانستان گذراند و با مؤسسه هاي مختلف از جمله "شوراي پناهندگان انگلستان"، "برنامه‌هاي خدماتي براي بوسنيا" ،"خدمات جهاني دانشگاهي"، "نجات كودكان"، "خدمات داوطلبانه ماوراء درياها"، "بنياد توسعه براي زنان سازمان ملل" (UNIFEM)، همکاری کرد. پروین در این سفرها از نزدیک با مسائل و مشكلات زنان و امكانات عملي برای بهبود وضعیت آنان آشنا شد. حاصل این دوران از زندگی او مقالات و نوشته های متعددی است که از تجربه‌هاي عملي و تحقیقات ميداني او مایه گرفته اند. اثر مهم او به نام «زنان و فرايند سياسي قرن بيستم در ايران» <ref> Women and the Political Process in Twentieth Century Iran (Cambridge University Press, 1995).</ref> به تأييد متخصصان پژوهش‌هاي خاورميانه (از جمله نيكي كدي، اروند آبراهاميان، [[افسانه نجم‌آبادی]] و [[هاله افشار]])  كتابي است كه در زمينه تاريخ سياسي و اجتماعي زنان ايران نوشته شده است.<ref>متن سخنان نيره توحيدي  در مراسم بزرگداشت پروين پايدار در لوس آنجلس، 24اكتبر ‏2005‏</ref>
 
==دیدگاه==
==دیدگاه==
گروهی از فمینیست ها مانند خانم [[نیره توحیدی]]، [[افسانه نجم‌آبادی]]، پروین پایدار (ناهید یگانه) و [[هاله افشار]] که در قالب اعتقادات ضددینی یا لائیک به دفاع از حقوق زنان می پرداختند، پس از مدتی به این نتیجه رسیدند که چون گرایش های مذهبی در زنان ایرانی قوی و بنیادین است، و هیچ تحول اساسی در ایران بدون درنظرگرفتن مذهب نمی تواند به وقوع بپیوندد لازم است در جریان مبارزات در جهت احقاق حقوق زنان تغییراتی لحاظ شود. به همین جهت در جستجوی نظریه ای بودند که دیدگاههای فمینیستی را در پوشش دینی توضیح دهد، از این رو طرح فمینیسم اسلامی را مطرح کردند. خانم پایدار برای «همکاری زنان با باورها و گرایش‌های سیاسی متفاوت و تداوم این همکاری‌ها» اهمیت بسیار قایل بود و با اینکه خود سکولار بود، بر همکاری میان زنان سکولار و اسلامی تأکید داشت و فمینیسم اسلامی را به رسمیت می‌شناخت.<ref>ویکی پدیا صفحه (پروین پایدار)</ref>پروین پایدار در مصاحبهای با مجله زنان تأکید میکند که «معنای لغوی فمینیسم» فعالیت برای حل مسائل زنان است، از این رو چرا نتوان آن رادر کنار اسلام نشاند. وی معتقد است هرگز کسی نتوانسته است استدلال  محکمی بیاورد که میتوان سوسیالیسم یا لیبرالیسم را در کنار فمینیسم نشانداما اسلام را نه. بنابراین، از آنجا که در سه دههی اخیر زنانی تالش کرده‌اند که تفاسیر جدیدی از اسلام در برابر تفاسیر سنتی ارائه دهند، پس فمینیسم اسلامی وجود دارد و عدهای از زنان برای بهبود شرایط سایر زنان در جوامع اسلامی با کمک تفاسیر جدید از اسلام فعالیت می‌كنند. حال دیگر مهم نیست که این زنان را با چه برچسبی بخوانیم. مهم نفس عمل و تلاش آنهابرای دست‌یابی به برابری در کشورهای اسلامی است. پایدار 1383: 55 پایدار در پاسخ به این چالش که «چه چیزی سبب شده، گروهی از فعالان زنان در عرصه‌ي جنبشی و آکادمیک خود را با این عنوان متمایز کنند؛ آنهاچه ضرورتی احساس کردهاند و برای تعریف خود از چه ویژگیهایی بهره میبرند؟« به صراحت بيان مي‌كند: «مهمترین دلیلی که میتوانم در تأیید فمینیسم اسلامی بیاورم آن است که عده‌ای از زنان مسلمان مایل اند خودرا فمینیست اسلامی بخوانند»<ref>توحیدی، نیره 1997 .فمینیسم، دموکراسی و اسلامگرایی، ص55</ref>  
گروهی از فمینیست ها مانند خانم [[نیره توحیدی]]، [[افسانه نجم‌آبادی]]، پروین پایدار (ناهید یگانه) و [[هاله افشار]] که در قالب اعتقادات ضددینی یا لائیک به دفاع از حقوق زنان می پرداختند، پس از مدتی به این نتیجه رسیدند که چون گرایش های مذهبی در زنان ایرانی قوی و بنیادین است، و هیچ تحول اساسی در ایران بدون درنظرگرفتن مذهب نمی تواند به وقوع بپیوندد لازم است در جریان مبارزات در جهت احقاق حقوق زنان تغییراتی لحاظ شود. به همین جهت در جستجوی نظریه ای بودند که دیدگاههای فمینیستی را در پوشش دینی توضیح دهد، از این رو طرح فمینیسم اسلامی را مطرح کردند. خانم پایدار برای «همکاری زنان با باورها و گرایش‌های سیاسی متفاوت و تداوم این همکاری‌ها» اهمیت بسیار قایل بود و با اینکه خود سکولار بود، بر همکاری میان زنان سکولار و اسلامی تأکید داشت و فمینیسم اسلامی را به رسمیت می‌شناخت.<ref>ویکی پدیا صفحه (پروین پایدار)</ref>پروین پایدار در مصاحبهای با مجله زنان تأکید میکند که «معنای لغوی فمینیسم» فعالیت برای حل مسائل زنان است، از این رو چرا نتوان آن رادر کنار اسلام نشاند. وی معتقد است هرگز کسی نتوانسته است استدلال  محکمی بیاورد که میتوان سوسیالیسم یا لیبرالیسم را در کنار فمینیسم نشانداما اسلام را نه. بنابراین، از آنجا که در سه دههی اخیر زنانی تالش کرده‌اند که تفاسیر جدیدی از اسلام در برابر تفاسیر سنتی ارائه دهند، پس فمینیسم اسلامی وجود دارد و عدهای از زنان برای بهبود شرایط سایر زنان در جوامع اسلامی با کمک تفاسیر جدید از اسلام فعالیت می‌كنند. حال دیگر مهم نیست که این زنان را با چه برچسبی بخوانیم. مهم نفس عمل و تلاش آنهابرای دست‌یابی به برابری در کشورهای اسلامی است. پایدار 1383: 55 پایدار در پاسخ به این چالش که «چه چیزی سبب شده، گروهی از فعالان زنان در عرصه‌ي جنبشی و آکادمیک خود را با این عنوان متمایز کنند؛ آنهاچه ضرورتی احساس کردهاند و برای تعریف خود از چه ویژگیهایی بهره میبرند؟« به صراحت بيان مي‌كند: «مهمترین دلیلی که میتوانم در تأیید فمینیسم اسلامی بیاورم آن است که عده‌ای از زنان مسلمان مایل اند خودرا فمینیست اسلامی بخوانند»<ref>توحیدی، نیره 1997 .فمینیسم، دموکراسی و اسلامگرایی، ص55</ref>