خط ۱۲: خط ۱۲:
مخالفت با حجاب در ادوار مختلف توسط '''سیاستمداران''' و برخی از جریان های '''روشنفکری''' دیده می شد. اما کاربرد این واژه و مفهوم شناسی دقیق تر آن به دوران حکومت '''رضاشاه''' و سیاستگزاری های وی در این زمینه مرتبط می باشد. رضاشاه در اوایل خرداد 1314 به کلیه وزرا، مدیران، رؤسا و کارمندان دولت خود دستور داد که هفته‌ای یک شب با خانمهای خویش در کلوپ ایران حضور یابند. او به حکمت وزیر فرهنگ وقت دستور داد که در مدارس زنانه، معلمان و دختران '''بدون حجاب''' باشند و اگر زن یا دختری امتناع کرد او را به مدارس راه ندهند. وی همچنین به برخی از فرهنگیان دستور داد که جمعیتی تشکیل داده و با حمایت دولت پیشقدم [[نهضت آزادی زنان]] گردند. این جمعیت بعدها [[کانون بانوان]]، نام گرفت. به این ترتیب در آبان ماه سال 1314 هنگامی که شاه پس از بازگشت از سفر مازندران از میزان موفقیت و پیشرفت بی حجابی بانوان سؤال کرد، وزیر معارف پاسخ داد که اکنون دختران خردسال با روی گشاده به مدرسه می‌روند ولی نسبت به زنان سالخورده، تنها این اقدام کافی نیست، باید در خانواده‌های عالی مملکت یک '''سیاست جدی''' اتخاذ شود و اگر شخص اعلیحضرت پیشقدم شوند، مردم هم تأسی خواهند کرد. سرانجام در تاریخ 17 دی ماه سال  1314 در محل دانشسرای عالی تهران با حضور رضاشاه و خانواده‌اش جشنی برپا شد تا دیپلم فارغ‌التحصیلان به آنها داده شود. در این مراسم رؤسای مدارس و همسران صاحب منصبان عالی رتبه و همسر و دختران شاه بدون حجاب ظاهر شدند و این روز به نام روز آزادی زن و کشف حجاب نامگزاری شد. از آن پس جشنهای متعددی برگزار شد و مقامات عالی رتبه مملکتی و نظامی، رؤسای ادارات و کارمندان با زنان بی حجاب خود شرکت می‌کردند. از سوی دیگر در مجموعه ای از اقدامات خشن از سوی نیروی انتظامی در سراسر کشور حجاب زنان شامل چادر و چاقچور و روبنده از سر آنان به زور برداشته‌شد.<ref>[https://psri.ir/?id=ji0qqc8sok کسری، نیلوفر، «روند کشف حجاب در تاریخ معاصر»، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی]</ref> مأموران رضا شاه، با تمام قوّت و قدرت، شب و روز در کوچه ها و خیابان ها گشت می‌زدند و هر جا زن با حجابی را می‌یافتند با خشونت برخورد و چادر و روسری‌اش را بر می‌داشتند و مردان را مجبور می کردند، تا زنهایشان را سر برهنه به خیابان‌ها و مجالس ببرند. <ref>[http://old.kaums.ac.ir/Default.aspx?PageID=265&NewsID=1149 «17 دی ماه؛ پدیده کشف حجاب»، وب‌سایت دانشگاه علوم پزشکی]</ref>
مخالفت با حجاب در ادوار مختلف توسط '''سیاستمداران''' و برخی از جریان های '''روشنفکری''' دیده می شد. اما کاربرد این واژه و مفهوم شناسی دقیق تر آن به دوران حکومت '''رضاشاه''' و سیاستگزاری های وی در این زمینه مرتبط می باشد. رضاشاه در اوایل خرداد 1314 به کلیه وزرا، مدیران، رؤسا و کارمندان دولت خود دستور داد که هفته‌ای یک شب با خانمهای خویش در کلوپ ایران حضور یابند. او به حکمت وزیر فرهنگ وقت دستور داد که در مدارس زنانه، معلمان و دختران '''بدون حجاب''' باشند و اگر زن یا دختری امتناع کرد او را به مدارس راه ندهند. وی همچنین به برخی از فرهنگیان دستور داد که جمعیتی تشکیل داده و با حمایت دولت پیشقدم [[نهضت آزادی زنان]] گردند. این جمعیت بعدها [[کانون بانوان]]، نام گرفت. به این ترتیب در آبان ماه سال 1314 هنگامی که شاه پس از بازگشت از سفر مازندران از میزان موفقیت و پیشرفت بی حجابی بانوان سؤال کرد، وزیر معارف پاسخ داد که اکنون دختران خردسال با روی گشاده به مدرسه می‌روند ولی نسبت به زنان سالخورده، تنها این اقدام کافی نیست، باید در خانواده‌های عالی مملکت یک '''سیاست جدی''' اتخاذ شود و اگر شخص اعلیحضرت پیشقدم شوند، مردم هم تأسی خواهند کرد. سرانجام در تاریخ 17 دی ماه سال  1314 در محل دانشسرای عالی تهران با حضور رضاشاه و خانواده‌اش جشنی برپا شد تا دیپلم فارغ‌التحصیلان به آنها داده شود. در این مراسم رؤسای مدارس و همسران صاحب منصبان عالی رتبه و همسر و دختران شاه بدون حجاب ظاهر شدند و این روز به نام روز آزادی زن و کشف حجاب نامگزاری شد. از آن پس جشنهای متعددی برگزار شد و مقامات عالی رتبه مملکتی و نظامی، رؤسای ادارات و کارمندان با زنان بی حجاب خود شرکت می‌کردند. از سوی دیگر در مجموعه ای از اقدامات خشن از سوی نیروی انتظامی در سراسر کشور حجاب زنان شامل چادر و چاقچور و روبنده از سر آنان به زور برداشته‌شد.