بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله پاسخ به شبهات دینی}} | {{مقاله پاسخ به شبهات دینی}} | ||
{{وجه تشابه}} | {{وجه تشابه}} | ||
عده‌ای چنین مطرح می‌کنند که میل و گرایش به زیبایی را خداوند در وجود انسان‌ها خصوصاً [[زنان]] نهاده است و فرموده‌اند ان الله جمیل و یحب الجمال. لذا نبایست [[زنان]] را از این میل و گرایش به تجمل و خودآرایی منع نمود. | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
حكم كلّى آن است كه خودآرايى جايز و [[تبرج|خودنمايى در مقابل نامحرم]] ممنوع است.<ref> . مرتضى مطهرى، پيشين، ص131.</ref> | حكم كلّى آن است كه خودآرايى جايز و [[تبرج|خودنمايى در مقابل نامحرم]] ممنوع است.<ref> . مرتضى مطهرى، پيشين، ص131.</ref> | ||
== آیات و روایات== | == آیات و روایات== | ||
علامه طباطبايى در تفسير آيه 32 سوره اعراف | علامه طباطبايى در تفسير آيه 32 سوره اعراف مى‌فرمايد: «خداى متعال در اين آيه، زينتهايى | ||
را معرفى | را معرفى مىكند كه براى بندگان ايجاد كرده و گرايش فطرى انسان را به سوى آن قرار داده است و روشن است كه [[فطرت]] جز به چيزهايى كه وجود و بقاى انسان نيازمند آن است، الهام نمىكند».<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، الميزان، ج8، ص79.</ref> | ||
اين گرايش طبيعى، افزون بر آنكه آثار مثبت روانى در ديگران پدید | اين گرايش طبيعى، افزون بر آنكه آثار مثبت روانى در ديگران پدید مىآورد، به تحقّق آثار گرانبهاى روانى در شخص آراسته نيز مىانجامد. آراستن خود و پرهيز از آشفتگى و پريشانى، در نظام فكرى و ذوق سليم انسان ريشه دارد. ظاهر ژوليده و آشفته و عدم مراعات تميزى و نظافت ظاهرى، خود به خود فرد را در نگاه ديگران خوار مىسازد و زبان طعن و توهين را به سوى انسان مىگشايد. بر اين اساس، پوشيدن جامه زيبا <ref> .احمد صبور ارودبادى، آيين بهزيستى در اسلام، ج 1، [[جنس]] پوشاك، ص57.</ref>، بهرهگيرى از مسواك و شانه، معطّربودن، انگشتر به دست كردن و آراستن خويش هنگام عبادت و معاشرت با مردم از مستحبات مؤّکد و برنامههاى روزانه مسلمانان است .<ref> . محمدباقر مجلسى، [[حليه المتقين]]، صص91 و107.</ref> | ||
حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام بهترين | حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام بهترين جامههاى خود را در نماز مى‌پوشيد و در پاسخ كسانى كه سبب اين كار را مىپرسيدند، مىفرمود: '''«اِنَّ اللّهَ جَميلْ و يُحبُّ الجَمالَ فَاَتَجمّلُ لِرَبّى»'''<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج3و4، ص673.</ref> ؛ «خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد. پس خود را براى پروردگارم زيبا مىسازم». | ||
چون انسان به طور فطرى زيبايى را دوست دارد، طبيعى است كه دنبال زيبايى باشد، چه زيبايى جسمانى و مادى و چه زيبايى معنوى و روحانى. آنچه در اسلام سفارش شده آن است كه: | چون انسان به طور فطرى زيبايى را دوست دارد، طبيعى است كه دنبال زيبايى باشد، چه زيبايى جسمانى و مادى و چه زيبايى معنوى و روحانى. آنچه در اسلام سفارش شده آن است كه: | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
اولاً، اين تمايل، انسان را از حدود مقرّر در شريعت الهى خارج نكند و از اين رو، دستور داده است كه از نگاه خيره به نامحرم چشم بپوشند. | اولاً، اين تمايل، انسان را از حدود مقرّر در شريعت الهى خارج نكند و از اين رو، دستور داده است كه از نگاه خيره به نامحرم چشم بپوشند. | ||
ثانياً، اين ميل فقط در ماديات و زيبايى طلبى جسمانى و مادى منحصر نگردد، بلكه افق فكرى خود را تعالى بخشند، به زيبايىهاى معنوى نيز توجه داشته باشند و هنگام تعارض، زيبايى معنوى مقدّم باشد؛ چنان كه در روايات وارد شده است براى [[ازدواج]] و انتخاب [[همسر]]، [[همسر]] زيباروى برگزينيد، ولى در عين حال، از [[ازدواج]] با «خضراء الدمن» [[زنان]] خوش صورت ولى بدسيرت، نهى شده است، بلكه در صورت تعارض صورت خوب (زيبايى ظاهرى) با سيرت نيكو (زيبايى معنوى)، سيرت نيكو اولويت دارد. | |||
قرآن كريم با صراحت تمام | قرآن كريم با صراحت تمام مى‌فرمايد: | ||
'''«وَ لاَ تنكِحوا المُشركينَ حتّى يُؤِمنوا و لَعبدٌ مُؤمنٌ خَيرٌ مِن مشركٍ وَ لَو أَعجَبَكُم اولئِكَ يَدعونَ اِلى النَّارِ وَ اللّهُ يَدعُو اِلى الجنّةِ و المغفرةِ بِأذنِه و يُبيِّنُ آياتِه لِلنّاسِ لَعَلَّهُم يَتَذَكَروُن»''' ؛<ref> . بقره 2، آيه 221.</ref> | '''«وَ لاَ تنكِحوا المُشركينَ حتّى يُؤِمنوا و لَعبدٌ مُؤمنٌ خَيرٌ مِن مشركٍ وَ لَو أَعجَبَكُم اولئِكَ يَدعونَ اِلى النَّارِ وَ اللّهُ يَدعُو اِلى الجنّةِ و المغفرةِ بِأذنِه و يُبيِّنُ آياتِه لِلنّاسِ لَعَلَّهُم يَتَذَكَروُن»''' ؛<ref> . بقره 2، آيه 221.</ref> | ||
