تفکیک جنسیتی؛ جداسازی زنان و مردان در عرصه‌های مختلف اجتماعی.
تفکیک جنسیتی، بیشتر در دو حوزه اشتغال و تحصیلات نمود می‌یابد، اما تفکیک در وسائل نقلیه عمومی، رستوران‌ها، پارک‌ها، کلوپ‌های ورزشی، مراکز درمانی و فضاهای فراوان دیگر نیز همواره مورد توجه بوده است. تحقیقات داخلی و خارجی، تبیین‌ها و پیامدهای متفاوتی برای تفکیک جنسیتی ذکر کرده‌اند. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که اهتمام به تفکیک جنسیتی در برخی کشورها مانند فرانسه، اتریش، لهستان، ایران و بلاروس، بیش از کشورهای دیگر است. در کشورهای غربی تفکیک جنسیتی بیشتر ناظر به تفکیک شغلی بر مبنای جنسیت است. شغل‌هایی نظیر نجاری، لوله‌کشی، رانندگی کامیون و تعمیر ماشین به مردان و مشاغلی نظیر معلمی، پرستاری، مراقبت از کودک و منشی‌گری به زنان اختصاص دارد یا حضور زنان در آن مشاغل بیش از مردان است. در اولین تحقیقات توسط بیلی و بارون، وضعیت 393 شرکت در کالیفرنیا در سال‌های 1959 تا سال 1979 میلادی بررسی شد و حدود 93. 4 درصد تفکیک جنسیتی گزارش شد. تفکیک شغلی بر مبنای جنسیت تا دهه 1970 در غرب بسیار شدید بود. در تحقیق دیگری در زمینۀ تفکیک شغلی بر مبنای جنسیت از سال 1972 تا سال 2002م، نشان می‌دهد که میزان تفکیک از حدود 48درصد در سال 1972م، به 32درصد در سال 2002م، کاهش یافته است، چراکه بیشتر تفکیک‌های شغلی به مشاغل اجرایی، اداری، مدیریتی و حرفه‌های تخصصی مربوط بوده و در سال 2002م، زنان وارد مشاغل سنتی مردان شده بودند. البته با وجود کاهش میزان تفکیک، میزان نابرابری درآمدی زنان و مردان تا حد زیادی باقی مانده است. به‌عنوان مثال در مشاغلی نظیر مشاوره امور تحصیلی و آموزشی، روانشناسی و کامپیوتر تفاوت فراوانی از لحاظ درآمد بین مردان و زنان وجود دارد. در ایران تفکیک جنسیتی در عرصه‌های مختلفی مثل فضاهای آموزشی، تفریحی، عبادی، ورزشی و حمل‌ونقل عمومی وجود دارد.
دیگر مقالات منتخب: بدن – جامعه شناسی بدن – هدفمندی میل جنسی