<ref>[https://psri.ir/?id=ji0qqc8sok کسری، نیلوفر، «روند کشف حجاب در تاریخ معاصر»، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی]</ref> مأموران رضا شاه، با تمام قوّت و قدرت، شب و روز در کوچه ها و خیابان ها گشت می‌زدند و هر جا زن با حجابی را می‌یافتند با خشونت برخورد و چادر و روسری‌اش را بر می‌داشتند و مردان را مجبور می کردند، تا زنهایشان را سر برهنه به خیابان‌ها و مجالس ببرند. <ref>[http://old.kaums.ac.ir/Default.aspx?PageID=265&NewsID=1149 «17 دی ماه؛ پدیده کشف حجاب»، وب‌سایت دانشگاه علوم پزشکی]</ref>


==کشف حجاب در اسلام==
==علل و پیامدها==


آیت الله خمینی '''کشف حجاب''' را در زمان پهلوی دوم '''سیاستی''' می‌دانست که در آن زنان را '''محدود''' و محصور در ظاهر و '''غافل''' از توانایی‌ها و استعدادهای آنها می کردد. از نظر ایشان مساله کشف حجاب، مساله‌ای نبود که به خواهند به خانم‌ها ‎‏خدمت کنند، بلکه می‌خواستند که این طبقه ‏‏‏را‏‏ ‏هم با زور و با فشار در نهایت ‎‏نابود کنند. زیرا آن خدمت‌هایی که زنان ‎‏می‌توانند به ملت کنند، آن خدمت‌های ارزنده‌ای که بانوان ما عهده دار ‎‏آن هستند، از دستشان گرفته بشود؛. آن '''تربیت بچه ها'''، که بعدها مقدرات مملکت به دست ‎‏آنها است، اینها کشف حجاب را اعمال کردند تا مبادا بچه ها در ‎‏دامن [[زنان مومنه]] ، ایمان و تقوا پیدا کنند؛ در دامن اینها تربیت اسلامی بشوند؛ تربیت ‎‏ملی بشوند؛ و تربیتی که در دبستان‌ها و بعد در دبیرستان‌ها که رفتند، ‎‏حکومت پهلوی نتواند با تبلیغاتی که آنجا می کنند و استادهایی که از خودشان ‎‏آنجا می گذارند، اینها را برگردانند و تقوای آنها را بگیرند. از این جهت، نقشه این بود که این بانوان را از آن مقام اصیل بزرگی ‎‏که دارند کنار بگذارد، و به خیال خودشان نیمی از این جمعیت ایران را ‎‏آزاد کنند، من دیدم که چه کردند با این بانوان محترم ایران؛ ‎‏ چه فشارها آوردند؛ با سرنیزه ها. <ref> صحیفه امام خمینی، ج1، ص ۳۳۱ – ۳۳۲ </ref>
آیت الله خمینی '''کشف حجاب''' را در زمان پهلوی دوم '''سیاستی''' می‌دانست که در آن زنان را '''محدود''' و محصور در ظاهر و '''غافل''' از توانایی‌ها و استعدادهای آنها می کردد. از نظر ایشان مساله کشف حجاب، مساله‌ای نبود که به خواهند به خانم‌ها ‎‏خدمت کنند، بلکه می‌خواستند که این طبقه ‏‏‏را‏‏ ‏هم با زور و با فشار در نهایت ‎‏نابود کنند. زیرا آن خدمت‌هایی که زنان ‎‏می‌توانند به ملت کنند، آن خدمت‌های ارزنده‌ای که بانوان ما عهده دار ‎‏آن هستند، از دستشان گرفته بشود؛. آن '''تربیت بچه ها'''، که بعدها مقدرات مملکت به دست ‎‏آنها است، اینها کشف حجاب را اعمال کردند تا مبادا بچه ها در ‎‏دامن [[زنان مومنه]] ، ایمان و تقوا پیدا کنند؛ در دامن اینها تربیت اسلامی بشوند؛ تربیت ‎‏ملی بشوند؛ و تربیتی که در دبستان‌ها و بعد در دبیرستان‌ها که رفتند، ‎‏حکومت پهلوی نتواند با تبلیغاتی که آنجا می کنند و استادهایی که از خودشان ‎‏آنجا می گذارند، اینها را برگردانند و تقوای آنها را بگیرند. از این جهت، نقشه این بود که این بانوان را از آن مقام اصیل بزرگی ‎‏که دارند کنار بگذارد، و به خیال خودشان نیمی از این جمعیت ایران را ‎‏آزاد کنند، من دیدم که چه کردند با این بانوان محترم ایران؛ ‎‏ چه فشارها آوردند؛ با سرنیزه ها. <ref> صحیفه امام خمینی، ج1، ص ۳۳۱ – ۳۳۲ </ref>