روضه‌های زنانه: تفاوت میان نسخه‌ها

مجالس روضه‌های زنانه علاوه بر اشتراکات فراوان با مجالس مردانه، گونه‌ای از مراسم مذهبی اختصاصی زنان شیعی است که زنان با کنشگری آگاهانه، آن را به فضایی بینابینی (بین حوزۀ خصوصی و عمومی) تبدیل می‌کنند. این مجالس، از سویی با بازنمایی روایت‌های‌ عاطفی‌خانوادگی عاشورا، به بازتعریف نقش‌های جنسیتی می‌پردازند و از سوی دیگر، با ایجاد همبستگی زنانه، پاسخی به نادیده‌انگاری ساختاری هستند. بدین ترتیب، امر مذهبی در این فضا هم به ابزاری برای گفت‌وگو و تقابل با قرائت‌های مردانه از دین و هم به مکانیسمی برای مقاومت یا بازتوزیع سرمایه‌های نمادین تبدیل می‌شود.<ref>. [https://www.jwss.ir/article_144247_63c40d5db53de1cb1d7dce52bddb30c0.pdf کرمی و همکاران، «تعارضات و همسویی­ها در ساخت مجالس مذهبی زنانه در شهر تهران»، ۱۴۰۰ش، ص۱۱۱.]</ref> شکل غالب مجالس زنان شامل جلسه­‌های روضه‌خوانی و مداحی، جلسه‌­های وعظ و خطابه، سفره­‌های نذری، زیارت­‌نامه خوانی و دعا، گفتن احکام و تفسیر قرآن و بزرگداشت مناسبت‌­ها است.<ref>. [https://ensani.ir/file/download/article/20120506074116-7010-39.pdf نوری­نیا، «هیئت‌های مذهبی زنان»، ۱۳۷۸ش، ص18-۲۰.]</ref>