'''«و با زنان مشرك ازدواج مكنيد، تا ايمان بياورند. قطعاً كنيز | '''«و با [[زنان]] مشرك [[ازدواج]] مكنيد، تا ايمان بياورند. قطعاً كنيز باايمان بهتر از [[زن]] مشرك است، هر چند [زيبايى] او شما را به شگفت آورد. و به [[مردان]] مشرك [[زن]] مدهيد تا ايمان بياورند. قطعاً برده با ايمان بهتر از [[مرد]] آزاد مشرك است، هر چند شما را به شگفت آورد. آنان [شما را ]به سوى آتش فرا مى‌خوانند، و خدا به فرمان خود، [شما را] به سوى بهشت و آمرزش مىخواند، و آيات خود را براى مردم روشن مى‌گرداند، باشد كه متذكر شوند».''' | ||
در روايات نقل شده است كه وقتى پيامبر اسلام براى باز كردن درب خانه | در روايات نقل شده است كه وقتى پيامبر اسلام براى باز كردن درب خانه مىرفتند، موى خود را مرتب مىكردند و خود حضرت در توضيح اين كار مىفرمودند: '''«مردم حق دارند ما را زيبا ببينند»''' .<ref> . مهدى مهريزى، [[آسيب‌شناسى حجاب]]، ص19.</ref> | ||
از لحاظ معنوى نيز قرآن در توصيف رسول اكرم صلى الله عليه وآله | از لحاظ معنوى نيز قرآن در توصيف رسول اكرم صلى الله عليه وآله مى‌فرمايد: | ||
'''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | '''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | ||
بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى | بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمىكند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، [[تبرج]] و خودنمايى و تحريك و تهييج به وسيله آشكار ساختن [[زینت در اسلام|زينت]] در محافل اجتماعى است؛ چنان كه مى‌فرمايد: | ||
«وَ لا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهليّةِ الأولى» .<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج 3 و 4، ص 673.</ref> | «وَ لا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهليّةِ الأولى» .<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج 3 و 4، ص 673.</ref> | ||
'''«[[تبرج]]» برگرفته از «برج» و مقصود از آن ابراز كردن زر و زيور و موارد زينت و زيبايى خود است''' .<ref> . همان، ج 7و 8، ص 557.</ref> | '''«[[تبرج]]» برگرفته از «برج» و مقصود از آن ابراز كردن زر و زيور و موارد زينت و زيبايى خود است''' .<ref> . همان، ج 7و 8، ص 557.</ref> | ||
مرحوم علاّمه طباطبايى در [[تفسير الميزان]] | مرحوم علاّمه طباطبايى در [[تفسير الميزان]] مى‌نويسد: «كلمه تبرج به معناى ظاهرشدن در برابر مردم است؛ همانگونه كه برج قلعه براى همه هويداست» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج16، ص335.</ref> | ||
== | ==نتیجه‌گیری== | ||
از آنچه گفته شد، روشن | از آنچه گفته شد، روشن مى‌شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن [[زینت در اسلام|زينت]] در برابر نامحرم ممنوع مىباشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينتهاى پنهان مانند جواهرات سينه‌بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى‌شود، نهى كرده است: | ||
'''«وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها»''' ؛<ref> . نور 24، آيه 31.</ref> | '''«وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها»''' ؛<ref> . نور 24، آيه 31.</ref> | ||
''' | '''«[[زنان]] نبايد [[زینت در اسلام |زينت]] خود را آشكار كنند مگر آن مقدار كه به طور متعارف پيداست».''' | ||
[[زن]]ى كه خود را آرايش مىكند و زينت خود را در معرض تماشاى نامحرمان قرار مىدهد، در واقع عفتاش را به مخاطره انداخته و بيگانگان را به تماشاى خود دعوت مىكند. | |||
سقراط دانشمند معروف، به | سقراط دانشمند معروف، به [[زن]]ى كه زينت مىكرد كه به تماشاى شهر رود، گفت: «گمان من اين است كه تو به تماشاى شهر نمىروى بلكه مىروى كه شهر تو را تماشا كند».<ref> . به نقل از: احمد محسنى گرگانى، زيباترين الگوى پوشش در اسلام، اراك، دفتر نماينده مقام معظم رهبرى، 1380، ص 162.</ref> | ||
بدين ترتيب مىبينيم كه اسلام از طرفى با دستور الزامى [[زنان]] به رعايت [[حجاب]] و پوشش و از طرف ديگر با تشويق آنان به استفاده از زيورآلات و زينتها به شرط عدم [[تبرج]] و نمايش زينتها به نامحرمان، جلوى سوءاستفاده را گرفته است تا از اين طريق زمينه سلامت روحى و روانى افراد جامعه فراهم گرديده و نظام [[خانواده]] مستحكم و پايدار بماند. | |||
بدين ترتيب | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
