خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برای درک بهتر اندیشههای نصرحامد ابوزید، ابتدا ضروری است که مبانی فکری ایشان وا کاوی شود تا بتوان به تصویری درست از مقوله زن از منظر وی دست یافت. | برای درک بهتر اندیشههای نصرحامد ابوزید، ابتدا ضروری است که مبانی فکری ایشان وا کاوی شود تا بتوان به تصویری درست از مقوله زن از منظر وی دست یافت. | ||
===سکولاریسم=== | ===سکولاریسم=== | ||
یکی از مبانی مهم ابوزید در ارائه اندیشههایش، سکولاریسم است. مبنای سکولاریسم، محوریت عقل بشری است که در آن، عقل در موضعی فراتر از کتاب مقدس قرار میگیرد و معیار سنجش حجیت و حقانیت همه امور از جمله کتاب مقدس میشود. بر اساس این رویکرد، صدق مطلق کتاب مقدس و خاستگاه و ماهیت ماورای طبیعی آن مورد تردید قرار گرفت. سکولاریسم معتقد است که عقل میتواند بدون کمک از منابع وحیانی، امور مربوط به زندگی دنیوی را سامان دهد. ابوزید در رابطه با عقل میگوید: «اصل و آغاز، همانا | یکی از مبانی مهم ابوزید در ارائه اندیشههایش، سکولاریسم است. مبنای سکولاریسم، محوریت عقل بشری است که در آن، عقل در موضعی فراتر از کتاب مقدس قرار میگیرد و معیار سنجش حجیت و حقانیت همه امور از جمله کتاب مقدس میشود. بر اساس این رویکرد، صدق مطلق کتاب مقدس و خاستگاه و ماهیت ماورای طبیعی آن مورد تردید قرار گرفت. سکولاریسم معتقد است که عقل میتواند بدون کمک از منابع وحیانی، امور مربوط به زندگی دنیوی را سامان دهد. ابوزید در رابطه با عقل میگوید: «اصل و آغاز، همانا حاکمیت عقل است. سلطهای که اساسا خود وحی نیز بر آن استوار است. عقل یگانه ابزار ما برای فهم است. تنها راه این است که بر تحکیم عقلانیت بکوشیم، آن هم نه فقط با گفتار، بلکه با تمام ابزار ممکن» <ref>ابوزید، نصرحامد المنهج الوافی فی فهم النصوص الدینیه،ص164 </ref> وی بر این باور است که سکولاریسم با معتقدات دینی ناسازگار نیست؛ زیرا اسلام به طور ذاتی، دینی سکولار است.<ref> ابوزید، نصرحامد المنهج الوافی فی فهم النصوص الدینیه،ص37</ref> | ||
===تاریخمندی متون=== | ===تاریخمندی متون=== | ||
تاریخمندی، به معنای نگرشی تاریخی به پدیدهها و حوادث مربوط به انسان و علوم انسانی و ذات انسان و عقل و فهم او است. در این معنا، هر چیزی زاییده شرایط تاریخی و اوضاع خود است و تنها در همان ظرف قابل فهم است. بنابراین، قابل تسری به زمان دیگر نیست. ابوزید، متن را محصول فرهنگی میداند. وی قرآن را متنی زبانی و وابسته به فرهنگی خاص میداند و میگوید: «متن قرآن محصول تأمل با واقعیت زنده تاریخی است».<ref> ابوزید، نصرحامد المنهج الوافی فی فهم النصوص الدینیه،ص145</ref> | تاریخمندی، به معنای نگرشی تاریخی به پدیدهها و حوادث مربوط به انسان و علوم انسانی و ذات انسان و عقل و فهم او است. در این معنا، هر چیزی زاییده شرایط تاریخی و اوضاع خود است و تنها در همان ظرف قابل فهم است. بنابراین، قابل تسری به زمان دیگر نیست. ابوزید، متن را محصول فرهنگی میداند. وی قرآن را متنی زبانی و وابسته به فرهنگی خاص میداند و میگوید: «متن قرآن محصول تأمل با واقعیت زنده تاریخی است».<ref> ابوزید، نصرحامد المنهج الوافی فی فهم النصوص الدینیه،ص145</ref> |