بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==دستمزد در قبال ایفای [[نقش خانگی]]== | ==دستمزد در قبال ایفای [[نقش خانگی]]== | ||
یک مسأله مهم و مرتبط که [[فمینیست]]ها آن را مورد توجه قرار دادهاند، مربوط به کار بدون دستمزد [[زنان]] در [[خانه]] میشود. مشکل [[کار خانگی]] رایگان مشکلی پر دردسر است که مجدداً [[فمینیست]]ها را به سمت بحثی از نوع تساوی و تفاوت میراند. از یک طرف، بعضی [[فمینیست]]ها گفتهاند که [[زنان]] باید از [[خانهداری]] دست بردارند و با اشتغال به کار دستمزدی، درست به همان میزان [[مردان]]، در جهت دست یافتن به تساوی تلاش میکنند. از طرف دیگر، بعضی از [[فمینیست]]ها گفتهاند که کار رایگان [[زنان]] در خانه که در مقام مراقب و مسئول انجام میدهند به قدر کار دستمزدی با ارزش است و باید قدر آن را شناخت و بهای واقعیاش را به آن داد. یک رویکرد به وضعیت دشوار چگونگی برخورد با [[زنان]] در خانه، مطالبه دستمزد در مقابل خانهداری بوده است. این فکر را [[ماریا رزا دالا کوستا]] و [[سلما جيمز]] <ref>(Marriarosa Dalla Costa and Selma James)</ref> در کتابی تحت عنوان '''«قدرت و انهدام جامعه»'''<ref>(The Power of Women and the Subversion of the Community)</ref>مطرح کردهاند. بنابر این محیط [[خانه]] که این کار رایگان در آن صورت میگیرد، جایگاه اصلی مبارزه [[زنان]] برای رهایی است. [[زنان]] باید برای به رسمیت شناخته شدن ارزش کاری که در خانه میکنند، بجنگند و برای این کار دستمزد مطالبه کنند. [[دالاسكوستازنان]] و [[جیمز]] میگویند دولت باید دستمزد مورد بحث برای [[خانهداری]] را بپردازد نه یک به یک [[مردان]]، اما [[کریستین دلفی]]، خلاف نظر مذکور قائل است که نفع برنده اصلی از این کار رایگان، حکومت سرمایهداری نیست بلکه یک به یک [[مردان]] هستند. بر همین مبنا است که مبارزات [[فمینیستی]] در کنار سایر عوامل به تغییراتی با معنا در محیط خانه و روابط فیمابین [[زن]] و [[مرد]] در [[خانواده]] انجامیده است.<ref>(جین فریدمن، همان، صص ۸۵-۸۳ )</ref> | یک مسأله مهم و مرتبط که [[فمینیست]]ها آن را مورد توجه قرار دادهاند، مربوط به کار بدون دستمزد [[زنان]] در [[خانه]] میشود. مشکل [[کار خانگی]] رایگان مشکلی پر دردسر است که مجدداً [[فمینیست]]ها را به سمت بحثی از نوع تساوی و تفاوت میراند. از یک طرف، بعضی [[فمینیست]]ها گفتهاند که [[زنان]] باید از [[خانهداری]] دست بردارند و با اشتغال به کار دستمزدی، درست به همان میزان [[مردان]]، در جهت دست یافتن به تساوی تلاش میکنند. از طرف دیگر، بعضی از [[فمینیست]]ها گفتهاند که کار رایگان [[زنان]] در خانه که در مقام مراقب و مسئول انجام میدهند به قدر کار دستمزدی با ارزش است و باید قدر آن را شناخت و بهای واقعیاش را به آن داد. یک رویکرد به وضعیت دشوار چگونگی برخورد با [[زنان]] در خانه، مطالبه دستمزد در مقابل خانهداری بوده است. این فکر را [[ماریا رزا دالا کوستا]] و [[سلما جيمز]] <ref>(Marriarosa Dalla Costa and Selma James)</ref> در کتابی تحت عنوان '''«قدرت و انهدام جامعه»'''<ref>(The Power of Women and the Subversion of the Community)</ref>مطرح کردهاند. بنابر این محیط [[خانه]] که این کار رایگان در آن صورت میگیرد، جایگاه اصلی مبارزه [[زنان]] برای رهایی است. [[زنان]] باید برای به رسمیت شناخته شدن ارزش کاری که در خانه میکنند، بجنگند و برای این کار دستمزد مطالبه کنند. [[دالاسكوستازنان]] و [[جیمز]] میگویند دولت باید دستمزد مورد بحث برای [[خانهداری]] را بپردازد نه یک به یک [[مردان]]، اما [[کریستین دلفی]]، خلاف نظر مذکور قائل است که نفع برنده اصلی از این کار رایگان، حکومت سرمایهداری نیست بلکه یک به یک [[مردان]] هستند. بر همین مبنا است که مبارزات [[فمینیستی]] در کنار سایر عوامل به تغییراتی با معنا در محیط خانه و روابط فیمابین [[زن]] و [[مرد]] در [[خانواده]] انجامیده است.<ref>(جین فریدمن، همان، صص ۸۵-۸۳ )</ref> | ||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
*جزوه دکتر اسماعیل چراغی کوتیانی | *جزوه دکتر اسماعیل چراغی کوتیانی | ||