زهرا زارعی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
زهرا زارعی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خانواده در زرتشت'''؛ '''[[تشکیل خانواده]]''' تکلیفی مذهبی و پیمانی لازم برای رستگاری روح. | '''خانواده در زرتشت'''؛ '''[[تشکیل خانواده]]''' تکلیفی مذهبی و پیمانی لازم برای رستگاری روح. | ||
'''[[خانواده]]''' در آیین زرتشت اهمیت زیادی دارد، زرتشتیان بنیاد نظام | '''[[خانواده]]''' در آیین زرتشت اهمیت زیادی دارد، زرتشتیان بنیاد نظام خانواده را، بر ازدواج و پایداری آن را بر '''[[فرزندآوری|فرزندآوری]]''' به حساب میآوردند، زیرا خانواده نخستین شالوده نظام اجتماعی است. در فرهنگ اوستایی، بر تعالیم حفظ خانواده و تداوم بخشیدن به آن تاکید بسیار شده است. | ||
==زن در خانواده== | ==زن در خانواده== | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
زن با بچهدار شدن نقشی حیاتی در جنگ کیهانی بین خیر و شر ایفا میکند. '''[[زن]]''' خانهدار با پاکیزگی روزانۀ خانه، آلودگی و تباهی، سلاحهایی که اهریمن برای نابودی و از بین بردن آفرینش نیک خداوند به کار میبرد، را دور میسازد. <ref>هنیلز، آیین زردشت و پارسیان،1393ش، ص 74</ref> مرد، «کدخدای خانه» و رئیس خانواده است. هنگام نام بردن از شوهر، از تعبیر «خدای خانه» استفاده میکردند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref> | زن با بچهدار شدن نقشی حیاتی در جنگ کیهانی بین خیر و شر ایفا میکند. '''[[زن]]''' خانهدار با پاکیزگی روزانۀ خانه، آلودگی و تباهی، سلاحهایی که اهریمن برای نابودی و از بین بردن آفرینش نیک خداوند به کار میبرد، را دور میسازد. <ref>هنیلز، آیین زردشت و پارسیان،1393ش، ص 74</ref> مرد، «کدخدای خانه» و رئیس خانواده است. هنگام نام بردن از شوهر، از تعبیر «خدای خانه» استفاده میکردند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref> | ||
در قوانین زرتشتیان؛ شوهر کردن برای زن، به معنای در آمدن از سالاری پدر یا برادر و رفتن به سالاری شوهر یا پدر شوهر، داخل خانواده شوهر بود. مرد خانواده مراقب اجاق خانواده بود تا نگذارد آتش آن خاموش شود. او مسئول تأمین خوراک، پوشاک زن و کودکان بود و در مقابل، [[همسر]] و فرزندان تابع محض پدر بودند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref> | در قوانین زرتشتیان؛ شوهر کردن برای زن، به معنای در آمدن از سالاری پدر یا برادر و رفتن به سالاری شوهر یا پدر شوهر، داخل خانواده شوهر بود. مرد خانواده مراقب اجاق خانواده بود تا نگذارد آتش آن خاموش شود. او مسئول تأمین خوراک، پوشاک زن و کودکان بود و در مقابل، '''[[همسر]]''' و فرزندان تابع محض پدر بودند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref> | ||
[[زن]] «کدبانوی خانه»، متولیزادن و پرورش فرزندان بود. در اوستا، بر «فرمانبرداری زن از شوهر خویش» تأکید، و «زنان خوب آموخته» تجمید شدهاند. زن نیک کردار به پاکیزگی خویش و خانه توجه میکند؛ از شوهر [[تمکین]]، و از داراییهای خانواده حفاظت میکند. همچنین آزردن شوهر با زبان، و حاضر جوابی در برابر وی، از صفات ناشایست زنان شمرده شده و با عقوبت همراه است. از سوی دیگر نقش مادری زنان تکریم، و فرزندان به فرمانبرداری از مادر خود توصیه شدهاند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref> | [[زن]] «کدبانوی خانه»، متولیزادن و پرورش فرزندان بود. در اوستا، بر «فرمانبرداری زن از شوهر خویش» تأکید، و «زنان خوب آموخته» تجمید شدهاند. زن نیک کردار به پاکیزگی خویش و خانه توجه میکند؛ از شوهر [[تمکین]]، و از داراییهای خانواده حفاظت میکند. همچنین آزردن شوهر با زبان، و حاضر جوابی در برابر وی، از صفات ناشایست زنان شمرده شده و با عقوبت همراه است. از سوی دیگر نقش مادری زنان تکریم، و فرزندان به فرمانبرداری از مادر خود توصیه شدهاند. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص322</ref> | ||
